ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๔ วินย. มหาวคฺโค (๑)
     [๒๕๑]   เตน  โข  ปน  สมเยน  สมฺพหุลา  สนฺทิฏฺฐา  สมฺภตฺตา
ภิกฺขู   โกสเลสุ   ชนปเทสุ   อญฺญตรสฺมึ  อาวาเส  วสฺสํ  อุปคจฺฉึสุ  ฯ
เตสํ    สมคฺคานํ    สมฺโมทมานานํ   อวิวทมานานํ   วิหรตํ   อญฺญตโร
ผาสุวิหาโร   อธิคโต   โหติ   ฯ   อถโข   เตสํ   ภิกฺขูนํ  เอตทโหสิ
อมฺหากํ    โข    สมคฺคานํ    สมฺโมทมานานํ    อวิวทมานานํ   วิหรตํ
อญฺญตโร   ผาสุวิหาโร   อธิคโต   สเจ   มยํ   อิทานิ   ปวาเรสฺสาม
สิยาปิ   ภิกฺขู   ปวาเรตฺวา   จาริกํ   ปกฺกเมยฺยุํ   เอวํ  มยํ  อิมมฺหา
ผาสุวิหารา    ปริพาหิรา    ภวิสฺสาม    กถํ    นุ    โข    อเมฺหหิ
ปฏิปชฺชิตพฺพนฺติ ฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ
     {๒๕๑.๑}   อิธ   ปน   ภิกฺขเว   สมฺพหุลา  สนฺทิฏฺฐา  สมฺภตฺตา
ภิกฺขู   อญฺญตรสฺมึ   อาวาเส   วสฺสํ   อุปคจฺฉนฺติ   ฯ  เตสํ  สมคฺคานํ
สมฺโมทมานานํ     อวิวทมานานํ     วิหรตํ    อญฺญตโร    ผาสุวิหาโร
อธิคโต  โหติ  ฯ  ตตฺร  เจ  ภิกฺขูนํ  เอวํ  โหติ  อมฺหากํ โข สมคฺคานํ
สมฺโมทมานานํ     อวิวทมานานํ     วิหรตํ    อญฺญตโร    ผาสุวิหาโร
อธิคโต   สเจ   มยํ   อิทานิ  ปวาเรสฺสาม  สิยาปิ  ภิกฺขู  ปวาเรตฺวา
จาริกํ    ปกฺกเมยฺยุํ   เอวํ   มยํ   อิมมฺหา   ผาสุวิหารา   ปริพาหิรา
ภวิสฺสามาติ   ฯ   อนุชานามิ   ภิกฺขเว   เตหิ   ภิกฺขูหิ  ปวารณาสงฺคหํ
กาตุํ   ฯ   เอวญฺจ   ปน   ภิกฺขเว  กาตพฺโพ  ฯ  สพฺเพเหว  เอกชฺฌํ
สนฺนิปติตพฺพํ     ฯ    สนฺนิปติตฺวา    พฺยตฺเตน    ภิกฺขุนา    ปฏิพเลน
สงฺโฆ ญาเปตพฺโพ
     {๒๕๑.๒}   สุณาตุ   เม   ภนฺเต   สงฺโฆ   อมฺหากํ   สมคฺคานํ
สมฺโมทมานานํ     อวิวทมานานํ     วิหรตํ    อญฺญตโร    ผาสุวิหาโร
อธิคโต  ฯ  สเจ  มยํ  อิทานิ  ปวาเรสฺสาม  สิยาปิ  ภิกฺขู  ปวาเรตฺวา
จาริกํ    ปกฺกเมยฺยุํ   เอวํ   มยํ   อิมมฺหา   ผาสุวิหารา   ปริพาหิรา
ภวิสฺสาม    ฯ    ยทิ    สงฺฆสฺส   ปตฺตกลฺลํ   สงฺโฆ   ปวารณาสงฺคหํ
กเรยฺย  อิทานิ  อุโปสถํ  กเรยฺย  ปาติโมกฺขํ  อุทฺทิเสยฺย  อาคเม [๑]-
โกมุทิยา จาตุมาสินิยา ปวาเรยฺย ฯ เอสา ญตฺติ ฯ
     {๒๕๑.๓}   สุณาตุ   เม   ภนฺเต   สงฺโฆ   อมฺหากํ   สมคฺคานํ
สมฺโมทมานานํ อวิวทมานานํ
@เชิงอรรถ:  ม. ชุเณฺห ฯ เอวมุปริ ฯ
วิหรตํ    อญฺญตโร   ผาสุวิหาโร   อธิคโต   ฯ   สเจ   มยํ   อิทานิ
ปวาเรสฺสาม   สิยาปิ   ภิกฺขู   ปวาเรตฺวา   จาริกํ   ปกฺกเมยฺยุํ  เอวํ
มยํ    อิมมฺหา    ผาสุวิหารา    ปริพาหิรา    ภวิสฺสาม   ฯ   สงฺโฆ
ปวารณาสงฺคหํ    กโรติ    อิทานิ    อุโปสถํ    กริสฺสติ    ปาติโมกฺขํ
อุทฺทิสิสฺสติ    อาคเม    โกมุทิยา    จาตุมาสินิยา    ปวาเรสฺสติ   ฯ
