ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๑)
                                 ปญฺจมํ ปทุมกูฏาคาริกตฺเถราปทานํ (๓๙๕)
     [๓๙๗]   |๓๙๗.๓๕๗| ปิยทสฺสี นาม ภควา        สยมฺภู โลกนายโก
                            วิเวกกาโม สมฺพุทฺโธ    สมาธิกุสโล มุนิ ฯ
       |๓๙๗.๓๕๘| วนสณฺฑํ สโมคฺคยฺห      ปิยทสฺสี มหามุนิ
                            ปํสุกูลํ ปตฺถริตฺวา         นิสีทิ ปุริสุตฺตโม ฯ
       |๓๙๗.๓๕๙| มิคลุทฺโธ ปุเร อาสึ         อิริเน ๑- กานเน อหํ
                            ปสทํ มิคเมสนฺโต         อาหิณฺฑามิ อหํ ตทา ฯ
       |๓๙๗.๓๖๐| ตตฺถทฺทสาสึ สมฺพุทฺธํ    โอฆติณฺณํ อนาสวํ
                            ปุปฺผิตํ สาลราชํว         สตรํสีว อุคฺคตํ ฯ
       |๓๙๗.๓๖๑| ทิสฺวานาหํ เทวเทวํ        ปิยทสฺสึ มหายสํ
                            ชาตสฺสรํ สโมคฺคยฺห     ปทุมํ อาหรึ ตทา ฯ
       |๓๙๗.๓๖๒| อาหริตฺวาน ปทุมํ          สตปตฺตํ มโนรมํ
                            กูฏาคารํ กริตฺวาน        ฉาทยึ ปทุเมนหํ ฯ
       |๓๙๗.๓๖๓| อนุกมฺปโก การุณิโก      ปิยทสฺสี มหามุนิ
                            สตฺต รตฺตินฺทิเว พุทฺโธ  กูฏาคาเร วสี ชิโน ฯ
       |๓๙๗.๓๖๔| ปุราณํ ฉฑฺฑยิตฺวาน      นเวน ฉาทยึ อหํ
                            อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวาน    อฏฺาสึ ตาวเท อหํ ฯ
       |๓๙๗.๓๖๕| วุฏฺหิตฺวา สมาธิมฺหา    ปิยทสฺสี มหามุนิ
                            ทิสา ๒- อนุวิโลเกนฺโต นิสีทิ โลกนายโก ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. อรญฺเ ม. ทิสํ ฯ
       |๓๙๗.๓๖๖| ตทา สุทสฺสโน นาม       อุปฏฺาโก มหิทฺธิโก
                            จิตฺตมญฺาย พุทฺธสฺส ปิยทสฺสิสฺส สตฺถุโน ฯ
       |๓๙๗.๓๖๗| อสีติยา สหสฺเสหิ          ภิกฺขูหิ ปริวาริโต
                            วนนฺเต สุขมาสีนํ         อุเปสิ โลกนายกํ ฯ
       |๓๙๗.๓๖๘| ยาวตา วนสณฺฑมฺหิ       อธิวตฺถา จ เทวตา
                            พุทฺธสฺส จิตฺตมญฺาย สพฺเพ สนฺนิปตุํ ตทา ฯ
       |๓๙๗.๓๖๙| สมาคเตสุ ยกฺเขสุ          กุมฺภณฺเฑ สหรกฺขเส
                            ภิกฺขุสงฺเฆ จ สมฺปตฺเต  คาถา สพฺยาหรี ๑- ชิโน ฯ
       |๓๙๗.๓๗๐| โย มํ สตฺตาหํ ปูเชสิ       อาวาสญฺจ อกาสิ เม
                            ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ       สุณาถ มม ภาสโต ฯ
       |๓๙๗.๓๗๑| สุทุทฺทสํ สุนิปุณํ            คมฺภีรํ สุปฺปกาสิตํ
                            าเณน กิตฺตยิสฺสามิ   สุณาถ มม ภาสโต ฯ
       |๓๙๗.๓๗๒| จตุทฺทสานิ กปฺปานิ       เทวรชฺชํ กริสฺสติ
                            กูฏาคารํ พฺรหนฺตสฺส ๒- ปทุมปุปฺเผหิ ๓- ฉาทิตํ ฯ
       |๓๙๗.๓๗๓| อากาเส ธารยิสฺสนฺติ      ปุพฺพกมฺมสฺสิทํ ผลํ
                            จตุทฺทเส ๔- กปฺปสเต  โวกิณฺณํ สํสริสฺสติ ฯ
       |๓๙๗.๓๗๔| ตตฺถ ปุปฺผมยํ พฺยมฺหํ     อากาเส ธารยิสฺสติ
                            ยถา ปทุมปตฺตมฺหิ      โตยํ น อุปลิมฺปติ ฯ
       |๓๙๗.๓๗๕| ตเถวิมสฺส าณมฺหิ      กิเลสา โนปลิมฺปเร
                            มนสา วินิวฏฺเฏตฺวา     ปญฺจนีวรเณ อยํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ปพฺยาหรี ฯ ยุ. มพฺยาหรี ฯ  ม. มหนฺตสฺส ฯ  ม. ปทฺมปุปฺเผหิ ฯ
@ ม. ยุ. จตุพฺพีเส ฯ
