ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ สุตฺต. องฺ. (๑): เอก-ทุก-ติกนิปาตา

     [๕๐๘]   ๖๙  สเจ  ภิกฺขเว อญฺญติตฺถิยา ปริพฺพาชกา เอวํ ปุจฺเฉยฺยุํ
ตโยเม   อาวุโส   ธมฺมา   กตเม  ตโย  ราโค  โทโส  โมโห  อิเม
โข   อาวุโส   ตโย   ธมฺมา   อิเมสํ   อาวุโส   ติณฺณํ  ธมฺมานํ  โก
วิเสโส   โก  อธิปฺปายโส  ๑-  กึ  นานากรณนฺติ  เอวํ  ปุฏฺฐา  ตุเมฺห
ภิกฺขเว   เตสํ  อญฺญติตฺถิยานํ  ปริพฺพาชกานํ  กินฺติ  พฺยากเรยฺยาถาติ  ฯ
ภควํมูลกา   โน   ภนฺเต   ธมฺมา   ภควํเนตฺติกา   ภควํปฏิสรณา  สาธุ
วต   ภนฺเต   ภควนฺตํเยว  ปฏิภาตุ  เอตสฺส  ภาสิตสฺส  อตฺโถ  ภควโต
สุตฺวา  ภิกฺขู  ธาเรสฺสนฺตีติ  ฯ  เตนหิ  ภิกฺขเว  สุณาถ สาธุกํ มนสิกโรถ
ภาสิสฺสามีติ  ฯ  เอวํ  ภนฺเตติ  โข  เต  ภิกฺขู  ภควโต  ปจฺจสฺโสสุํ  ฯ
ภควา   เอตทโวจ   สเจ   ภิกฺขเว   อญฺญติตฺถิยา   ปริพฺพาชกา  เอวํ
ปุจฺเฉยฺยุํ  ตโยเม  อาวุโส  ธมฺมา  กตเม  ตโย  ราโค  โทโส  โมโห
อิเม   โข  อาวุโส  ตโย  ธมฺมา  อิเมสํ  อาวุโส  ติณฺณํ  ธมฺมานํ  โก
วิเสโส   โก   อธิปฺปายโส   กึ   นานากรณนฺติ  เอวํ   ปุฏฺฐา  ตุเมฺห
ภิกฺขเว   เตสํ   อญฺญติตฺถิยานํ   ปริพฺพาชกานํ   เอวํ    พฺยากเรยฺยาถ
ราโค   โข   อาวุโส  อปฺปสาวชฺโช  ทนฺธวิราคี   โทโส  มหาสาวชฺโช
ขิปฺปวิราคี โมโห มหาสาวชฺโช  ทนฺธวิราคีติ ฯ
@เชิงอรรถ:  โป. อธิปฺปาโย ฯ ม. ยุ. อธิปฺปายาโส ฯ
     {๕๐๘.๑}   โก  ปนาวุโส  เหตุ  โก  ปจฺจโย เยน อนุปฺปนฺโน วา
ราโค   อุปฺปชฺชติ   อุปฺปนฺโน   วา   ราโค   ภิยฺโยภาวาย  เวปุลฺลาย
สํวตฺตตีติ    ฯ   สุภนิมิตฺตนฺติสฺส   วจนียํ   ตสฺส   สุภนิมิตฺตํ   อโยนิโส
มนสิกโรโต  อนุปฺปนฺโน  เจว  ๑-  ราโค  อุปฺปชฺชติ  อุปฺปนฺโน  จ  ๒-
ราโค  ภิยฺโยภาวาย  เวปุลฺลาย  สํวตฺตติ  อยํ  โข  อาวุโส  เหตุ  อยํ
ปจฺจโย   เยน   อนุปฺปนฺโน   วา   ราโค   อุปฺปชฺชติ   อุปฺปนฺโน  วา
ราโค ภิยฺโยภาวาย เวปุลฺลาย สํวตฺตตีติ ฯ
     {๕๐๘.๒}   โก  ปนาวุโส  เหตุ  โก  ปจฺจโย เยน อนุปฺปนฺโน วา
โทโส   อุปฺปชฺชติ   อุปฺปนฺโน   วา   โทโส   ภิยฺโยภาวาย  เวปุลฺลาย
สํวตฺตตีติ   ฯ   ปฏิฆนิมิตฺตนฺติสฺส   วจนียํ   ตสฺส   ปฏิฆนิมิตฺตํ  อโยนิโส
มนสิกโรโต  อนุปฺปนฺโน  เจว  ๓-  โทโส  อุปฺปชฺชติ  อุปฺปนฺโน  จ  ๔-
โทโส  ภิยฺโยภาวาย  เวปุลฺลาย  สํวตฺตติ  อยํ  โข  อาวุโส  เหตุ  อยํ
ปจฺจโย  เยน  อนุปฺปนฺโน  วา  โทโส  อุปฺปชฺชติ  อุปฺปนฺโน  วา  โทโส
