บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗

จตุตฺถํ นสนฺติสุตฺตํ [๑๐๒] เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ อถ โข สมฺพหุลา สตุลฺลปกายิกา เทวตาโย อภิกฺกนฺตาย รตฺติยา อภิกฺกนฺตวณฺณา เกวลกปฺปํ เชตวนํ โอภาเสตฺวา เยน ภควา เตนุปสงฺกมึสุ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ อฏฺฐํสุ ฯ [๑๐๓] เอกมนฺตํ ฐิตา โข เอกา เทวตา ภควโต สนฺติเก อิมํ คาถํ อภาสิ น สนฺติ กามา มนุเชสุ นิจฺจา สนฺตีธ กมนียานิ เยสุ พทฺโธ เยสุ ปมตฺโต ^๑- อปุนาคมนํ อนาคนฺตฺวา ปุริโส มจฺจุเธยฺยาติ ฯ ฉนฺทชํ อฆํ ฉนฺทชํ ทุกฺขํ ฉนฺทวินยา อฆวินโย อฆวินยา ทุกฺขวินโยติ ฯ น เต กามา ยานิ จิตฺรานิ ^๒- โลเก @เชิงอรรถ: ^๑ สี. เยสุ จ พทฺโธ สุปมตฺโต ฯ ^๒ สี. กามานิ จิตฺรานิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๒.

สงฺกปฺปราโค ปุริสสฺส กาโม ติฏฺฐนฺติ จิตฺรานิ ตเถว โลเก อเถตฺถ ธีรา วินยนฺติ ฉนฺทํ ฯ โกธํ ชเห วิปฺปชเหยฺย มานํ สญฺโญชนํ สพฺพมติกฺกเมยฺย ตํ นามรูปสฺมิมสชฺชมานํ อกิญฺจนํ นานุปตนฺติ ทุกฺขา ฯ ปหาสิ สงฺขํ น วิมานมาคา ^๑- อจฺเฉชฺชิ ตณฺหํ อิธ นามรูเป ตํ ฉินฺนคนฺถํ อนิฆํ นิราสํ ปริเยสมานา นาชฺฌคมุํ ^๒- เทวา มนุสฺสา อิธ วา หุรํ วา สคฺเคสุ วา สพฺพนิเวสเนสูติ ฯ [๑๐๔] ตญฺเจ หิ นาทฺทกฺขุํ ตถา วิมุตฺตํ [อิจฺจายสฺมา โมฆราชา] เทวา มนุสฺสา อิธ วา หุรํ วา นรุตฺตมํ อตฺถจรํ นรานํ เย ตํ นมสฺสนฺติ ปสํสิยา เตติ ฯ [๑๐๕] ปสํสิยา เตปิ ภวนฺติ ภิกฺขุ [โมฆราชาติ ภควา] เย ตํ นมสฺสนฺติ ตถา วิมุตฺตํ @เชิงอรรถ: ^๑ โป. ม. ยุ. น วิมานมชฺฌคา ฯ ^๒ ยุ. น จ อชฺฌคมุํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๓.

อญฺญาย ธมฺมํ วิจิกิจฺฉํ ปหาย สงฺคาติตา ^๑- เตปิ ภวนฺติ ภิกฺขูติ ฯ