ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ
                                 อฏฺฐมํ หรีตกิทายกตฺเถราปทานํ (๔๓๘)
     [๒๘]   |๒๘.๖๐| หรีตกึ อามลกํ            อมฺพชมฺพุวิเภทกํ
                       โกลํ ภลฺลาตกํ เพลฺลํ       สยเมวาหรามหํ ฯ
         |๒๘.๖๑| ทิสฺวาน ปพฺภารคตํ         ฌายึ ฌานรตํ มุนึ
                       อาพาเธน อาปีฬิตํ          อทฺธนิยํ ๑- มหามุนึ ฯ
         |๒๘.๖๒| หรีตกึ คเหตฺวาน            สยมฺภุสฺส อทาสหํ
                       กตมตฺตมฺหิ เภสชฺชํ         พฺยาธิ ปสฺสมฺภิ ตาวเท ฯ
         |๒๘.๖๓| ปหีนทรโถ พุทฺโธ            อนุโมทนิยํ ๒- อกา
                       เภสชฺชทาเนนิมินา          พฺยาธิวูปสเมน จ ฯ
         |๒๘.๖๔| เทวภูโต มนุสฺโส วา        ชาโต วา อญฺญชาติยา
                       สพฺพตฺถ สุขิโต โหหิ ๓-   มา จ เต พฺยาธิมาคมา ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อทุติยํ ฯ  ม. อนุโมทมกาสิ เม ฯ  ม. โหตุ ฯ
           |๒๘.๖๕| อิทํ วตฺวาน สมฺพุทฺโธ    สยมฺภู อปราชิโต
                         นภํ อพฺภุคฺคมิ ธีโร       หํสราชาว อมฺพเร ฯ
           |๒๘.๖๖| ยโต หรีตกิมทํ ๑-        สยมฺภุสฺส มเหสิโน
                         อิมํ ชาตึ อุปาทาย        พฺยาธิ เม นูปปชฺชถ ฯ
           |๒๘.๖๗| อยํ ปจฺฉิมโก มยฺหํ       จริโม วตฺตเต ภโว
                         ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา ๒-  กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ
           |๒๘.๖๘| จตุนวุเต อิโต กปฺเป       เภสชฺชมททึ ตทา
                         ทุคฺคตึ นาภิชานามิ       เภสชฺชสฺส อิทํ ผลํ ฯ
           |๒๘.๖๙| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ    ภวา สพฺเพ สมูหตา
                         นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา    วิหรามิ อนาสโว ฯ
           |๒๘.๗๐| สฺวาคตํ วต เม อาสิ       มม พุทฺธสฺส สนฺติเก
                         ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา   กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ
           |๒๘.๗๑| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส       วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                         ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา    กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
              อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา หรีตกิทายโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ
                                หรีตกิทายกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๕๑-๕๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=33.1&item=28&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=33.1&item=28&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=33.1&item=28&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=33.1&item=28&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33.1&i=28              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_33 https://84000.org/tipitaka/english/?index_33

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]