ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)

                              ปญฺจมสิกฺขาปทํ
     [๔๔๒]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  อญฺญตโร  ภิกฺขุ
สาวตฺถิยํ    อญฺญตริสฺสา    วิสิขาย   ปิณฺฑาย   จรติ   ฯ   อญฺญตราปิ
ภิกฺขุนี   ตสฺสา   วิสิขาย   ปิณฺฑาย   จรติ   ฯ  อถโข  โส  ภิกฺขุ  ตํ
ภิกฺขุนึ   เอตทโวจ   คจฺฉ  ภคินิ  อมุกสฺมึ  โอกาเส  ภิกฺขา  ทียตีติ  ฯ
สาปิ   [๑]-   เอวมาห   คจฺฉ  อยฺย  ๒-  อมุกสฺมึ  โอกาเส  ภิกฺขา
ทียตีติ   ฯ   เต   อภิณฺหทสฺสเนน   สนฺทิฏฺฐา   อเหสุ ํ   ฯ  เตน  โข
ปน สมเยน สงฺฆสฺส จีวรํ ภาชิยติ ๓- ฯ
     {๔๔๒.๑}   อถโข  สา  ภิกฺขุนี  โอวาทํ  คนฺตฺวา  เยน  โส ภิกฺขุ
เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    ตํ    ภิกฺขุ ํ    อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ
อฏฺฐาสิ  ฯ  เอกมนฺตํ  ฐิตํ  โข  ตํ  ภิกฺขุนึ  โส ภิกฺขุ เอตทโวจ อยํ เม
ภคินิ จีวรปฏิวิโส ๔- สาทิยิสฺสสีติ ฯ  อาม อยฺย ทุพฺพลจีวรมฺหีติ ฯ
     {๔๔๒.๒}   อถโข  โส  ภิกฺขุ  ตสฺสา ภิกฺขุนิยา จีวรํ อทาสิ ฯ โสปิ
โข  ภิกฺขุ  ทุพฺพลจีวโร  โหติ  ฯ  ภิกฺขู ตํ ภิกฺขุ ํ เอตทโวจุ ํ กโรหิทานิ เต
อาวุโส   จีวรนฺติ  ฯ  อถโข  โส ภิกฺขุ ภิกฺขูนํ เอตมตฺถํ อาโรเจสิ ฯ เย
เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต  อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ หิ
นาม   ภิกฺขุ   ภิกฺขุนิยา   จีวรํ  ทสฺสตีติ  ฯเปฯ  สจฺจํ  กิร  ตฺวํ  ภิกฺขุ
ภิกฺขุนิยา    จีวรํ    อทาสีติ    ฯ    สจฺจํ    ภควาติ   ฯ   ญาติกา
@เชิงอรรถ:  ม. โข ฯ   ม. คจฺฉายฺย ฯ   ม. ภาชียติ ฯ   ม. จีวรปฏิวีโส ฯ
@สี. จีวรปฏิวึโส ฯ
เต   ภิกฺขุ   อญฺญาติกาติ   ฯ   อญฺญาติกา   ภควาติ   ฯ   อญฺญาตโก
โมฆปุริส   อญฺญาติกาย   น   ชานาติ   ปฏิรูปํ   วา   อปฺปฏิรูปํ   วา
สนฺตํ   วา   อสนฺตํ   วา   กถํ  หิ  นาม  ตฺวํ  โมฆปุริส  อญฺญาติกาย
ภิกฺขุนิยา    จีวรํ    ทสฺสสิ    เนตํ    โมฆปุริส    อปฺปสนฺนานํ   วา
ปสาทาย ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๔๔๒.๓}   โย  ปน  ภิกฺขุ  อญฺญาติกาย  ภิกฺขุนิยา  จีวรํ  ทเทยฺย
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขูนํ สิกฺขาปทํ ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ
     [๔๔๓]   เตน  โข  ปน  สมเยน  ภิกฺขู  กุกฺกุจฺจายนฺตา  ภิกฺขุนีนํ
ปาริวฏฺฏกํ  จีวรํ  น  เทนฺติ  ฯ  ภิกฺขุนิโย  อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ วิปาเจนฺติ
กถํ  หิ  นาม  อยฺยา  อมฺหากํ  ปาริวฏฺฏกํ  จีวรํ  น ทสฺสนฺตีติ ฯ อสฺโสสุ ํ
โข  ภิกฺขู  ตาสํ  ภิกฺขุนีนํ  อุชฺฌายนฺตีนํ  ขียนฺตีนํ  วิปาเจนฺตีนํ  ฯ  อถโข
เต  ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุ ํ ฯ อถโข ภควา เอตสฺมึ นิทาเน
