ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๘ สุตฺต. สํ. นิทานวคฺโค

     [๒๓๕]   สาวตฺถิยํ  วิหรติ  ...  ตตฺร  โข  ภควา ... อสฺสุตวา
ภิกฺขเว   ปุถุชฺชโน   อิมสฺมึ   จาตุมฺมหาภูติกสฺมึ   กายสฺมึ  นิพฺพินฺเทยฺยปิ
วิรชฺเชยฺยปิ   วิมุจฺเจยฺยปิ   ตํ  กิสฺส  เหตุ  ทิสฺสติ  หิ  ภิกฺขเว  อิมสฺส
จาตุมฺมหาภูติกสฺส     กายสฺส     อาจโยปิ     อปจโยปิ    อาทานมฺปิ
นิกฺเขปนมฺปิ     ตสฺมา     ตตฺราสฺสุตวา     ปุถุชฺชโน    นิพฺพินฺเทยฺยปิ
วิรชฺเชยฺยปิ   วิมุจฺเจยฺยปิ   ฯ  ยญฺจ  โข  เอตํ  ภิกฺขเว  วุจฺจติ  จิตฺตํ
อิติปิ   มโน   อิติปิ   วิญฺญาณํ   อิติปิ   ตตฺราสฺสุตวา   ปุถุชฺชโน  นาลํ
นิพฺพินฺทิตุํ   นาลํ   วิรชฺชิตุํ   นาลํ   วิมุจฺจิตุํ   ตํ  กิสฺส  เหตุ  ทีฆรตฺตํ
เหตํ   ภิกฺขเว   อสฺสุตวโต   ปุถุชฺชนสฺส   อชฺโฌสิตํ  มมายิตํ  ปรามฏฺฐํ
เอตํ   มม   เอโสหมสฺมิ   เอโส   เม  อตฺตาติ  ตสฺมา  ตตฺราสฺสุตวา
ปุถุชฺชโน นาลํ นิพฺพินฺทิตุํ นาลํ วิรชฺชิตุํ นาลํ วิมุจฺจิตุํ ฯ
     [๒๓๖]   วรํปิ  ภิกฺขเว  อสฺสุตวา  ปุถุชฺชโน  อิมํ  จาตุมฺมหาภูติกํ
กายํ  อตฺตโต  อุปคจฺเฉยฺย  น  เตฺวว  จิตฺตํ  ตํ  กิสฺส  เหตุ  ทิสฺสตายํ
ภิกฺขเว    จาตุมฺมหาภูติโก    กาโย    เอกมฺปิ    วสฺสํ    ติฏฺฐมาโน
เทฺวปิ   วสฺสานิ   ติฏฺฐมาโน   ตีณิปิ   วสฺสานิ   ติฏฺฐมาโน   จตฺตาริปิ
วสฺสานิ    ติฏฺฐมาโน   ปญฺจปิ   วสฺสานิ   ติฏฺฐมาโน   ทสปิ   วสฺสานิ
ติฏฺฐมาโน   วีสํปิ   วสฺสานิ   ติฏฺฐมาโน   ตึสํปิ   วสฺสานิ   ติฏฺฐมาโน
จตฺตาฬีสมฺปิ    วสฺสานิ    ติฏฺฐมาโน   ปญฺญาสํปิ   วสฺสานิ   ติฏฺฐมาโน
วสฺสสตํปิ   ติฏฺฐมาโน   ภิยฺโยปิ   ติฏฺฐมาโน   ฯ   ยญฺจ   โข   เอตํ
ภิกฺขเว    วุจฺจติ   จิตฺตํ   อิติปิ   มโน   อิติปิ   วิญฺญาณํ   อิติปิ   ตํ
รตฺติยา จ ทิวสสฺส จ อญฺญเทว อุปฺปชฺชติ อญฺญํ นิรุชฺฌติ ฯ
     [๒๓๗]   ตตฺร   ภิกฺขเว  สุตวา  อริยสาวโก  ปฏิจฺจสมุปฺปาทํเยว
สาธุกํ   โยนิโส  มนสิกโรติ  อิติ  อิมสฺมึ  สติ  อิทํ  โหติ  อิมสฺสุปฺปาทา
อิทํ   อุปฺปชฺชติ   อิมสฺมึ   อสติ   อิทํ   น  โหติ  อิมสฺส  นิโรธา  อิทํ
นิรุชฺฌติ   ฯ   สุขเวทนิยํ   ภิกฺขเว   ผสฺสํ   ปฏิจฺจ   อุปฺปชฺชติ   สุขา
เวทนา   ตสฺเสว   สุขเวทนิยสฺส   ผสฺสสฺส  นิโรธา  ยํ  ตชฺชํ  เวทยิตํ
สุขเวทนิยํ   ผสฺสํ   ปฏิจฺจ   อุปฺปนฺนา   สุขา   เวทนา   สา  นิรุชฺฌติ
สา   วูปสมติ   ฯ   ทุกฺขเวทนิยํ   ภิกฺขเว   ผสฺสํ   ปฏิจฺจ   อุปฺปชฺชติ
ทุกฺขา   เวทนา   ตสฺเสว   ทุกฺขเวทนิยสฺส  ผสฺสสฺส  นิโรธา  ยํ  ตชฺชํ
เวทยิตํ   ทุกฺขเวทนิยํ   ผสฺสํ   ปฏิจฺจ   อุปฺปนฺนา  ทุกฺขา  เวทนา  สา
นิรุชฺฌติ   สา   วูปสมติ   ฯ   อทุกฺขมสุขเวทนิยํ  ภิกฺขเว  ผสฺสํ  ปฏิจฺจ
