ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)

                              อฏฺฐมสิกฺขาปทํ
     [๕๖๒]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  ราชา  ปเสนทิ
โกสโล   เสนาย   อพฺภุยฺยาโต   โหติ   ฯ  ฉพฺพคฺคิยา  ภิกฺขู  อุยฺยุตฺตํ
เสนํ   ทสฺสนาย   อคมํสุ   ฯ   อทฺทสา  โข  ราชา  ปเสนทิ  โกสโล
ฉพฺพคฺคิเย   ภิกฺขู   ทูรโต   ว   อาคจฺฉนฺเต  ทิสฺวาน  ปกฺโกสาเปตฺวา
เอตทโวจ   กิสฺส   ตุเมฺห   ภนฺเต   อาคตตฺถาติ  ฯ  มหาราชานํ  มยํ
ทฏฺฐุกามาติ   ฯ   กึ   ภนฺเต   มํ  ทิฏฺเฐน  ยุทฺธาภินนฺทินํ  นนุ  ภควา
ปสฺสิตพฺโพติ   ฯ   มนุสฺสา   อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ  หิ
นาม   สมณา   สกฺยปุตฺติยา   อุยฺยุตฺตํ   เสนํ   ทสฺสนาย  อาคจฺฉิสฺสนฺติ
อมฺหากมฺปิ    อลาภา    อมฺหากมฺปิ    ทุลฺลทฺธํ   เย   มยํ   อาชีวสฺส
เหตุ ปุตฺตทารสฺส การณา เสนาย อาคจฺฉามาติ ฯ
     {๕๖๒.๑}   อสฺโสสุํ   โข   ภิกฺขู  เตสํ  มนุสฺสานํ  อุชฺฌายนฺตานํ
ขียนฺตานํ   วิปาเจนฺตานํ   ฯ   เย   เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา  ฯเปฯ  เต
อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   ฉพฺพคฺคิยา   ภิกฺขู
อุยฺยุตฺตํ   เสนํ   ทสฺสนาย   คจฺฉิสฺสนฺตีติ   ฯเปฯ   สจฺจํ   กิร  ตุเมฺห
ภิกฺขเว   อุยฺยุตฺตํ   เสนํ   ทสฺสนาย   คจฺฉถาติ  ฯ  สจฺจํ  ภควาติ  ฯ
วิครหิ    พุทฺโธ    ภควา    กถํ    หิ    นาม   ตุเมฺห   โมฆปุริสา
อุยฺยุตฺตํ     เสนํ     ทสฺสนาย     คจฺฉิสฺสถ     เนตํ     โมฆปุริสา
อปฺปสนฺนานํ     วา     ปสาทาย    ปสนฺนานํ    วา    ภิยฺโยภาวาย
ฯเปฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๕๖๒.๒}   โย   ปน  ภิกฺขุ  อุยฺยุตฺตํ  เสนํ  ทสฺสนาย  คจฺเฉยฺย
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     {๕๖๒.๓}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขูนํ สิกฺขาปทํ ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ
     [๕๖๓]   เตน   โข  ปน  สมเยน  อญฺญตรสฺส  ภิกฺขุโน  มาตุโล
เสนาย   คิลาโน  โหติ  ฯ  โส  ตสฺส  ภิกฺขุโน  สนฺติเก  ทูตํ  ปาเหสิ
อหํ   หิ   เสนาย   คิลาโน   อาคจฺฉตุ  ภทฺทนฺโต  อิจฺฉามิ  ภทฺทนฺตสฺส
อาคตนฺติ   ฯ   อถโข   ตสฺส   ภิกฺขุโน   เอตทโหสิ   ภควา   ภิกฺขูนํ
สิกฺขาปทํ    ปญฺญตฺตํ    น    อุยฺยุตฺตํ    เสนํ    ทสฺสาย   คนฺตพฺพนฺติ
อยญฺจ  เม  มาตุโล  เสนาย  คิลาโน  กถํ นุ โข มยา ปฏิปชฺชิตพฺพนฺติ ฯ
ภควโต   เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯ   อถโข  ภควา  เอตสฺมึ  นิทาเน
เอตสฺมึ   ปกรเณ   ธมฺมึ   กถํ   กตฺวา   ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  อนุชานามิ
ภิกฺขเว   ตถารูปปจฺจยา   เสนํ   คนฺตุํ   เอวญฺจ   ปน   ภิกฺขเว  อิมํ
สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๕๖๓.๑}   โย   ปน  ภิกฺขุ  อุยฺยุตฺตํ  เสนํ  ทสฺสนาย  คจฺเฉยฺย
อญฺญตฺร ตถารูปปจฺจยา ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๕๖๔]   โย  ปนาติ  โย  ยาทิโส  ฯเปฯ ภิกฺขูติ ฯเปฯ อยํ อิมสฺมึ
อตฺเถ  อธิปฺเปโต  ภิกฺขูติ  ฯ  อุยฺยุตฺตา  นาม  เสนา คามโต นิกฺขมิตฺวา
นิวิฏฺฐา  วา  โหติ  ปยาตา  วา  ฯ  เสนา  นาม  หตฺถี  อสฺสา  รถา
ปตฺติ    ๑-    ฯ   ทฺวาทสปุริโส   หตฺถี   ฯ   ติปุริโส   อสฺโส   ฯ
จตุปุริโส    รโถ    ฯ    จตฺตาโร    ปุริสา   สรหตฺถา   ปตฺติ   ฯ
ทสฺสนาย    คจฺฉติ    อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ   ยตฺถ   ฐิโต   ปสฺสติ
@เชิงอรรถ:  ม. ปตฺตี ฯ
อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ   ทสฺสนูปจารํ   วิชหิตฺวา   ปุนปฺปุนํ   ปสฺสติ
อาปตฺติ    ปาจิตฺติยสฺส    ฯ    อญฺญตฺร    ตถารูปปจฺจยาติ   ฐเปตฺวา
ตถารูปปจฺจยํ ฯ
     [๕๖๕]   อุยฺยุตฺเต   อุยฺยุตฺตสญฺญี   ทสฺสนาย   คจฺฉติ   อญฺญตฺร
ตถารูปปจฺจยา    อาปตฺติ    ปาจิตฺติยสฺส    ฯ    อุยฺยุตฺเต   เวมติโก
ทสฺสนาย   คจฺฉติ   อญฺญตฺร   ตถารูปปจฺจยา   อาปตฺติ  ปาจิตฺติยสฺส  ฯ
อุยฺยุตฺเต   อนุยฺยุตฺตสญฺญี   ทสฺสนาย   คจฺฉติ   อญฺญตฺร   ตถารูปปจฺจยา
อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     {๕๖๕.๑}   เอกเมกํ   ทสฺสนาย   คจฺฉติ  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ
ยตฺถ   ฐิโต   ปสฺสติ   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ  ทสฺสนูปจารํ  วิชหิตฺวา
ปุนปฺปุนํ    ปสฺสติ   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อนุยฺยุตฺเต   อุยฺยุตฺตสญฺญี
อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ   อนุยฺยุตฺเต   เวมติโก  อาปตฺติ  ทุกฺกฏสฺส  ฯ
อนุยฺยุตฺเต อนุยฺยุตฺตสญฺญี อนาปตฺติ ฯ
     [๕๖๖]   อนาปตฺติ   อาราเม   ฐิโต  ปสฺสติ  ภิกฺขุสฺส  ฐิโตกาสํ
วา   นิสินฺโนกาสํ   วา   นิปนฺโนกาสํ  วา  อาคจฺฉติ  ปฏิปถํ  คจฺฉนฺโต
ปสฺสติ ตถารูปปจฺจยา อาปทาสุ อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                         อฏฺฐมสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๓๗๔-๓๗๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=6706&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=6706&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=562&items=5              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=2&siri=84              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=562              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=9467              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=9467              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]