ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค

     [๑๐๐๓]   เอวมฺเม   สุตํ   เอกํ  สมยํ  ภควา  โกสมฺพิยํ  วิหรติ
โฆสิตาราเม  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน อายสฺมตา ปิณฺโฑลภารทฺวาเชน
อญฺญา   พฺยากตา   โหติ   ขีณา   ชาติ  วุสิตํ  พฺรหฺมจริยํ  กตํ  กรณียํ
นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานามีติ ฯ
     [๑๐๐๔]   อถ   โข  สมฺพหุลา  ภิกฺขู  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมึสุ
อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ  นิสีทึสุ  ฯ  เอกมนฺตํ
นิสินฺนา   โข   เต   ภิกฺขู   ภควนฺตํ   เอตทโวจุํ   อายสฺมตา  ภนฺเต
ปิณฺโฑลภารทฺวาเชน     อญฺญา     พฺยากตา    ขีณา    ชาติ    วุสิตํ
พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานามีติ ฯ
     [๑๐๐๕]   กึ   นุ  โข  ภนฺเต  อตฺถวสํ  สมฺปสฺสมาเนน  อายสฺมตา
ปิณฺโฑลภารทฺวาเชน   อญฺญา   พฺยากตา   ขีณา  ชาติ  วุสิตํ  พฺรหฺมจริยํ
กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานามีติ ฯ
     [๑๐๐๖]   ติณฺณํ  โข [๑]- ภิกฺขเว อินฺทฺริยานํ ภาวิตตฺตา พหุลีกตตฺตา
ปิณฺโฑลภารทฺวาเชน    ภิกฺขุนา    อญฺญา    พฺยากตา    ขีณา    ชาติ
วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานามีติ ฯ
     [๑๐๐๗]   กตเมสํ    ติณฺณํ    ฯ   สตินฺทฺริยสฺส   สมาธินฺทฺริยสฺส
ปญฺญินฺทฺริยสฺส ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ปน ฯ
     [๑๐๐๘]   อิเมสํ  โข ภิกฺขเว ติณฺณํ อินฺทฺริยานํ ภาวิตตฺตา พหุลีกตตฺตา
ปิณฺโฑลภารทฺวาเชน    ภิกฺขุนา    อญฺญา    พฺยากตา    ขีณา    ชาติ
วุสิตํ พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ นาปรํ อิตฺถตฺตายาติ ปชานามีติ ฯ
     [๑๐๐๙]   อิมานิ   จ   ภิกฺขเว   ตีณิ   อินฺทฺริยานิ  กิมนฺตานิ  ฯ
ขยนฺตานิ  ฯ  กิสฺส  ขยนฺตานิ  ฯ  ชาติชรามรณสฺส ฯ ชาติชรามรณกฺขยนฺติ
โข   ภิกฺขเว   สมฺปสฺสมาเนน   ปิณฺโฑลภารทฺวาเชน   ภิกฺขุนา   อญฺญา
พฺยากตา    ขีณา    ชาติ   วุสิตํ   พฺรหฺมจริยํ   กตํ   กรณียํ   นาปรํ
อิตฺถตฺตายาติ ปชานามีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๒๙๖-๒๙๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=19&A=5741&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=19&A=5741&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=1003&items=7              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=19&siri=230              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=1003              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]