พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๓ วินย. ภิกฺขุนีวิภงฺโค

     [๔๙๔]   อุทฺทิฏฺฐา  โข  อยฺยาโย  อฏฺฐ  ปาฏิเทสนียา  ธมฺมา  ฯ
ตตฺถยฺยาโย    ปุจฺฉามิ    กจฺจิตฺถ   ปริสุทฺธา   ฯ   ทุติยมฺปิ   ปุจฺฉามิ
กจฺจิตฺถ   ปริสุทฺธา   ฯ   ตติยมฺปิ   ปุจฺฉามิ   กจฺจิตฺถ   ปริสุทฺธา   ฯ
ปริสุทฺเธตฺถยฺยาโย ตสฺมา ตุณฺหี ฯ เอวเมตํ ธารยามีติ ฯ
                            ปาฏิเทสนียา นิฏฺฐิตา ๑- ฯ
                                     -------
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. ปาฏิเทสนียํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                                  เสขิยกณฺฑํ
     อิเม โข ปนยฺยาโย เสขิยา ธมฺมา อุทฺเทสํ อาคจฺฉนฺติ ฯ
     [๔๙๕]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส  อาราเม  ฯ  เตน  โข  ปน สมเยน ฉพฺพคฺคิยา ภิกฺขุนิโย
ปุรโตปิ  ปจฺฉโตปิ  โอลมฺพนฺตา  ๑-  นิวาเสนฺติ  ฯ  มนุสฺสา  อุชฺฌายนฺติ
ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   ภิกฺขุนิโย   ปุรโตปิ   ปจฺฉโตปิ
โอลมฺพนฺตา นิวาเสสฺสนฺติ เสยฺยถาปิ คิหินิโย กามโภคินิโยติ ฯ
     {๔๙๕.๑}   อสฺโสสุํ  โข  ภิกฺขุนิโย  เตสํ  มนุสฺสานํ  อุชฺฌายนฺตานํ
ขียนฺตานํ   วิปาเจนฺตานํ  ฯ  ยา  ตา  ภิกฺขุนิโย  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  ตา
อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ  นาม  ฉพฺพคฺคิยา  ภิกฺขุนิโย
ปุรโตปิ   ปจฺฉโตปิ   โอลมฺพนฺตา   นิวาเสสฺสนฺตีติ   ฯเปฯ   สจฺจํ  กิร
ภิกฺขเว    ฉพฺพคฺคิยา    ภิกฺขุนิโย    ปุรโตปิ   ปจฺฉโตปิ   โอลมฺพนฺตา
นิวาเสนฺตีติ ฯ สจฺจํ ภควาติ ฯ
     {๔๙๕.๒}   วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ นาม ภิกฺขเว ฉพฺพคฺคิยา
ภิกฺขุนิโย   ปุรโตปิ  ปจฺฉโตปิ  โอลมฺพนฺตา  นิวาเสสฺสนฺติ  เนตํ  ภิกฺขเว
อปฺปสนฺนานํ  วา  ปสาทาย  ฯเปฯ  เอวญฺจ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุนิโย อิมํ
สิกฺขาปทํ อุทฺทิสนฺตุ
     {๔๙๕.๓}   ปริมณฺฑลํ นิวาเสสฺสามีติ สิกฺขา กรณียาติ ฯ
     [๔๙๖]   ปริมณฺฑลํ    นิวาเสตพฺพํ    นาภิมณฺฑลํ    ชานุมณฺฑลํ
ปฏิจฺฉาเทนฺติยา   ฯ   ยา  อนาทริยํ  ปฏิจฺจ  ปุรโต  วา  ปจฺฉโต  วา
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. โอลมฺเพนฺตา ฯ สพฺพตฺถ เอวเมว ทิสฺสติ ฯ
โอลมฺพนฺตา นิวาเสติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ
     [๔๙๗]   อนาปตฺติ   อสญฺจิจฺจ   อสติยา   อชานนฺติยา  คิลานาย
อาปทาสุ อุมฺมตฺติกาย อาทิกมฺมิกายาติ ฯ สงฺเขโป ฯ
     [๔๙๘]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  ฉพฺพคฺคิยา
ภิกฺขุนิโย   อุทเก  อุจฺจารมฺปิ  ปสฺสาวมฺปิ  เขฬมฺปิ  กโรนฺติ  ฯ  มนุสฺสา
อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   ภิกฺขุนิโย   อุทเก
อุจฺจารมฺปิ    ปสฺสาวมฺปิ    เขฬมฺปิ    กริสฺสนฺติ   เสยฺยถาปิ   คิหินิโย
กามโภคินิโยติ    ฯ    อสฺโสสุํ    โข    ภิกฺขุนิโย   เตสํ   มนุสฺสานํ
อุชฺฌายนฺตานํ  ขียนฺตานํ  วิปาเจนฺตานํ  ฯ  ยา  ตา  ภิกฺขุนิโย  อปฺปิจฺฉา
ฯเปฯ   ตา   อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ  นาม  ฉพฺพคฺคิยา
ภิกฺขุนิโย อุทเก อุจฺจารมฺปิ ปสฺสาวมฺปิ เขฬมฺปิ กริสฺสนฺตีติ ฯ
     {๔๙๘.๑}   อถโข  ตา ภิกฺขุนิโย ภิกฺขูนํ เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ ภิกฺขู
ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯ  อถโข ภควา ฯเปฯ ภิกฺขู ปฏิปุจฺฉิ สจฺจํ
กิร   ภิกฺขเว   ฉพฺพคฺคิยา   ภิกฺขุนิโย   อุทเก   อุจฺจารมฺปิ  ปสฺสาวมฺปิ
เขฬมฺปิ กโรนฺตีติ ฯ สจฺจํ ภควาติ ฯ
     {๔๙๘.๒}   วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ นาม ภิกฺขเว ฉพฺพคฺคิยา
ภิกฺขุนิโย  อุทเก  อุจฺจารมฺปิ  ปสฺสาวมฺปิ  เขฬมฺปิ  กริสฺสนฺติ เนตํ ภิกฺขเว
อปฺปสนฺนานํ  วา  ปสาทาย  ฯเปฯ  เอวญฺจ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุนิโย อิมํ
สิกฺขาปทํ อุทฺทิสนฺตุ
     {๔๙๘.๓}   น อุทเก อุจฺจารํ วา ปสฺสาวํ วา เขฬํ วา กริสฺสามีติ สิกฺขา
กรณียาติ ฯ
     {๔๙๘.๔}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขุนีนํ สิกฺขาปทํ ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๒๖๓-๒๖๖.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=3&item=494&items=5
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=3&item=494&items=5&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=3&item=494&items=5
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=3&item=494&items=5
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=3&i=494
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓
https://84000.org/tipitaka/read/?index_3
https://84000.org/tipitaka/english/?index_3