       |๓๙๗.๓๗๖| จิตฺตํ ชเนตฺวา นิกฺขมฺเม   อคารา ปพฺพชิสฺสติ
                            ตโต ปุปฺผมยํ ๑- พฺยมฺหํ ธาเรนฺตํ นิกฺขมิสฺสติ ฯ
       |๓๙๗.๓๗๗| รุกฺขมูเล วสนฺตสฺส         นิปกสฺส สตีมโต
                            ตตฺถ ปุปฺผมยํ พฺยมฺหํ   มตฺถเก ธารยิสฺสติ ฯ
       |๓๙๗.๓๗๘| จีวรํ ปิณฺฑปาตญฺจ        ปจฺจยํ สยนาสนํ
                            ททิตฺวา ภิกฺขุสงฺฆสฺส    นิพฺพายิสฺสตินาสโว ฯ
       |๓๙๗.๓๗๙| กูฏาคาเรน จริเต ๒-      ปพฺพชฺชํ อภินิกฺขมิ ๓-
                            รุกฺขมูเล วสนฺตํปิ         กูฏาคารํ ธรียติ ฯ
       |๓๙๗.๓๘๐| จีวเร ปิณฺฑปาเต จ        เจตนา เม น วิชฺชติ
                            ปุญฺกมฺเมน สํยุตฺโต  ลภามิ ปรินิฏฺิตํ ฯ
       |๓๙๗.๓๘๑| คณนาโต อสงฺเชยฺยา     กปฺปโกฏี พหู มม
                            ริตฺตกา เต อติกฺกนฺตา  สุมุตฺตา ๔- โลกนายกา ฯ
       |๓๙๗.๓๘๒| อฏฺารเส กปฺปสเต        ปิยทสฺสี วินายโก
                            ตมหํ ปยิรุปาสิตฺวา      อิมํ โยนึ ๕- อุปาคโต ฯ
       |๓๙๗.๓๘๓| ตมทฺทสามิ ๖- สมฺพุทฺธํ อโนมํ นาม จกฺขุมํ
                            ตมหํ อุปคนฺตฺวาน       ปพฺพชึ อนคาริยํ ฯ
       |๓๙๗.๓๘๔| ทุกฺขสฺสนฺตํ กโร พุทฺโธ   สทฺธมฺเม ๗- เทสยี ชิโน
                            ตสฺส ธมฺมํ สุณิตฺวาน    ปตฺโตมฺหิ อจลํ ปทํ ฯ
       |๓๙๗.๓๘๕| โตสยิตฺวาน สมฺพุทฺธํ      โคตมํ สกฺยปุงฺควํ
                            สพฺพาสเว ปริญฺาย   วิหรามิ อนาสโว ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ตโต ปุปฺผมเย พฺยเมฺห ธาเรนฺเต นิกฺขมิสฺสติ ฯ  ม. จรตา ฯ ยุ. จรณา ฯ
@ ม. ยุ. อภินิกฺขมึ ฯ  ม. ปมุตฺตา ฯ ยุ. ปวุตฺตา โลกนายินา ฯ
@ โป. ฌานํ ฯ  ม. อิธ ปสฺสามิ ฯ  ม. ยุ. มคฺคํ ... ฯ
       |๓๙๗.๓๘๖| อฏฺารเส กปฺปสเต        ยํ พุทฺธมภิปูชยึ
                            ทุคฺคตึ นาภิชานามิ      พุทฺธปูชายิทํ ผลํ ฯ
       |๓๙๗.๓๘๗| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ     ภวา สพฺเพ สมูหตา
                            สพฺพาสวา ปริกฺขีณา    นตฺถิทานิ ปุนพฺภโว ฯ
       |๓๙๗.๓๘๘| สฺวาคตํ วต เม อาสิ        มม พุทฺธสฺส สนฺติเก
                            ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา ๑-  กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ
       |๓๙๗.๓๘๙| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส        วิโมกฺขาปิจ อฏฺิเม
                            ฉฬภิญฺา สจฺฉิกตา    กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
         อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปทุมกูฏาคาริโก เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
                              ปทุมกูฏาคาริกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๕๑๓-๕๑๖. http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=32&item=397&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_item_s.php?book=32&item=397&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=32&item=397&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=32&item=397&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=397              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_32

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :