ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๐ สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค

     [๙๐]   อถ   โข   อญฺญตโร  ภิกฺขุ  ฯเปฯ  ภควนฺตํ  เอตทโวจ
อมุกสฺมึ    ภนฺเต    วิหาเร    อญฺญตโร   ภิกฺขุ   นโว   อปฺปญฺญาโต
อาพาธิโก    ทุกฺขิโต    พาฬฺหคิลาโน   สาธุ   ภนฺเต   ภควา   เยน
โส   ภิกฺขุ   เตนุปสงฺกมตุ   อนุกมฺปํ  อุปาทายาติ  ฯ  อถ  โข  ภควา
นวตรญฺจ   สุตฺวา   คิลานตรญฺจ   อปฺปญฺญาโต   ภิกฺขูติ   อิติ   วิทิตฺวา
เยน   โส   ภิกฺขุ   เตนุปสงฺกมิ   ฯ   อทฺทสา   โข   ภิกฺขุ  ภควนฺตํ
ทูรโต   ว   อาคจฺฉนฺตํ   ทิสฺวาน   มญฺจเก   สมเตสิ   ฯ   อถ  โข
ภควา   ตํ   ภิกฺขุํ   เอตทโวจ  อลํ  ภิกฺขุ  มา  ตฺวํ  มญฺจเก  สมเตสิ
สนฺตีมานิ    อาสนานิ   ปญฺญตฺตานิ   ตตฺถาหํ   นิสีทิสฺสามีติ   ฯ   นิสีทิ
ภควา  ปญฺญตฺเต  อาสเน  ฯ  นิสชฺช  โข  ภควา  ตํ  ภิกฺขุํ  เอตทโวจ
กจฺจิ  เต  ภิกฺขุ  ขมนียํ  กจฺจิ  ยาปนียํ  กจฺจิ  ทุกฺขา เวทนา ปฏิกฺกมนฺติ
โน อภิกฺกมนฺติ ปฏิกฺกโม สานํ ปญฺญายติ โน อภิกฺกโมติ ฯ
     {๙๐.๑}   น  เม  ภนฺเต  ขมนียํ  น  ยาปนียํ  ฯเปฯ  น โข เม
ภนฺเต   อตฺตา  สีลโต  อุปวทตีติ  ฯ  โน  เจ  กิร  ตฺวํ  ภิกฺขุ  อตฺตา
สีลโต  อุปทวติ  อถ  กิสฺมึ  จ  เต  กุกฺกุจฺจํ  โก  จ  วิปฺปฏิสาโรติ  ฯ
น   ขฺวาหํ  ภนฺเต  สีลวิสุทฺธตฺถํ  ภควตา  ธมฺมํ  เทสิตํ  อาชานามีติ  ฯ
โน   เจ  กิร  ตฺวํ  ภิกฺขุ  สีลวิสุทฺธตฺถํ  มยา  ธมฺมํ  เทสิตํ  อาชานาสิ
อถ   กิมตฺถํ   จรหิ   ตฺวํ   ภิกฺขุ   มยา   ธมฺมํ   เทสิตํ  อาชานาสีติ
อนุปาทาปรินิพฺพานตฺถํ    โข    อหํ   ภนฺเต   ภควตา   ธมฺมํ   เทสิตํ
อาชานามีติ   ฯ   สาธุ   สาธุ   ภิกฺขุ   สาธุ  โข  [๑]-  ตฺวํ  ภิกฺขุ
อนุปาทาปรินิพฺพานตฺถํ      มยา      ธมฺมํ      เทสิตํ     อาชานาสิ
อนุปาทาปรินิพฺพานตฺโถ หิ ภิกฺขุ มยา ธมฺโม เทสิโต ฯ
     [๙๑]   ตํ  กึ  มญฺญสิ  ภิกฺขุ  จกฺขุํ  นิจฺจํ วา อนิจฺจํ วาติ ฯ อนิจฺจํ
ภนฺเต    ฯเปฯ   โสตํ   ฆานํ   ชิวฺหา   กาโย   มโน   มโนวิญฺญาณํ
มโนสมฺผสฺโส    ยมฺปิทํ   มโนสมฺผสฺสปจฺจยา   อุปฺปชฺชติ   เวทยิตํ   สุขํ
วา   ทุกฺขํ   วา   อทุกฺขมสุขํ  วา  ตมฺปิ  นิจฺจํ  วา  อนิจฺจํ  วาติ  ฯ
อนิจฺจํ  ภนฺเต  ฯ  ยํ  ปนานิจฺจํ  ทุกฺขํ  วา ตํ สุขํ วาติ ฯ ทุกฺขํ ภนฺเต ฯ
ยํ   ปนานิจฺจํ   ทุกฺขํ   วิปริณามธมฺมํ   กลฺลํ   นุ  ตํ  สมนุปสฺสิตุํ  เอตํ
มม   เอโสหมสฺมิ   เอโส   เม   อตฺตาติ   ฯ  โน  เหตํ  ภนฺเต  ฯ
เอวํ   ปสฺสํ   ภิกฺขเว  สุตวา  อริยสาวโก  จกฺขุสฺมึปิ  นิพฺพินฺทติ  ฯเปฯ
ยมฺปิทํ   มโนสมฺผสฺสปจฺจยา   อุปฺปชฺชติ   เวทยิทํ   สุขํ  วา  ทุกฺขํ  วา
อทุกฺขมสุขํ    วา    ตสฺมึปิ    นิพฺพินฺทติ   นิพฺพินฺทํ   วิรชฺชติ   วิราคา
วิมุจฺจติ   ฯ   วิมุตฺตสฺมึ   วิมุตฺตมิติ   ญาณํ   โหติ   ฯ   ขีณา   ชาติ
วุสิตํ   พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ   นาปรํ  อิตฺถตฺตายาติ  ปชานาตีติ  ฯ
อิทมโวจ     ภควา    อตฺตมโน    โส    ภิกฺขุ    ภควโต    ภาสิตํ
อภินนฺทิ    ฯ   อิมสฺมึ   จ   ปน   เวยฺยากรณสฺมึ   ภญฺญมาเน   ตสฺส
ภิกฺขุสฺส อนุปาทาย อาสเวหิ จิตฺตํ วิมุจฺจตีติ ๒- ฯ ทุติยํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. ปน ฯ   ม. วิมุจฺจีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๘ หน้าที่ ๕๘-๕๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=18&A=1131&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=18&A=1131&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=18&item=90&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=18&siri=55              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=18&i=90              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘ https://84000.org/tipitaka/read/?index_18 https://84000.org/tipitaka/english/?index_18

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]