ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค

     [๕๔๗]   อถ   โข   สมฺพหุลา   ภิกฺขู  ปุพฺพณฺหสมยํ  นิวาเสตฺวา
ปตฺตจีวรมาทาย   สาวตฺถึ   ปิณฺฑาย   ปาวิสึสุ   ฯ   อถ   โข   เตสํ
ภิกฺขูนํ   เอตทโหสิ   อติปฺปโค   โข   ตาว   สาวตฺถิยํ  ปิณฺฑาย  จริตุํ
ยนฺนูน     มยํ     เยน    อญฺญติตฺถิยานํ    ปริพฺพาชกานํ    อาราโม
เตนุปสงฺกเมยฺยามาติ   ฯ   อถ   โข   เต  ภิกฺขู  เยน  อญฺญติตฺถิยานํ
ปริพฺพาชกานํ     อาราโม     เตนุปสงฺกมึสุ     อุปสงฺกมิตฺวา    เตหิ
อญฺญติตฺถิเยหิ    ปริพฺพาชเกหิ    สทฺธึ    สมฺโมทึสุ    สมฺโมทนียํ   กถํ
สาราณียํ วีติสาเรตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทึสุ ฯ
     {๕๔๗.๑}   เอกมนฺตํ  นิสินฺเน  โข  เต  ภิกฺขู  เต  อญฺญติตฺถิยา
ปริพฺพาชกา  เอตทโวจุํ  สมโณ  อาวุโส  โคตโม  สาวกานํ  เอวํ  ธมฺมํ
เทเสติ  เอถ  ตุเมฺห  ภิกฺขเว  ปญฺจ  นีวรเณ ปหาย เจตโส อุปกฺกิเลเส
ปญฺญาย    ทุพฺพลีกรเณ   สตฺต   โพชฺฌงฺเค   ยถาภูตํ   ภาเวถาติ   ฯ
มยมฺปิ  โข  อาวุโส  สาวกานํ  เอวํ  ธมฺมํ  เทเสม เอถ ตุเมฺห อาวุโส
ปญฺจ   นีวรเณ   ปหาย   เจตโส   อุปกฺกิเลเส   ปญฺญาย  ทุพฺพลีกรเณ
สตฺต  โพชฺฌงฺเค  ยถาภูตํ  ภาเวถาติ  ฯ  อิธ  โน  อาวุโส โก วิเสโส
โก   อธิปฺปายโส   กินฺนานากรณํ  สมณสฺส  วา  โคตมสฺส  อมฺหากํ  วา
ยทิทํ ธมฺมเทสนาย วา ธมฺมเทสนํ อนุสาสนิยา วา อนุสาสนนฺติ ๑- ฯ
     [๕๔๘]   อถ  โข  เต  ภิกฺขู  เตสํ  อญฺญติตฺถิยานํ  ปริพฺพาชกานํ
ภาสิตํ   เนว   อภินนฺทึสุ   นปฺปฏิกฺโกสึสุ  อนภินนฺทิตฺวา  อปฺปฏิกฺโกสิตฺวา
อุฏฺฐายาสนา   ปกฺกมึสุ   ภควโต   สนฺติเก   เอตสฺส   ภาสิตสฺส  อตฺถํ
อาชานิสฺสามาติ ฯ
     [๕๔๙]   อถ  โข  เต  ภิกฺขู  สาวตฺถิยํ ปิณฺฑาย จริตฺวา ปจฺฉาภตฺตํ
ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺตา     เยน    ภควา    เตนุปสงฺกมึสุ    อุปสงฺกมิตฺวา
ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทึสุ  ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺนา  โข
เต    ภิกฺขู   ภควนฺตํ   เอตทโวจุํ   อิธ   มยํ   ภนฺเต   ปุพฺพณฺหสมยํ
นิวาเสตฺวา   ปตฺตจีวรมาทาย   สาวตฺถึ   ปิณฺฑาย   ปวิสิมฺห   ฯ  เตสํ
โน   ภนฺเต   อมฺหากํ   เอตทโหสิ   อติปฺปโค   โข   ตาว  สาวตฺถิยํ
ปิณฺฑาย    จริตุํ    ยนฺนูน   มยํ   เยน   อญฺญติตฺถิยานํ   ปริพฺพาชกานํ
อาราโม เตนุปสงฺกเมยฺยามาติ ฯ
     {๕๔๙.๑}   อถ  โข  มยํ  ภนฺเต  เยน อญฺญติตฺถิยานํ ปริพฺพาชกานํ
อาราโม  เตนุปสงฺกมิมฺห  อุปสงฺกมิตฺวา  เตหิ  อญฺญติตฺถิเยหิ ปริพฺพาชเกหิ
สทฺธึ   สมฺโมทิมฺห   สมฺโมทนียํ   กถํ  สาราณียํ  วีติสาเรตฺวา  เอกมนฺตํ
นิสีทิมฺห  ฯ  เอกมนฺตํ  นิสินฺเน  โข  อเมฺห  ภนฺเต  เต ๒- อญฺญติตฺถิยา
ปริพฺพาชกา  เอตทโวจุํ  สมโณ  อาวุโส  โคตโม  สาวกานํ  เอวํ  ธมฺมํ
เทเสติ  เอถ  ตุเมฺห  ภิกฺขเว  ปญฺจ  นีวรเณ ปหาย เจตโส อุปกฺกิเลเส
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อนุสาสนินฺติ ฯ เอวมุปริ ฯ  ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
