บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ - พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒

                               ตติยสิกฺขาปทํ
     [๖๘๙]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  ฉพฺพคฺคิยา
ภิกฺขู    อนาจารํ    อาจริตฺวา    อญฺญาณเกน   อาปนฺนาติ   ชานนฺตูติ
ปาติโมกฺเข  อุทฺทิสฺสมาเน  เอวํ  วเทนฺติ  ^๑-  อิทาเนว โข มยํ ชานาม
อยมฺปิ    กิร    ธมฺโม    สุตฺตาคโต    สุตฺตปริยาปนฺโน   อนฺวฑฺฒมาสํ
อุทฺเทสํ   อาคจฺฉตีติ   ฯ   เย   เต   ภิกฺขู   อปฺปิจฺฉา   ฯเปฯ  เต
อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   ฉพฺพคฺคิยา   ภิกฺขู
ปาติโมกฺเข   อุทฺทิสฺสมาเน  เอวํ  วกฺขนฺติ  อิทาเนว  โข  มยํ  ชานาม
อยมฺปิ    กิร    ธมฺโม    สุตฺตาคโต    สุตฺตปริยาปนฺโน   อนฺวฑฺฒมาสํ
อุทฺเทสํ   อาคจฺฉตีติ   ฯเปฯ   สจฺจํ  กิร  ตุเมฺห  ภิกฺขเว  ปาติโมกฺเข
อุทฺทิสฺสมาเน   เอวํ   วเทถ   อิทาเนว   โข   มยํ   ชานาม  อยมฺปิ
กิร    ธมฺโม    สุตฺตาคโต    สุตฺตปริยาปนฺโน   อนฺวฑฺฒมาสํ   อุทฺเทสํ
อาคจฺฉตีติ   ฯ   สจฺจํ   ภควาติ   ฯ   วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ
นาม   ตุเมฺห   โมฆปุริสา   ปาติโมกฺเข   อุทฺทิสฺสมาเน   เอวํ  วกฺขถ
อิทาเนว    โข    มยํ   ชานาม   อยมฺปิ   กิร   ธมฺโม   สุตฺตาคโต
สุตฺตปริยาปนฺโน   อนฺวฑฺฒมาสํ   อุทฺเทสํ   อาคจฺฉตีติ   เนตํ  โมฆปุริสา
อปฺปสนฺนานํ   วา   ปสาทาย   ปสนฺนานํ   วา   ภิยฺโยภาวาย   ฯเปฯ
เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. ยุ. วทนฺติ ฯ เอวมุปริปิ ฯ
     {๖๘๙.๑}   โย ปน ภิกฺขุ อนฺวฑฺฒมาสํ ปาติโมกฺเข อุทฺทิสฺสมาเน เอวํ
วเทยฺย   อิทาเนว   โข  อหํ  ชานามิ  อยมฺปิ  กิร  ธมฺโม  สุตฺตาคโต
สุตฺตปริยาปนฺโน  อนฺวฑฺฒมาสํ  อุทฺเทสํ  อาคจฺฉตีติ  ฯ  ตญฺเจ ภิกฺขุํ อญฺเญ
ภิกฺขู   ชาเนยฺยุํ  นิสินฺนปุพฺพํ  อิมินา  ภิกฺขุนา  ทฺวิตฺติกฺขตฺตุํ  ปาติโมกฺเข
อุทฺทิสฺสมาเน   โก   ปน   วาโท   ภิยฺโยติ   น   จ   ตสฺส  ภิกฺขุโน
อญฺญาณเกน    มุตฺติ    อตฺถิ    ยญฺจ    ตตฺถ    อาปตฺตึ    อาปนฺโน
ตญฺจ   ยถาธมฺโม  กาเรตพฺโพ  อุตฺตริญฺจสฺส  ^๑-  โมโห  อาโรเปตพฺโพ
ตสฺส   เต  อาวุโส  อลาภา  ตสฺส  เต  ทุลฺลทฺธํ  ยํ  ตฺวํ  ปาติโมกฺเข
อุทฺทิสฺสมาเน   น   สาธุกํ   อฏฺฐิกตฺวา   มนสิกโรสีติ   ฯ   อิทํ  ตสฺมึ
โมหนเก ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๖๙๐]   โย   ปนาติ  โย  ยาทิโส  ฯเปฯ  ภิกฺขูติ  ฯเปฯ  อยํ
อิมสฺมึ อตฺเถ อธิปฺเปโต ภิกฺขูติ ฯ อนฺวฑฺฒมาสนฺติ อนูโปสถิกํ ฯ
     {๖๙๐.๑}   ปาติโมกฺเข   อุทฺทิสฺสมาเนติ   อุทฺทิสฺสนฺเต  ฯ  เอวํ
วเทยฺยาติ     อนาจารํ     อาจริตฺวา     อญฺญาณเกน     อาปนฺโนติ
ชานนฺตูติ   ปาติโมกฺเข  อุทฺทิสฺสมาเน  เอวํ  วเทติ  อิทาเนว  โข  อหํ
ชานามิ   อยมฺปิ   กิร  ธมฺโม  สุตฺตาคโต  สุตฺตปริยาปนฺโน  อนฺวฑฺฒมาสํ
อุทฺเทสํ อาคจฺฉตีติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ
     [๖๙๑]   ตญฺเจติ  ^๒-  โมเหตุกามํ  ภิกฺขุํ  อญฺเญ  ภิกฺขู  ชาเนยฺยุํ
