ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)

หน้าที่ ๙๘.

ทสมสิกฺขาปทํ [๑๑๓] เตน สมเยน พุทฺโธ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา อุปนนฺโท สกฺยปุตฺโต ปฏฺโฐ โหติ จีวรกมฺมํ กาตุํ ฯ โส ปฏปิโลติกานํ สงฺฆาฏึ กริตฺวา สุรตฺตํ สุปริกมฺมกตํ กตฺวา ปารุปิ ฯ อถโข อญฺญตโร ปริพฺพาชโก มหคฺฆํ ปฏํ ปารุปิตฺวา เยนายสฺมา อุปนนฺโท สกฺยปุตฺโต เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมนฺตํ อุปนนฺทํ สกฺยปุตฺตํ เอตทโวจ สุนฺทรา โข ตฺยายํ อาวุโส สงฺฆาฏิ ๑- เทหิ เม ปเฏนาติ ฯ ชานาหิ อาวุโสติ ฯ อามาวุโส ชานามีติ ฯ หนฺทาวุโสติ อทาสิ ฯ {๑๑๓.๑} อถโข โส ปริพฺพาชโก ตํ สงฺฆาฏึ ปารุปิตฺวา ปริพฺพาชการามํ อคมาสิ ฯ ปริพฺพาชกา ตํ ปริพฺพาชกํ เอตทโวจุํ สุนฺทรา โข ตฺยายํ อาวุโส สงฺฆาฏิ กุโต ตยา ลทฺธาติ ฯ เตน เม อาวุโส ปเฏน ปริวฏฺฏิตาติ ๒- ฯ กติหิปิ ตฺยายํ อาวุโส สงฺฆาฏิ ภวิสฺสติ โสเยว เต ปโฏ วโรติ ฯ อถโข โส ปริพฺพาชโก สจฺจํ โข ปริพฺพาชกา อาหํสุ กติหิปิ มฺยายํ สงฺฆาฏิ ภวิสฺสติ โสเยว เม ปโฏ วโรติ เยนายสฺมา อุปนนฺโท สกฺยปุตฺโต เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมนฺตํ อุปนนฺทํ สกฺยปุตฺตํ เอตทโวจ หนฺท เต อาวุโส สงฺฆาฏึ ๓- เทหิ เม ปฏนฺติ ฯ นนุ ตฺวํ อาวุโส มยา วุตฺโต ชานาหิ @เชิงอรรถ: ยุ. สงฺฆาฏี ฯ ม. ยุ. สพฺพตฺถ ปริวตฺติตาตีติ ทิสฺสติ ฯ ม. สงฺฆาฏิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๙๙.

อาวุโสติ นาหํ ทสฺสามีติ ฯ อถโข โส ปริพฺพาชโก อุชฺฌายติ ขียติ วิปาเจติ คิหิปิ ๑- นํ คิหิสฺส วิปฺปฏิสาริสฺส เทติ ๒- กึ ปน ปพฺพชิโต ปพฺพชิตสฺส น ทสฺสตีติ ฯ อสฺโสสุํ โข ภิกฺขู ตสฺส ปริพฺพาชกสฺส อุชฺฌายนฺตสฺส ขียนฺตสฺส วิปาเจนฺตสฺส ฯ เย เต ภิกฺขู อปฺปิจฺฉา ฯเปฯ เต อุชฺฌายนฺติ ขียนฺติ วิปาเจนฺติ กถํ หิ นาม อายสฺมา อุปนนฺโท สกฺยปุตฺโต ปริพฺพาชเกน สทฺธึ กยวิกฺกยํ สมาปชฺชิสฺสตีติ ฯ อถโข เต ภิกฺขู ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ สจฺจํ กิร ตฺวํ อุปนนฺท ปริพฺพาชเกน สทฺธึ กยวิกฺกยํ สมาปชฺชสีติ ฯ สจฺจํ ภควาติ ฯ วิครหิ พุทฺโธ ภควา กถํ หิ นาม ตฺวํ โมฆปุริส ปริพฺพาชเกน สทฺธึ กยวิกฺกยํ สมาปชฺชิสฺสสิ เนตํ โมฆปุริส อปฺปสนฺนานํ วา ปสาทาย ปสนฺนานํ วา ภิยฺโยภาวาย ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ {๑๑๓.๒} โย ปน ภิกฺขุ นานปฺปการกํ กยวิกฺกยํ สมาปชฺเชยฺย นิสฺสคฺคิยํ ปาจิตฺติยนฺติ ฯ [๑๑๔] โย ปนาติ โย ยาทิโส ฯเปฯ ภิกฺขูติ ฯเปฯ อยํ อิมสฺมึ อตฺเถ อธิปฺเปโต ภิกฺขูติ ฯ นานปฺปการกํ นาม จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารา อนฺตมโส จุณฺณปิณฺโฑปิ ทนฺตกฏฺฐํปิ ทสิกสุตฺตํปิ ฯ กยวิกฺกยํ สมาปชฺเชยฺยาติ @เชิงอรรถ: ม. คิหีปิ ฯ ยุ. คิหี นํปิ ฯ คิหีปิ นํ คิหิสฺสาติ เอตฺถ นนฺติ นามตฺเถ @นิปาโต ฯ คิหิปิ นาม คิหิสฺสาติ วุตฺตํ โหตีติ ตพฺพณฺณนา ฯ ม. ยุ. เทนฺติ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๐๐.