ปญฺญาย    ทุพฺพลีกรเณ   สตฺต   โพชฺฌงฺเค   ยถาภูตํ   ภาเวถาติ   ฯ
มยมฺปิ   โข   อาวุโส   สาวกานํ   เอวํ  ธมฺมํ  เทเสม  เอถ  ตุเมฺห
อาวุโส    ปญฺจ    นีวรเณ   ปหาย   เจตโส   อุปกฺกิเลเส   ปญฺญาย
ทุพฺพลีกรเณ   สตฺต   โพชฺฌงฺเค   ยถาภูตํ   ภาเวถาติ   ฯ   อิธ  โน
อาวุโส    โก   วิเสโส   โก   อธิปฺปายโส   กินฺนานากรณํ   สมณสฺส
วา   โคตมสฺส   อมฺหากํ   วา   ยทิทํ   ธมฺมเทสนาย  วา  ธมฺมเทสนํ
อนุสาสนิยา วา อนุสาสนนฺติ ฯ
     [๕๕๐]   อถ  โข  มยํ  ภนฺเต  เตสํ  อญฺญติตฺถิยานํ  ปริพฺพาชกานํ
ภาสิตํ   เนว  อภินนฺทิมฺห  นปฺปฏิกฺโกสิมฺห  อนภินนฺทิตฺวา  อปฺปฏิกฺโกสิตฺวา
อุฏฺฐายาสนา   ปกฺกมิมฺห   ภควโต   สนฺติเก   เอตสฺส  ภาสิตสฺส  อตฺถํ
อาชานิสฺสามาติ ฯ
     [๕๕๑]   เอวํวาทิโน  ภิกฺขเว  อญฺญติตฺถิยา  ปริพฺพาชกา  เอวมสฺสุ
วจนียา   อตฺถิ   ปนาวุโส   ปริยาโย   ยํ   ปริยายํ   อาคมฺม   ปญฺจ
นีวรณา    ทส    โหนฺติ   สตฺต   โพชฺฌงฺคา   จตุทฺทสาติ   ฯ   เอวํ
ปุฏฺฐา   ภิกฺขเว   อญฺญติตฺถิยา   ปริพฺพาชกา   น   เจว  สมฺปายิสฺสนฺติ
อุตฺตริญฺจ   วิฆาตํ   อาปชฺชิสฺสนฺติ   ฯ   ตํ   กิสฺส  เหตุ  ฯ  ยถา  ตํ
ภิกฺขเว   อวิสยสฺมึ   ฯ   นาหนฺตํ   ภิกฺขเว  ปสฺสามิ  สเทวเก  โลเก
สมารเก    สพฺรหฺมเก    สสฺสมณพฺราหฺมณิยา    ปชาย   สเทวมนุสฺสาย
โย   อิเมสํ   ปญฺหานํ   เวยฺยากรเณน   จิตฺตํ   อาราเธยฺย   อญฺญตฺร
ตถาคเตน วา ตถาคตสาวเกน วา อิโต วา ปน สุตฺวา ฯ
     [๕๕๒]   กตโม  จ  ภิกฺขเว  ปริยาโย  ยํ  ปริยายํ  อาคมฺม ปญฺจ
นีวรณา ทส โหนฺติ ฯ
     [๕๕๓]   ยทปิ   ภิกฺขเว   อชฺฌตฺตํ   กามจฺฉนฺโท   ตทปิ  นีวรณํ
ยทปิ    พหิทฺธา    กามจฺฉนฺโท    ตทปิ    นีวรณํ   กามจฺฉนฺทนีวรณนฺติ
อิติ หิทํ อุทฺเทสํ อาคจฺฉติ ๑- ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๕๔]   ยทปิ   ภิกฺขเว   อชฺฌตฺตํ   พฺยาปาโท   ตทปิ   นีวรณํ
ยทปิ     พหิทฺธา    พฺยาปาโท    ตทปิ    นีวรณํ    พฺยาปาทนีวรณนฺติ
อิติ หิทํ อุทฺเทสํ อาคจฺฉติ ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๕๕]   ยทปิ   ภิกฺขเว   ถีนํ  ตทปิ  นีวรณํ  ยทปิ  มิทฺธํ  ตทปิ
นีวรณํ    ถีนมิทฺธนีวรณนฺติ    อิติ    หิทํ    อุทฺเทสํ    อาคจฺฉติ    ฯ
ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๕๖]   ยทปิ    ภิกฺขเว    อุทฺธจฺจํ    ตทปิ   นีวรณํ   ยทปิ
กุกฺกุจฺจํ     ตทปิ     นีวรณํ     อุทฺธจฺจกุกฺกุจฺจนีวรณนฺติ    อิติ    หิทํ
อุทฺเทสํ อาคจฺฉติ ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๕๗]   ยทปิ   ภิกฺขเว   อชฺฌตฺตํ   ธมฺเมสุ   วิจิกิจฺฉา   ตทปิ
นีวรณํ     ยทปิ    พหิทฺธา    ธมฺเมสุ    วิจิกิจฺฉา    ตทปิ    นีวรณํ
วิจิกิจฺฉานีวรณนฺติ    อิติ   หิทํ   อุทฺเทสํ   อาคจฺฉติ   ฯ   ตทมินาเปตํ
ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๕๘]   อยํ  โข  ภิกฺขเว  ปริยาโย  ยํ  ปริยายํ  อาคมฺม  ปญฺจ
นีวรณา ทส โหนฺติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. คจฺฉติ ฯ เอวมุปริ ฯ