เอตสฺมึ  ปกรเณ  ธมฺมึ  กถํ  กตฺวา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ อนุชานามิ ภิกฺขเว
ปญฺจนฺนํ   ปาริวฏฺฏกํ  ทาตุ ํ  ภิกฺขุสฺส  ภิกฺขุนิยา  สิกฺขมานาย  สามเณรสฺส
สามเณริยา   อนุชานามิ   ภิกฺขเว   อิเมสํ   ปญฺจนฺนํ  ปาริวฏฺฏกํ  ทาตุ ํ
เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๔๔๓.๑}   โย  ปน  ภิกฺขุ  อญฺญาติกาย  ภิกฺขุนิยา  จีวรํ  ทเทยฺย
อญฺญตฺร ปาริวฏฺฏกา ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๔๔๔]   โย  ปนาติ  โย  ยาทิโส  ฯเปฯ ภิกฺขูติ ฯเปฯ อยํ อิมสฺมึ
อตฺเถ    อธิปฺเปโต    ภิกฺขูติ    ฯ    อญฺญาติกา    นาม    มาติโต
วา  ปิติโต  วา  ยาว  สตฺตมา  ปิตามหยุคา  อสมฺพทฺธา  ฯ ภิกฺขุนี นาม
อุภโตสงฺเฆ  อุปสมฺปนฺนา  ฯ  จีวรํ  นาม  ฉนฺนํ  จีวรานํ  อญฺญตรํ  จีวรํ
วิกปฺปนุปคํ  ปจฺฉิมํ  ๑-  ฯ  อญฺญตฺร  ปาริวฏฺฏกาติ  ฐเปตฺวา  ปาริวฏฺฏกํ
เทติ อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๔๔๕]   อญฺญาติกาย    อญฺญาติกสญฺญี   จีวรํ   เทติ   อญฺญตฺร
ปาริวฏฺฏกา    อาปตฺติ    ปาจิตฺติยสฺส    ฯ    อญฺญาติกาย   เวมติโก
จีวรํ    เทติ    อญฺญตฺร    ปาริวฏฺฏกา    อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ
อญฺญาติกาย     ญาติกสญฺญี    จีวรํ    เทติ    อญฺญตฺร    ปาริวฏฺฏกา
อาปตฺติ    ปาจิตฺติยสฺส    ฯ    เอกโต   อุปสมฺปนฺนาย   จีวรํ   เทติ
อญฺญตฺร     ปาริวฏฺฏกา     อาปตฺติ     ทุกฺกฏสฺส     ฯ    ญาติกาย
อญฺญาติกสญฺญี     อาปตฺติ     ทุกฺกฏสฺส    ฯ    ญาติกาย    เวมติโก
อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ ญาติกาย ญาติกสญฺญี อนาปตฺติ ฯ
     [๔๔๖]   อนาปตฺติ    ญาติกาย    ปาริวฏฺฏกํ   ปริตฺเตน   วา
วิปุลํ   วิปุเลน   วา   ปริตฺตํ   ภิกฺขุนี   วิสฺสาสํ   คณฺหาติ  ตาวกาลิกํ
คณฺหาติ    จีวรํ    ฐเปตฺวา    อญฺญํ   ปริกฺขารํ   เทติ   สิกฺขมานาย
สามเณริยา อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                         ปญฺจมสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                                    -------
@เชิงอรรถ:  สี. ยุ. วิกปฺปนุปคปจฺฉิมํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๒๘๔-๒๘๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=5113&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=5113&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=442&items=5              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=2&siri=61              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=442              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=7911              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=7911              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่