อุปฺปชฺชติ     อทุกฺขมสุขา    เวทนา    ตสฺเสว    อทุกฺขมสุขเวทนิยสฺส
ผสฺสสฺส   นิโรธา   ยํ   ตชฺชํ  เวทยิตํ  อทุกฺขมสุขเวทนิยํ  ผสฺสํ  ปฏิจฺจ
อุปฺปนฺนา อทุกฺขมสุขา เวทนา สา นิรุชฺฌติ สา วูปสมติ ฯ
     [๒๓๘]   เสยฺยถาปิ   ภิกฺขเว   ทฺวินฺนํ  กฏฺฐานํ  สงฺฆฏสโมธานา
อุสฺมา    ชายติ    เตโช   อภินิพฺพตฺตติ   เตสํเยว   ทฺวินฺนํ   กฏฺฐานํ
นานากตวินิพฺโภคา  ๑-  ยา  ตชฺชา  อุสฺมา  สา  นิรุชฺฌติ  สา  วูปสมติ
เอวเมว   โข   ภิกฺขเว   สุขเวทนิยํ   ผสฺสํ   ปฏิจฺจ  อุปฺปชฺชติ  สุขา
เวทนา   ตสฺเสว   สุขเวทนิยสฺส   ผสฺสสฺส  นิโรธา  ยํ  ตชฺชํ  เวทยิตํ
สุขเวทนิยํ   ผสฺสํ   ปฏิจฺจ   อุปฺปนฺนา   สุขา   เวทนา   สา  นิรุชฺฌติ
สา   วูปสมติ   ทุกฺขเวทนิยํ   ผสฺสํ   ปฏิจฺจ  อุปฺปชฺชติ  ทุกฺขา  เวทนา
ตสฺเสว    ทุกฺขเวทนิยสฺส    ผสฺสสฺส    นิโรธา   ยํ   ตชฺชํ   เวทยิตํ
ทุกฺขเวทนิยํ   ผสฺสํ   ปฏิจฺจ   อุปฺปนฺนา   ทุกฺขา  เวทนา  สา  นิรุชฺฌติ
สา     วูปสมติ     อทุกฺขมสุขเวทนิยํ     ผสฺสํ    ปฏิจฺจ    อุปฺปชฺชติ
อทุกฺขมสุขา     เวทนา     ตสฺเสว    อทุกฺขมสุขเวทนิยสฺส    ผสฺสสฺส
นิโรธา    ยํ    ตชฺชํ    เวทยิตํ    อทุกฺขมสุขเวทนิยํ   ผสฺสํ   ปฏิจฺจ
อุปฺปนฺนา อทุกฺขมสุขา เวทนา สา นิรุชฺฌติ สา วูปสมติ ฯ
     [๒๓๙]   เอวํ   ปสฺสํ   ภิกฺขเว   สุตวา   อริยสาวโก  ผสฺเสปิ
นิพฺพินฺทติ      เวทนายปิ      นิพฺพินฺทติ      สญฺญายปิ      นิพฺพินฺทติ
สงฺขาเรสุปิ      นิพฺพินฺทติ      วิญฺญาณสฺมึปิ     นิพฺพินฺทติ     นิพฺพินฺทํ
วิรชฺชติ   วิราคา   วิมุจฺจติ   ฯ   วิมุตฺตสฺมึ  วิมุตฺตมิติ  ญาณํ  โหติ  ฯ
ขีณา   ชาติ   วุสิตํ   พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ   นาปรํ  อิตฺถตฺตายาติ
ปชานาตีติ ฯ ทุติยํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๑๑๖-๑๑๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=16&A=2333&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=16&A=2333&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=16&item=235&items=5              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=16&siri=58              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=16&i=235              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=2570              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=2570              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_16 https://84000.org/tipitaka/english/?index_16

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]