ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๐ สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค

     [๑๒๒]   จกฺขุํ   น   มญฺเยฺย   จกฺขุสฺมึ  น  มญฺเยฺย  จกฺขุโต
น  มญฺเยฺย  จกฺขุํ  เมติ  น  มญฺเยฺย  รูเป  น  มญฺเยฺย จกฺขุวิญฺาณํ
จกฺขุสมฺผสฺสํ        ยมฺปิทํ        จกฺขุสมฺผสฺสปจฺจยา        อุปฺปชฺชติ
เวทยิตํ   สุขํ   วา   ทุกฺขํ   วา  อทุกฺขมสุขํ  วา  ตมฺปิ  น  มญฺเยฺย
ตสฺมึปิ   น   มญฺเยฺย  ตโตปิ  น  มญฺเยฺย  ตมฺเมติ  น  มญฺเยฺย  ฯ
ยํ   หิ   ภิกฺขเว   มญฺติ   ยสฺมึ   มญฺติ   ยโต   มญฺติ   ยํ  เมติ
มญฺติ     ตโต    ตํ    โหติ    อญฺถา    อญฺถาภาวี    ภวสตฺโต
โลโก ภวเมว อภินนฺทติ ฯเปฯ
     {๑๒๒.๑}   ชิวฺหํ  น  มญฺเยฺย  ชิวฺหาย  น  มญฺเยฺย  ชิวฺหาโต
น  มญฺเยฺย  ชิวฺหา  เมติ  น  มญฺเยฺย  รเส น มญฺเยฺย ชิวฺหาวิญฺาณํ
ชิวฺหาสมฺผสฺสํ   ยมฺปิทํ   ชิวฺหาสมฺผสฺสปจฺจยา   อุปฺปชฺชติ    เวทยิตํ  สุขํ
วา  ทุกฺขํ  วา  อทุกฺขมสุขํ  วา  ตมฺปิ  น  มญฺเยฺย  ตสฺมึปิ น มญฺเยฺย
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. กิญฺจิปิ ฯ
ตโตปิ   น   มญฺเยฺย   ตมฺเมติ   น   มญฺเยฺย   ฯ  ยํ  หิ  ภิกฺขเว
มญฺติ     ยสฺมึ    มญฺติ    ยโต    มญฺติ    ยํ    เมติ    มญฺติ
ตโต     ตํ    โหติ    อญฺถา    อญฺถาภาวี    ภวสตฺโต    โลโก
ภวเมว อภินนฺทติ ฯเปฯ
     {๑๒๒.๒}   มนํ   น   มญฺเยฺย   มนสฺมึ   น  มญฺเยฺย  มนโต
น   มญฺเยฺย   มโน   เมติ   น   มญฺเยฺย   ธมฺเม   น   มญฺเยฺย
มโนวิญฺาณํ        มโนสมฺผสฺสํ       ยมฺปิทํ       มโนสมฺผสฺสปจฺจยา
อุปฺปชฺชติ   เวทยิตํ   สุขํ   วา   ทุกฺขํ   วา   อทุกฺขมสุขํ   วา  ตมฺปิ
น   มญฺเยฺย   ตสฺมึปิ   น   มญฺเยฺย   ตโตปิ  น  มญฺเยฺย  ตมฺเมติ
น   มญฺเยฺย   ฯ   ยํ   หิ   ภิกฺขเว   มญฺติ   ยสฺมึ   มญฺติ  ยโต
มญฺติ    ยมฺเมติ   มญฺติ   ตโต   ตํ   โหติ   อญฺถา   อญฺถาภาวี
ภวสตฺโต โลโก ภวเมว อภินนฺทติ ฯ
     {๑๒๒.๓}   ยาวตา  ภิกฺขเว  ขนฺธธาตุอายตนา  ตมฺปิ  น มญฺเยฺย
ตสฺมึปิ   น  มญฺเยฺย  ตโตปิ  น  มญฺเยฺย  ตํ  เมติ  น  มญฺเยฺย  ฯ
โส  เอวํ  อมญฺมาโน  น  กิญฺจิ  โลเก  อุปาทิยติ อนุปาทิยํ น ปริตสฺสติ
อปริตสฺสํ   ปจฺจตฺตญฺเว   ปรินิพฺพายติ   ขีณา   ชาติ  วุสิตํ  พฺรหฺมจริยํ
กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานาตีติ ฯ อฏฺมํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๘ หน้าที่ ๘๓-๘๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=18&A=1653&w=&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=18&A=1653&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=18&item=122&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=18&siri=71              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=18&i=122              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๘ https://84000.org/tipitaka/read/?index_18 https://84000.org/tipitaka/english/?index_18

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]