บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
ฉบับภาษาไทย บาลีอักษรไทย บาลีอักษรโรมัน |
[๔๕] |๔๕.๕๔| ปทุมุตฺตรสมฺพุทฺธํ เมตฺตจิตฺตํ มหามุนึ อุเปติ ชนตา สพฺพา สพฺพโลกคฺคนายกํ ฯ |๔๕.๕๕| สตฺตุกญฺจ ปวากญฺจ ๑- อามิสมฺปานโภชนํ ททนฺติ สตฺถุโน สพฺเพ ปุญฺญกฺเขตฺเต อนุตฺตเร ฯ |๔๕.๕๖| อหมฺปิ ทานํ ทสฺสามิ เทวเทวสฺส ตาทิโน พุทฺธเสฏฺฐํ นิมนฺเตตฺวา สงฺฆมฺปิ จ อนุตฺตรํ ฯ |๔๕.๕๗| อุยฺโยชิตา มยา เจเต นิมนฺเตสุํ ตถาคตํ เกวลํ ภิกฺขุสงฺฆญฺจ ปุญฺญกฺเขตฺตํ อนุตฺตรํ ฯ |๔๕.๕๘| สตสหสฺสปลฺลงฺกํ โสวณฺณํ โคนกตฺถตํ ตุลิกาปฏลิกาย โขมกปฺปาสิเกหิ จ ฯ มหารหํ ปญฺญาปยึ อาสนํ พุทฺธยุตฺตกํ |๔๕.๕๙| ปทุมุตฺตโร โลกวิทู เทวเทโว นราสโภ ฯ ภิกฺขุสงฺฆปริพฺยุโฬฺห มม ทฺวารํ อุปาคมิ |๔๕.๖๐| ปจฺจุคฺคนฺตฺวาน สมฺพุทฺธํ โลกนาถํ ยสสฺสินํ ฯ ปสนฺนจิตฺโต สุมโน อตินามยิ สฆรํ ๒- |๔๕.๖๑| ภิกฺขูนํ สตสหสฺสํ พุทฺธญฺจ โลกนายกํ ฯ ปสนฺนจิตฺโต สุมโน ปรมนฺเนน ตปฺปยึ |๔๕.๖๒| ปทุมุตฺตโร โลกวิทู อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. พทฺธกญฺจ ฯ ๒ ม. อภินามยึ สงฺฆรํ ฯ ยุ. ... สฆารํ ฯ--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๓๘.
ภิกฺขุสงฺเฆ นิสีทิตฺวา อิมา คาถา อภาสถ |๔๕.๖๓| เยนิทํ อาสนํ ทินฺนํ โสวณฺณํ โคนกตฺถตํ ฯ ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ สุณาถ มม ภาสโต |๔๕.๖๔| จตุสตฺตติกฺขตฺตุํ โส เทวรชฺชํ กริสฺสติ ฯ อนุโภสฺสติ สมฺปตฺตึ อจฺฉราหิ ปุรกฺขโต |๔๕.๖๕| ปเทสรชฺชํ สหสฺสํ วสุธํ อาวสิสฺสติ ฯ เอกปญฺญาสกฺขตฺตุญฺจ จกฺกวตฺติ ภวิสฺสติ |๔๕.๖๖| สพฺพาสุ ภวโยนีสุ อุจฺจากุลี ภวิสฺสติ ฯ โส จ ปจฺฉา ปพฺพชิตฺวา สุกฺกมูเลน โจทิโต ภทฺทิโย นาม นาเมน เหสฺสติ สตฺถุ สาวโก ฯ |๔๕.๖๗| วิเวกมนุยุตฺโตมฺหิ ปนฺตเสนนิวาสหํ ผลํ วาธิคตํ ๑- สพฺพํ จิตฺตเกฺลโสมฺหิ อชฺชหํ ฯ |๔๕.๖๘| มม สพฺพํ อภิญฺญาย สพฺพญฺญู โลกนายโก ภิกฺขุสงฺเฆ นิสีทิตฺวา เอตทคฺเค ฐเปสิ มํ ฯ |๔๕.๖๙| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ภทฺทิโย กาฬิโคธายปุตฺโต เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ ภทฺทิยสฺส กาฬิโคธายปุตฺตตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ม. จาธิคตํ ฯ ยุ. ผลญฺจ วิคตํ สพฺพํ วตฺตเกฺลโสมฺหิ อชฺชหํ ฯ--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๓๙.
จตุตฺถํ สนฺนิฏฺฐาปกตฺเถราปทานํ (๔๔)
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๓๗-๑๓๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=32&item=45&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=32&item=45&items=1&pagebreak=1&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=32&item=45&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=32&item=45&items=1&pagebreak=1&modeTY=2&mode=bracket ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=45 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_32 https://84000.org/tipitaka/english/?index_32
|
บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]