ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๙ สุตฺต. สํ. ขนฺธวารวคฺโค

     [๓๖๗]   เอกํ  สมยํ  ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส
อาราเม   ฯ   อถ   โข  อายสฺมา  ราโธ  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา     ภควนฺตํ     อภิวาเทตฺวา    เอกมนฺตํ    นิสีทิ    ฯ
เอกมนฺตํ   นิสินฺโน   โข  อายสฺมา  ราโธ  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  สตฺโต
สตฺโตติ    ภนฺเต    วุจฺจติ   กิตฺตาวตา   นุ   โข   ภนฺเต   สตฺโตติ
วุจฺจตีติ  ฯ  รูเป  โข  ราธ  โย  ฉนฺโท  โย  ราโค  ยา  นนฺทิ  ยา
ตณฺหา   ตตฺร   สตฺโต   ตตฺร   วิสตฺโต   ตสฺมา   สตฺโตติ  วุจฺจติ  ฯ
เวทนาย   ฯ   สญฺญาย   ฯ   สงฺขาเรสุ   ฯ   วิญฺญาเณ  โย  ฉนฺโท
โย   ราโค   ยา   นนฺทิ   ยา   ตณฺหา  ตตฺร  สตฺโต  ตตฺร  วิสตฺโต
ตสฺมา สตฺโตติ วุจฺจติ ฯ
     {๓๖๗.๑}   เสยฺยถาปิ  ราธ  กุมารกา  วา  กุมาริกาโย  ๓- วา
ปํสฺวาคารเกหิ    กีฬนฺตา    ๔-    ยาวกีวญฺจ   เตสุ   ปํสฺวาคารเกสุ
อวีตราคา   โหนฺติ   อวีตจฺฉนฺทา  อวีตเปมา  อวีตปิปาสา  อวีตปริฬาหา
อวีตตณฺหา    ตาวตานิ    ปํสฺวาคารกานิ   อาลยนฺติ   เกฬายนฺติ   ๕-
@เชิงอรรถ:  สี. ม. อจฺจยาสิ ฯ อ. อจฺจสา ฯ   ม. ยุ. นิพฺพานปรายนนฺติ ทิสฺสติ ฯ
@ ยุ. กุมาริโย ฯ   ม. ยุ. กิฬนฺติ ฯ   สี. อลฺลียนฺติ ฯ อ. กีฬายนฺติ ฯ
ธนายนฺติ   มมายนฺติ   ยโต  จ  โข  ราธ  กุมารกา  วา  กุมาริกาโย
วา   เตสุ   ปํสฺวาคารเกสุ   วีตราคา   โหนฺติ   วีตจฺฉนฺทา  วีตเปมา
วีตปิปาสา   วีตปริฬาหา   วีตตณฺหา   อถ   โข   ตานิ  ปํสฺวาคารกานิ
หตฺเถหิ   จ   ปาเทหิ   จ  วิกิรนฺติ  วิธมนฺติ  วิทฺธํเสนฺติ  วิกีฬนิกํ  ๑-
กโรนฺติ  ฯ  เอวเมว  โข  ราธ  ตุเมฺหปิ  รูปํ  วิกิรถ  วิธมถ วิทฺธํเสถ
วิกีฬนิกํ    กโรถ    ตณฺหกฺขยาย   ปฏิปชฺชถ   เวทนํ   วิกิรถ   วิธมถ
วิทฺธํเสถ    วิกีฬนิกํ    กโรถ    ตณฺหกฺขยาย    ปฏิปชฺชถ   สญฺญํ   ฯ
สงฺขาเร   วิกิรถ   วิธมถ   วิทฺธํเสถ   วิกีฬนิกํ   กโรถ   ตณฺหกฺขยาย
ปฏิปชฺชถ    วิญฺญาณํ    วิกิรถ    วิธมถ   วิทฺธํเสถ   วิกีฬนิกํ   กโรถ
ตณฺหกฺขยาย ปฏิปชฺชถ ฯ ตณฺหกฺขโย หิ ราธ นิพฺพานนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๓๒-๒๓๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=17&A=4729&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=17&A=4729&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=17&item=367&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=17&siri=159              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=17&i=367              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=12&A=8090              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=12&A=8090              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_17 https://84000.org/tipitaka/english/?index_17

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]