ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ สุตฺต. องฺ. (๑): เอก-ทุก-ติกนิปาตา

                สุตฺตนฺตปิฏเก องฺคุตฺตรนิกายสฺส
                        ติกนิปาโต
                         -----
           นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส ฯ
                      ปฐมปณฺณาสโก
                     พาลวคฺโค ปฐโม
     [๔๔๐]   ๑  เอวมฺเม  สุตํ  ฯ  เอกํ  สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ
เชตวเน  อนาถปิณฺฑิกสฺส  อาราเม  ฯ  ตตฺร  โข ภควา ภิกฺขู อามนฺเตสิ
ภิกฺขโวติ  ฯ  ภทนฺเตติ  เต  ภิกฺขู ภควโต ปจฺจสฺโสสุํ ฯ ภควา เอตทโวจ
ยานิกานิจิ  ภิกฺขเว  ภยานิ  อุปฺปชฺชนฺติ  สพฺพานิ  ตานิ พาลโต อุปฺปชฺชนฺติ
โน   ปณฺฑิตโต   เยเกจิ   อุปทฺทวา   อุปฺปชฺชนฺติ  สพฺเพ  เต  พาลโต
อุปฺปชฺชนฺติ   โน   ปณฺฑิตโต   เยเกจิ   อุปสคฺคา   อุปฺปชฺชนฺติ   สพฺเพ
เต    พาลโต   อุปฺปชฺชนฺติ   โน   ปณฺฑิตโต   ฯ  เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว
นฬาคารา  วา  ติณาคารา  วา  อคฺคิ  มุกฺโก  ๑-  กูฏาคารานิปิ  ทหติ
อุลฺลิตฺตาวลิตฺตานิ   นิวาตานิ   ผุสิตคฺคฬานิ   ปิหิตวาตปานานิ   เอวเมว
โข   ภิกฺขเว   ยานิกานิจิ   ภยานิ  อุปฺปชฺชนฺติ  สพฺพานิ  ตานิ  พาลโต
อุปฺปชฺชนฺติ   โน   ปณฺฑิตโต  เยเกจิ  อุปทฺทวา  อุปฺปชฺชนฺติ  สพฺเพ  เต
พาลโต   อุปฺปชฺชนฺติ   โน   ปณฺฑิตโต   เยเกจิ   อุปสคฺคา  อุปฺปชฺชนฺติ
สพฺเพ   เต   พาลโต   อุปฺปชฺชนฺติ   โน  ปณฺฑิตโต  อิติ  โข  ภิกฺขเว
@เชิงอรรถ:  โป. ม. มุตฺโต ฯ
สปฺปฏิภโย   พาโล   อปฺปฏิภโย  ปณฺฑิโต  สอุปทฺทโว  พาโล  อนุปทฺทโว
ปณฺฑิโต    สอุปสคฺโค   พาโล   อนุปสคฺโค   ปณฺฑิโต   นตฺถิ   ภิกฺขเว
ปณฺฑิตโต    ภยํ    นตฺถิ    ปณฺฑิตโต    อุปทฺทโว    นตฺถิ   ปณฺฑิตโต
อุปสคฺโค  ฯ  ตสฺมา  ติห  ภิกฺขเว  เอวํ  สิกฺขิตพฺพํ  เยหิ  ตีหิ  ธมฺเมหิ
สมนฺนาคโต   พาโล   เวทิตพฺโพ   เต   ตโย   ธมฺเม  อภินิวชฺเชตฺวา
เยหิ  ตีหิ  ธมฺเมหิ  สมนฺนาคโต  ปณฺฑิโต  เวทิตพฺโพ  เต  ตโย  ธมฺเม
สมาทาย วตฺติสฺสามาติ เอวญฺหิ โว ภิกฺขเว สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๑๒๗-๑๒๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=2583&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=20&A=2583&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=20&item=440&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=20&siri=45              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=440              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=1696              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=1696              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ https://84000.org/tipitaka/read/?index_20 https://84000.org/tipitaka/english/?index_20

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]