ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๒ วินย. มหาวิภงฺโค (๒)

                               ทุติยสิกฺขาปทํ
     [๖๓๕]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  ฉพฺพคฺคิยา
ภิกฺขู   ชานํ  สปฺปาณกํ  อุทกํ  ปริภุญฺชนฺติ  ฯ  เย  เต  ภิกฺขู  อปฺปิจฺฉา
ฯเปฯ   เต   อุชฺฌายนฺติ  ขียนฺติ  วิปาเจนฺติ  กถํ  หิ  นาม  ฉพฺพคฺคิยา
ภิกฺขู   ชานํ   สปฺปาณกํ   อุทกํ   ปริภุญฺชิสฺสนฺตีติ   ฯเปฯ   สจฺจํ   กิร
ตุเมฺห    ภิกฺขเว   ชานํ   สปฺปาณกํ   อุทกํ   ปริภุญฺชถาติ   ฯ   สจฺจํ
ภควาติ   ฯ   วิครหิ  พุทฺโธ  ภควา  กถํ  หิ  นาม  ตุเมฺห  โมฆปุริสา
ชานํ   สปฺปาณกํ   อุทกํ   ปริภุญฺชิสฺสถ   เนตํ   โมฆปุริสา  อปฺปสนฺนานํ
วา   ปสาทาย   ปสนฺนานํ   วา   ภิยฺโยภาวาย   ฯเปฯ  เอวญฺจ  ปน
ภิกฺขเว อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิเสยฺยาถ
     {๖๓๕.๑}   โย   ปน  ภิกฺขุ  ชานํ  สปฺปาณกํ  อุทกํ  ปริภุญฺเชยฺย
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๖๓๖]   โย   ปนาติ  โย  ยาทิโส  ฯเปฯ  ภิกฺขูติ  ฯเปฯ  อยํ
อิมสฺมึ   อตฺเถ   อธิปฺเปโต   ภิกฺขูติ   ฯ   ชานาติ   นาม  สามํ  วา
ชานาติ   อญฺเญ   วา   ตสฺส   อาโรเจนฺติ  ฯ  สปฺปาณกนฺติ  ชานนฺโต
ปริโภเคน มริสฺสนฺตีติ ชานนฺโต ปริภุญฺชติ อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๖๓๗]   สปฺปาณเก     สปฺปาณกสญฺญี    ปริภุญฺชติ    อาปตฺติ
ปาจิตฺติยสฺส     ฯ     สปฺปาณเก    เวมติโก    ปริภุญฺชติ    อาปตฺติ
ทุกฺกฏสฺส    ฯ   สปฺปาณเก   อปฺปาณกสญฺญี   ปริภุญฺชติ   อนาปตฺติ   ฯ
อปฺปาณเก    สปฺปาณกสญฺญี    อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส    ฯ    อปฺปาณเก
เวมติโก     อาปตฺติ    ทุกฺกฏสฺส    ฯ    อปฺปาณเก    อปฺปาณกสญฺญี
อนาปตฺติ ฯ
     [๖๓๘]   อนาปตฺติ    สปฺปาณกนฺติ    อชานนฺโต    อปฺปาณกนฺติ
ชานนฺโต     ปริโภเคน     น    มริสฺสนฺตีติ    ชานนฺโต    ปริภุญฺชติ
อุมฺมตฺตกสฺส อาทิกมฺมิกสฺสาติ ฯ
                          ทุติยสิกฺขาปทํ นิฏฺฐิตํ ฯ
                                    -------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๑๔-๔๑๕. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=2&A=7450&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=2&A=7450&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=2&item=635&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=2&siri=98              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=2&i=635              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=9665              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=9665              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_2 https://84000.org/tipitaka/english/?index_2

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]