อิมินา อิมํ เทหิ อิมินา อิมํ อาหร อิมินา อิมํ ปริวฏฺเฏหิ ๑- อิมินา อิมํ เจตาเปหีติ อชฺฌาจรติ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ยโต กยิตญฺจ โหติ วิกฺกีตญฺจ ๒- อตฺตโน ภณฺฑํ ปรหตฺถคตํ ปรภณฺฑํ อตฺตโน หตฺถคตํ นิสฺสคฺคิยํ โหติ นิสฺสชฺชิตพฺพํ สงฺฆสฺส วา คณสฺส วา ปุคฺคลสฺส วา ฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว นิสฺสชฺชิตพฺพํ ฯเปฯ อหํ ภนฺเต นานปฺปการกํ กยวิกฺกยํ สมาปชฺชึ อิทํ เม นิสฺสคฺคิยํ อิมาหํ สงฺฆสฺส นิสฺสชฺชามีติ ฯเปฯ ทเทยฺยาติ ฯเปฯ ทเทยฺยุนฺติ ฯเปฯ อายสฺมโต ทมฺมีติ ฯ [๑๑๕] กยวิกฺกเย กยวิกฺกยสญฺญี นิสฺสคฺคิยํ ปาจิตฺติยํ ฯ กยวิกฺกเย เวมติโก นิสฺสคฺคิยํ ปาจิตฺติยํ ฯ กยวิกฺกเย นกยวิกฺกย- สญฺญี นิสฺสคฺคิยํ ปาจิตฺติยํ ฯ นกยวิกฺกเย กยวิกฺกยสญฺญี อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ นกยวิกฺกเย เวมติโก อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ นกยวิกฺกเย นกยวิกฺกยสญฺญี อนาปตฺติ ฯ [๑๑๖] อนาปตฺติ อคฺฆํ ปุจฺฉติ กปฺปิยการกสฺส อาจิกฺขติ อิทํ อมฺหากํ อตฺถิ อมฺหากญฺจ อิมินา จ อิมินา จ อตฺโถติ ภณติ อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ ทสมสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ๓- ฯ โกสิยวคฺโค ทุติโย ฯ @เชิงอรรถ: ม. ยุ. สพฺพตฺถ ปริวตฺเตหีติ ทิสฺสติ ฯ ม. ยุ. วิกฺกยิตญฺจ ฯ @ ม. กยวิกฺกยสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ทสมํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๐๑.

ตสฺสุทฺทานํ โกสิยา ๑- สุทฺธเทฺวภาคา ฉพฺพสฺสานิ นิสีทนํ เทฺว จ โลมานิ อุคฺคเณฺห อุโภ นานปฺปการกาติ ฯ ------- @เชิงอรรถ: ยุ. โกสิย ... ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๙๘-๑๐๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=1712&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=1712&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=113&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=2&siri=20              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=113              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=4991              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=4991              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]