พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๓ สุตฺต. ขุ. ปฏิสมฺภิทามคฺโค

     [๔๘๑]   กตโม   ญาณวิโมกฺโข   ฯ   สิยา  เอโก  ญาณวิโมกฺโข
ทส   ญาณวิโมกฺขา   โหนฺติ   ทส   ญาณวิโมกฺขา  เอโก  ญาณวิโมกฺโข
โหติ วตฺถุวเสน ปริยาเยน ฯ
     {๔๘๑.๑}   สิยาติ  กถญฺจ  สิยา  ฯ  อนิจฺจานุปสฺสนา ยถาภูตํ ญาณํ
นิจฺจโต   สมฺโมหา   อญฺญาณา   มุจฺจตีติ   ญาณวิโมกฺโข  ทุกฺขานุปสฺสนา
ยถาภูตํ   ญาณํ   สุขโต   สมฺโมหา   อญฺญาณา   มุจฺจตีติ  ญาณวิโมกฺโข
อนตฺตานุปสฺสนา    ยถาภูตํ    ญาณํ    อตฺตโต    สมฺโมหา   อญฺญาณา
มุจฺจตีติ    ญาณวิโมกฺโข    นิพฺพิทานุปสฺสนา   ยถาภูตํ   ญาณํ   นนฺทิยา
สมฺโมหา     อญฺญาณา     มุจฺจตีติ    ญาณวิโมกฺโข    วิราคานุปสฺสนา
ยถาภูตํ   ญาณํ   ราคโต   สมฺโมหา   อญฺญาณา  มุจฺจตีติ  ญาณวิโมกฺโข
นิโรธานุปสฺสนา    ยถาภูตํ    ญาณํ    สมุทยโต   สมฺโมหา   อญฺญาณา
มุจฺจตีติ ญาณวิโมกฺโข
     {๔๘๑.๒}   ปฏินิสฺสคฺคานุปสฺสนา    ยถาภูตํ   ญาณํ   อาทานโต
สมฺโมหา     อญฺญาณา    มุจฺจตีติ    ญาณวิโมกฺโข    อนิมิตฺตานุปสฺสนา
ยถาภูตํ   ญาณํ   นิมิตฺตโต   สมฺโมหา  อญฺญาณา  มุจฺจตีติ  ญาณวิโมกฺโข
อปฺปณิหิตานุปสฺสนา    ยถาภูตํ    ญาณํ   ปณิธิยา   สมฺโมหา   อญฺญาณา
มุจฺจตีติ      ญาณวิโมกฺโข      สุญฺญตานุปสฺสนา     ยถาภูตํ     ญาณํ
อภินิเวสโต    สมฺโมหา    อญฺญาณา    มุจฺจตีติ   ญาณวิโมกฺโข   เอวํ
สิยา    เอโก    ญาณวิโมกฺโข    ทส    ญาณวิโมกฺขา   โหนฺติ   ทส
ญาณวิโมกฺขา เอโก ญาณวิโมกฺโข โหติ วตฺถุวเสน ปริยาเยน ฯ
     {๔๘๑.๓}   รูเป  อนิจฺจานุปสฺสนา  ยถาภูตํ  ญาณํ นิจฺจโต สมฺโมหา
อญฺญาณา  มุจฺจตีติ  ญาณวิโมกฺโข  ฯเปฯ  รูเป  สุญฺญตานุปสฺสนา  ยถาภูตํ
ญาณํ    อภินิเวสโต    สมฺโมหา    อญฺญาณา   มุจฺจตีติ   ญาณวิโมกฺโข
เอวํ   สิยา   เอโก   ญาณวิโมกฺโข   ทส   ญาณวิโมกฺขา  โหนฺติ  ทส
ญาณวิโมกฺขา เอโก ญาณวิโมกฺโข โหติ วตฺถุวเสน ปริยาเยน ฯ
     {๔๘๑.๔}   เวทนาย  ฯเปฯ  สญฺญาย  สงฺขาเรสุ วิญฺญาเณ จกฺขุสฺมึ
ฯเปฯ   ชรามรเณ   อนิจฺจานุปสฺสนา  ยถาภูตํ  ญาณํ  นิจฺจโต  สมฺโมหา
อญฺญาณา   มุจฺจตีติ   ญาณวิโมกฺโข   ฯเปฯ  ชรามรเณ  สุญฺญตานุปสฺสนา
ยถาภูตํ    ญาณํ    อภินิเวสโต    อภินิเวสโต    สมฺโมหา   อญฺญาณา
มุจฺจตีติ     ญาณวิโมกฺโข     เอวํ    สิยา    เอโก    ญาณวิโมกฺโข
ทส   ญาณวิโมกฺขา   โหนฺติ   ทส   ญาณวิโมกฺขา  เอโก  ญาณวิโมกฺโข
โหติ วตฺถุวเสน ปริยาเยน อยํ ญาณวิโมกฺโข ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๓๖๔-๓๖๖.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=31&item=481&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=31&item=481&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=31&item=481&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=31&item=481&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=31&i=481
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑
https://84000.org/tipitaka/read/?index_31
https://84000.org/tipitaka/english/?index_31