     [๕๕๙]   กตโม  จ  ภิกฺขเว  ปริยาโย  ยํ  ปริยายํ  อาคมฺม สตฺต
โพชฺฌงฺคา จตุทฺทส โหนฺติ ฯ
     [๕๖๐]   ยทปิ  ภิกฺขเว  อชฺฌตฺตํ  ธมฺเมสุ สติ ตทปิ สติสมฺโพชฺฌงฺโค
ยทปิ   พหิทฺธา   ธมฺเมสุ  สติ  ตทปิ  สติสมฺโพชฺฌงฺโค  สติสมฺโพชฺฌงฺโคติ
อิติ หิทํ อุทฺเทสํ อาคจฺฉติ ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๖๑]   ยทปิ   ภิกฺขเว   อชฺฌตฺตํ   ธมฺเมสุ   ปญฺญาย  ปวิจินติ
ปริจรติ     ปริวีมํสมาปชฺชติ     ตทปิ    ธมฺมวิจยสมฺโพชฺฌงฺโค    ยทปิ
พหิทฺธา    ธมฺเมสุ    ปญฺญาย    ปวิจินติ    ปริจรติ   ปริวีมํสมาปชฺชติ
ตทปิ     ธมฺมวิจยสมฺโพชฺฌงฺโค    ธมฺมวิจยสมฺโพชฺฌงฺโคติ    อิติ    หิทํ
อุทฺเทสํ อาคจฺฉติ ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๖๒]   ยทปิ   ภิกฺขเว   กายิกํ  วิริยํ  ตทปิ  วิริยสมฺโพชฺฌงฺโค
ยทปิ    เจตสิกํ   วิริยํ   ตทปิ   วิริยสมฺโพชฺฌงฺโค   วิริยสมฺโพชฺฌงฺโคติ
อิติ หิทํ อุทฺเทสํ อาคจฺฉติ ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๖๓]   ยทปิ  ภิกฺขเว  สวิตกฺกสวิจารา  ปีติ ตทปิ ปีติสมฺโพชฺฌงฺโค
ยทปิ   อวิตกฺกาวิจารา   ปีติ   ตทปิ  ปีติสมฺโพชฺฌงฺโค  ปีติสมฺโพชฺฌงฺโคติ
อิติ หิทํ อุทฺเทสํ อาคจฺฉติ ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๖๔]   ยทปิ  ภิกฺขเว  กายปฺปสฺสทฺธิ  ตทปิ  ปสฺสทฺธิสมฺโพชฺฌงฺโค
ยทปิ   จิตฺตปฺปสฺสทฺธิ   ตทปิ   ปสฺสทฺธิสมฺโพชฺฌงฺโค  ปสฺสทฺธิสมฺโพชฺฌงฺโคติ
อิติ หิทํ อุทฺเทสํ อาคจฺฉติ ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๖๕]   ยทปิ   ภิกฺขเว   สวิตกฺโก   สวิจาโร   สมาธิ   ตทปิ
สมาธิสมฺโพชฺฌงฺโค    ยทปิ    อวิตกฺโก    อวิจาโร    สมาธิ    ตทปิ
สมาธิสมฺโพชฺฌงฺโค     สมาธิสมฺโพชฺฌงฺโคติ     อิติ     หิทํ    อุทฺเทสํ
อาคจฺฉติ ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๖๖]   ยทปิ   ภิกฺขเว   อชฺฌตฺตํ   ธมฺเมสุ   อุเปกฺขา   ตทปิ
อุเปกฺขาสมฺโพชฺฌงฺโค    ยทปิ    พหิทฺธา    ธมฺเมสุ   อุเปกฺขา   ตทปิ
อุเปกฺขาสมฺโพชฺฌงฺโค    อุเปกฺขาสมฺโพชฺฌงฺโคติ    อิติ    หิทํ   อุทฺเทสํ
อาคจฺฉติ ฯ ตทมินาเปตํ ปริยาเยน ทฺวยํ โหติ ฯ
     [๕๖๗]   อยํ  โข  ภิกฺขเว  ปริยาโย  ยํ  ปริยายํ  อาคมฺม  สตฺต
โพชฺฌงฺคา จตุทฺทสาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๑๕๐-๑๕๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=19&A=2860&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=19&A=2860&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=547&items=21              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=19&siri=124              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=547              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=13&A=5164              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=13&A=5164              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]