นิสินฺนปุพฺพํ   อิมินา   ภิกฺขุนา   ทฺวิตฺติกฺขตฺตุํ   ปาติโมกฺเข  อุทฺทิสฺสมาเน
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. ยุ. อุตฺตริ จสฺส ฯ เอวมุปริปิ ฯ  ^๒ ม. อิติสทฺโท นตฺถิ ฯ
โก   ปน   วาโท   ภิยฺโยติ   น   จ   ตสฺส   ภิกฺขุโน   อญฺญาณเกน
มุตฺติ    อตฺถิ   ยญฺจ   ตตฺถ   อาปตฺตึ   อาปนฺโน   ตญฺจ   ยถาธมฺโม
กาเรตพฺโพ    อุตฺตริญฺจสฺส    โมโห    อาโรเปตพฺโพ    ฯ   เอวญฺจ
ปน   ภิกฺขเว   อาโรเปตพฺโพ  ฯ  พฺยตฺเตน  ภิกฺขุนา  ปฏิพเลน  สงฺโฆ
ญาเปตพฺโพ
     {๖๙๑.๑}   สุณาตุ   เม  ภนฺเต  สงฺโฆ  อยํ  อิตฺถนฺนาโม  ภิกฺขุ
ปาติโมกฺเข   อุทฺทิสฺสมาเน   น  สาธุกํ  อฏฺฐิกตฺวา  ^๑-  มนสิกโรติ  ฯ
ยทิ    สงฺฆสฺส    ปตฺตกลฺลํ    สงฺโฆ   อิตฺถนฺนามสฺส   ภิกฺขุโน   โมหํ
อาโรเปยฺย ฯ เอสา ญตฺติ ฯ
     {๖๙๑.๒}   สุณาตุ   เม  ภนฺเต  สงฺโฆ  อยํ  อิตฺถนฺนาโม  ภิกฺขุ
ปาติโมกฺเข   อุทฺทิสฺสมาเน   น   สาธุกํ   อฏฺฐิกตฺวา   มนสิกโรติ   ฯ
สงฺโฆ   อิตฺถนฺนามสฺส   ภิกฺขุโน   โมหํ   อาโรเปติ   ฯ  ยสฺสายสฺมโต
ขมติ    อิตฺถนฺนามสฺส   ภิกฺขุโน   โมหสฺส   อาโรปนา   โส   ตุณฺหสฺส
ยสฺส นกฺขมติ โส ภาเสยฺย ฯ
     {๖๙๑.๓}   อาโรปิโต  สงฺเฆน  อิตฺถนฺนามสฺส  ภิกฺขุโน  โมโห  ฯ
ขมติ สงฺฆสฺส ตสฺมา ตุณฺหี ฯ เอวเมตํ ธารยามีติ ฯ
     [๖๙๒]   อนาโรปิเต   โมเห   โมเหติ   อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ
อาโรปิเต โมเห โมเหติ อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๖๙๓]   ธมฺมกมฺเม     ธมฺมกมฺมสญฺญี     โมเหติ    อาปตฺติ
ปาจิตฺติยสฺส  ฯ  ธมฺมกมฺเม  เวมติโก  โมเหติ  อาปตฺติ  ปาจิตฺติยสฺส  ฯ
ธมฺมกมฺเม    อธมฺมกมฺมสญฺญี    โมเหติ    อาปตฺติ    ปาจิตฺติยสฺส   ฯ
อธมฺมกมฺเม    ธมฺมกมฺมสญฺญี    อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อธมฺมกมฺเม
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. อฏฺฐึ กตฺวา ฯ เอวมุปริปิ ฯ
เวมติโก    อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส    ฯ    อธมฺมกมฺเม   อธมฺมกมฺมสญฺญี
อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ
     [๖๙๔]   อนาปตฺติ   น   วิตฺถาเรน  สุตํ  โหติ  อูนกทฺวิตฺติกฺขตฺตุํ
วิตฺถาเรน      สุตํ      โหติ      นโมเหตุกามสฺส      อุมฺมตฺตกสฺส
อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                          ตติยสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                                   -------

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๕๕-๔๕๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=8190&w=&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=8190&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=689&items=6 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=2&siri=109 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=689 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=10021 The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=10021 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2