ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ สุตฺต. สํ. มหาวารวคฺโค

                    อโยคุฬวคฺโค ตติโย
     [๑๒๐๕]   สาวตฺถิยํ  ฯ  ปุพฺเพ เม ภิกฺขเว สมฺโพธา อนภิสมฺพุทฺธสฺส
โพธิสตฺตสฺเสว   สโต   เอตทโหสิ   โก  นุ  โข  มคฺโค  กา  ปฏิปทา
อิทฺธิปาทภาวนายาติ   ฯ   ตสฺส   มยฺหํ   ภิกฺขเว  เอตทโหสิ  โส  ๑-
ภิกฺขุ    ฉนฺทสมาธิปธานสงฺขารสมนฺนาคตํ    อิทฺธิปาทํ    ภาเวติ    อิติ
เม   ฉนฺโท   น   จ   อติลีโน  ภวิสฺสติ  น  จ  อติปคฺคหิโต  ภวิสฺสติ
น   จ   อชฺฌตฺตํ   สงฺขิตฺโต   ภวิสฺสติ   น   จ   พหิทฺธา   วิกฺขิตฺโต
ภวิสฺสติ   ปจฺฉาปุเร   สญฺญี   จ   วิหรติ   ยถา   ปุเร  ตถา  ปจฺฉา
ยถา   ปจฺฉา  ตถา  ปุเร  ยถา  อโธ  ตถา  อุทฺธํ  ยถา  อุทฺธํ  ตถา
อโธ   ยถา  ทิวา  ตถา  รตฺตึ  ยถา  รตฺตึ  ตถา  ทิวา  อิติ  วิวเฏน
เจตสา อปริโยนทฺเธน สปฺปภาสํ จิตฺตํ ภาเวติ ฯ
     {๑๒๐๕.๑}   วิริยสมาธิ   จิตฺตสมาธิ   วีมํสาสมาธิปธานสงฺขาร-
สมนฺนาคตํ  อิทฺธิปาทํ  ภาเวติ  อิติ  เม  วีมํสา  น  จ อติลีนา ภวิสฺสติ
น   จ   อติปคฺคหิตา   ภวิสฺสติ  น  จ  อชฺฌตฺตํ  สงฺขิตฺตา  ภวิสฺสติ  น
จ   พหิทฺธา   วิกฺขิตฺตา   ภวิสฺสติ   ปจฺฉาปุเร  สญฺญี  จ  วิหรติ  ยถา
ปุเร  ตถา  ปจฺฉา  ยถา  ปจฺฉา  ตถา  ปุเร ยถา อโธ ตถา อุทฺธํ ยถา
อุทฺธํ  ตถา  อโธ  ยถา  ทิวา  ตถา  รตฺตึ  ยถา  รตฺตึ  ตถา ทิวา อิติ
วิวเฏน เจตสา อปริโยนทฺเธน สปฺปภาสํ จิตฺตํ ภาเวติ ฯ
     [๑๒๐๖]   เอวํ  ภาวิเตสุ  โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  จตูสุ  อิทฺธิปาเทสุ
@เชิงอรรถ:  ม. อิธ ฯ
เอวํ   พหุลีกเตสุ   อเนกวิหิตํ   อิทฺธิวิธํ   ปจฺจนุโภติ   เอโกปิ  หุตฺวา
พหุธา  โหติ  พหุธาปิ  หุตฺวา  เอโก  โหติ  ฯเปฯ  ยาว  พฺรหฺมโลกาปิ
กาเยน วสํ วตฺเตติ ฯ
     [๑๒๐๗]   เอวํ  ภาวิเตสุ  โข  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  จตูสุ  อิทฺธิปาเทสุ
เอวํ   พหุลีกเตสุ   อาสวานํ   ขยา  อนาสวํ  เจโตวิมุตฺตึ  ปญฺญาวิมุตฺตึ
ทิฏฺเฐว   ธมฺเม   สยํ   อภิญฺญา   สจฺฉิกตฺวา   อุปสมฺปชฺช  วิหรตีติ  ฯ
(ฉปิ อภิญฺญาโย วิตฺถาเรตพฺพา) ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๓๖๒-๓๖๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=19&A=7041&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=19&A=7041&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=19&item=1205&items=3              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=19&siri=275              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=1205              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ https://84000.org/tipitaka/read/?index_19 https://84000.org/tipitaka/english/?index_19

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]