ยสฺสายสฺมโต    ขมติ    ปวารณาสงฺคหสฺส    กรณํ    อิทานิ   อุโปสถํ
กริสฺสติ    ปาติโมกฺขํ   อุทฺทิสิสฺสติ   อาคเม   โกมุทิยา   จาตุมาสินิยา
ปวาเรสฺสติ โส ตุณฺหสฺส ยสฺส นกฺขมติ โส ภาเสยฺย ฯ
     {๒๕๑.๔}   กโต   สงฺเฆน   ปวารณาสงฺคโห   อิทานิ   อุโปสถํ
กริสฺสติ    ปาติโมกฺขํ   อุทฺทิสิสฺสติ   อาคเม   โกมุทิยา   จาตุมาสินิยา
ปวาเรสฺสติ ฯ ขมติ สงฺฆสฺส ตสฺมา ตุณฺหี ฯ เอวเมตํ ธารยามีติ ฯ
     {๒๕๑.๕}   เตหิ  เจ ภิกฺขเว ภิกฺขูหิ กเต ปวารณาสงฺคเห อญฺญตโร
ภิกฺขุ  เอวํ  วเทยฺย  อิจฺฉามหํ  อาวุโส  ชนปทจาริกํ  ปกฺกมิตุํ  อตฺถิ เม
ชนปเท  กรณียนฺติ  ฯ  โส  เอวมสฺส  วจนีโย  สาธุ อาวุโส ปวาเรตฺวา
คจฺฉาหีติ  ฯ  โส  เจ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  ปวารยมาโน  อญฺญตรสฺส ภิกฺขุโน
ปวารณํ  ฐเปติ  โส  เอวมสฺส  วจนีโย  อนิสฺสโร  โข  เม ตฺวํ อาวุโส
ปวารณาย   น   ตาวาหํ   ปวาเรสฺสามีติ   ฯ   ตสฺส   เจ   ภิกฺขเว
ภิกฺขุโน   ปวารยมานสฺส   อญฺญตโร   ภิกฺขุ   ตสฺส   ภิกฺขุโน   ปวารณํ
ฐเปติ    อุโภ    สงฺเฆน    สมนุยุญฺชิตฺวา   สมนุคฺคาหิตฺวา   ยถาธมฺมํ
การาเปตพฺพา   ฯ   โส   เจ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   ชนปเท  ตํ  กรณียํ
ตีเรตฺวา    ปุนเทว    อนฺโตโกมุทิยา    จาตุมาสินิยา    ตํ   อาวาสํ
อาคจฺฉติ    เตหิ    เจ   ภิกฺขเว   ภิกฺขูหิ   ปวาริยมาเน   อญฺญตโร
ภิกฺขุ    ตสฺส   ภิกฺขุโน   ปวารณํ   ฐเปติ   โส   เอวมสฺส   วจนีโย
อนิสฺสโร   โข   เม   ตฺวํ   อาวุโส  ปวารณาย  ปวาริโต  อหนฺติ  ฯ
เตหิ   เจ   ภิกฺขเว   ภิกฺขูหิ   ปวาริยมาเน   โส   ภิกฺขุ  อญฺญตรสฺส
ภิกฺขุโน    ปวารณํ    ฐเปติ    ฯ    อุโภ    สงฺเฆน   สมนุยุญฺชิตฺวา
สมนุคฺคาหิตฺวา ยถาธมฺมํ การาเปตฺวา สงฺเฆน ปวาเรตพฺพนฺติ ฯ
                        ปวารณากฺขนฺธกํ นิฏฺฐิตํ จตุตฺถํ ฯ
                        อิมมฺหิ ขนฺธเก วตฺถุ ฉจตฺตาฬีส ฯ
                                      -------
                                   ตสฺสุทฺทานํ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๓๕๘-๓๖๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=4&item=251&items=1&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=4&item=251&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=4&item=251&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=4&item=251&items=1&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=4&i=251              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ https://84000.org/tipitaka/read/?index_4 https://84000.org/tipitaka/english/?index_4

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]