[๙๖๖] สาวตฺถีนิทานํ ฯ อถ โข อุณฺณาโภ พฺราหฺมโณ เยน
ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควตา สทฺธึ สมฺโมทิ สมฺโมทนียํ
กถํ สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ เอกมนฺตํ นิสินฺโน
โข อุณฺณาโภ พฺราหฺมโณ ภควนฺตํ เอตทโวจ
[๙๖๗] ปญฺจิมานิ โภ โคตม อินฺทฺริยานิ นานาวิสยานิ
นานาโคจรานิ น อญฺมญฺสฺส โคจรวิสยํ ปจฺจนุโภนฺติ ฯ
กตมานิ ปญฺจ ฯ จกฺขุนฺทฺริยํ โสตินฺทฺริยํ ฆานินฺทฺริยํ ชิวฺหินฺทฺริยํ
กายินฺทฺริยํ ฯ อิเมสํ นุ โข โภ โคตม ปญฺจนฺนํ อินฺทฺริยานํ
นานาวิสยานํ นานาโคจรานํ น อญฺมญฺสฺส โคจรวิสยํ
ปจฺจนุโภนฺตานํ กึ ปฏิสรณํ โก จ เนสํ โคจรวิสยํ ปจฺจนุโภตีติ ฯ
[๙๖๘] ปญฺจิมานิ พฺราหฺมณ อินฺทฺริยานิ นานาวิสยานิ
นานาโคจรานิ น อญฺมญฺสฺส โคจรวิสยํ ปจฺจนุโภนฺติ ฯ กตมานิ
ปญฺจ ฯ จกฺขุนฺทฺริยํ โสตินฺทฺริยํ ฆานินฺทฺริยํ ชิวฺหินฺทฺริยํ กายินฺทฺริยํ ฯ
อิเมสํ โข พฺราหฺมณ ปญฺจนฺนํ อินฺทฺริยานํ นานาวิสยานํ นานาโคจรานํ
@เชิงอรรถ: ๑ สี. โสปิ มจฺจุปรายโน ฯ
น อญฺมญฺสฺส โคจรวิสยํ ปจฺจนุโภนฺตานํ มโน ปฏิสรณํ
มโน จ ๑- เนสํ โคจรวิสยํ ปจฺจนุโภตีติ ฯ
[๙๖๙] มนสฺส ปน โภ โคตม กึ ปฏิสรณนฺติ ฯ มนสฺส
โข พฺราหฺมณ สติ ปฏิสรณนฺติ ฯ
[๙๗๐] สติยา ปน โภ โคตม กึ ปฏิสรณนฺติ ฯ สติยา ปน ๒-
โข พฺราหฺมณ วิมุตฺติ ปฏิสรณนฺติ ฯ
[๙๗๑] วิมุตฺติยา ปน โภ โคตม กึ ปฏิสรณนฺติ ฯ วิมุตฺติยา
โข พฺราหฺมณ นิพฺพานํ ปฏิสรณนฺติ ฯ นิพฺพานสฺส ปน โภ
โคตม กึ ปฏิสรณนฺติ ฯ อจฺจสรา พฺราหฺมณ ปญฺหํ นาสกฺขิ
ปญฺหสฺส ปริยนฺตํ คเหตุ ฯ นิพฺพาโนคธํ หิ พฺราหฺมณ พฺรหฺมจริยํ
วุสฺสติ นิพฺพานปรายนํ นิพฺพานปริโยสานนฺติ ฯ
[๙๗๒] อถ โข อุณฺณาโภ พฺราหฺมโณ ภควโต ภาสิตํ
อภินนฺทิตฺวา อนุโมทิตฺวา อุฏฺายาสนา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา
ปทกฺขิณํ กตฺวา ปกฺกามิ ฯ
[๙๗๓] อถ โข ภควา อจิรปกฺกนฺเต อุณฺณาเภ พฺราหฺมเณ
ภิกฺขู อามนฺเตสิ
[๙๗๔] เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว กูฏาคารํ ๓- วา กูฏาคารสาลา วา
อุตฺตราย ๔- วา ปาจีนาย ๕- วา วาตปานา สุริเย อุคฺคจฺฉนฺเต
วาตปาเนน รสฺมิโย ปวิสิตฺวา กาย ปติฏฺิตาติ ฯ ปจฺฉิมายํ ภนฺเต
ภิตฺติยนฺติ ฯ เอวเมว โข ภิกฺขเว อุณฺณาภสฺส พฺราหฺมณสฺส ตถาคเต
@เชิงอรรถ: ๑ โป. ม. ว ฯ ๒ โป. ปนสทฺโท นตฺถิ ฯ
@๓ ม. ยุ. กูฏาคาเร วา กูฏาคารสาลายํ วา ฯ
@๔ ม. ยุ. อยํ ปาโ นตฺถิ ฯ ๕ ม. ยุ. ปาจีนวาตปานา ฯ
สทฺธา นิวิฏฺา มูลชาตา ปติฏฺิตา ทฬฺหา อสํหาริยา สมเณน
วา พฺราหฺมเณน วา เทเวน วา มาเรน วา พฺรหฺมุนา วา เกนจิ
วา โลกสฺมึ ฯ อิมมฺหิ เจ ภิกฺขเว สมเย อุณฺณาโภ พฺราหฺมโณ
กาลํ กเรยฺย นตฺถิ ตํ ๑- สญฺโชนํ เยน สญฺโชเนน สญฺุตฺโต
อุณฺณาโภ พฺราหฺมโณ ปุน อิมํ โลกํ อาคจฺเฉยฺยาติ ฯ
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๒๘๘-๒๙๐.
http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=19&item=966&items=9&mode=bracket
อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=19&item=966&items=9
อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=19&item=966&items=9&mode=bracket
อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=19&item=966&items=9&mode=bracket
ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=966
The Pali Atthakatha in Thai :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=13&A=7018
The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=13&A=7018
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙
http://84000.org/tipitaka/read/?index_19
บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙.
การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย.
หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ DhammaPerfect@yahoo.com