ภิยฺโยภาวาย เวปุลฺลาย สํวตฺตตีติ ฯ
     {๕๐๘.๓}   โก ปนาวุโส เหตุ โก ปจฺจโย เยน อนุปฺปนฺโน วา โมโห
อุปฺปชฺชติ  อุปฺปนฺโน  วา  โมโห  ภิยฺโยภาวาย  เวปุลฺลาย  สํวตฺตตีติ  ฯ
อโยนิโส  มนสิกาโรติสฺส  วจนียํ  ตสฺส  อโยนิโส  มนสิกโรโต อนุปฺปนฺโน
เจว  ๕-  โมโห อุปฺปชฺชติ อุปฺปนฺโน จ ๖- โมโห ภิยฺโยภาวาย เวปุลฺลาย
สํวตฺตติ  อยํ   โข  อาวุโส  เหตุ อยํ ปจฺจโย เยน อนุปฺปนฺโน วา โมโห
อุปฺปชฺชติ อุปฺปนฺโน วา โมโห ภิยฺโยภาวาย เวปุลฺลาย สํวตฺตตีติ ฯ
     {๕๐๘.๔}   โก    ปนาวุโส    เหตุ    โก   ปจฺจโย   เยน
อนุปฺปนฺโน      วา      ๗-     ราโค     นุปฺปชฺชติ     อุปฺปนฺโน
@เชิงอรรถ: ๑-๒-๓-๔-๕-๖ โป. ม. วา ฯ  ม. เจว ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
วา   ราโค   ปหียตีติ   ฯ   อสุภนิมิตฺตนฺติสฺส  วจนียํ  ตสฺส  อสุภนิมิตฺตํ
โยนิโส   มนสิกโรโต  อนุปฺปนฺโน  เจว  ราโค  นุปฺปชฺชติ  อุปฺปนฺโน  จ
ราโค  ปหียติ  อยํ  โข  อาวุโส  เหตุ  อยํ  ปจฺจโย  เยน  อนุปฺปนฺโน
วา ราโค นุปฺปชฺชติ อุปฺปนฺโน วา ราโค ปหียตีติ ฯ
     {๕๐๘.๕}   โก  ปนาวุโส  เหตุ  โก  ปจฺจโย เยน อนุปฺปนฺโน วา
โทโส    นุปฺปชฺชติ   อุปฺปนฺโน   วา   โทโส   ปหียตีติ   ฯ   เมตฺตา
เจโตวิมุตฺตีติสฺส  วจนียํ  ตสฺส  เมตฺตํ  เจโตวิมุตฺตึ  โยนิโส  มนสิกโรโต
อนุปฺปนฺโน  เจว  โทโส  นุปฺปชฺชติ  อุปฺปนฺโน  จ  โทโส  ปหียติ ๑- อยํ
โข  อาวุโส  เหตุ  อยํ  ปจฺจโย  เยน  อนุปฺปนฺโน  วา โทโส นุปฺปชฺชติ
อุปฺปนฺโน วา โทโส ปหียตีติ ฯ
     {๕๐๘.๖}   โก  ปนาวุโส  เหตุ  โก  ปจฺจโย  เยน  อนุปฺปนฺโน
วา   โมโห   นุปฺปชฺชติ   อุปฺปนฺโน   วา  โมโห  ปหียตีติ  ฯ  โยนิโส
มนสิกาโรติสฺส   วจนียํ   ตสฺส   โยนิโส  มนสิกโรโต  อนุปฺปนฺโน  เจว
โมโห   นุปฺปชฺชติ   อุปฺปนฺโน   จ   โมโห   ปหียติ  อยํ  โข  อาวุโส
เหตุ   อยํ  ปจฺจโย  เยน  อนุปฺปนฺโน  วา  โมโห  นุปฺปชฺชติ  อุปฺปนฺโน
วา โมโห ปหียตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๒๕๖-๒๕๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=5379&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=20&A=5379&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=20&item=508&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=20&siri=113              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=508              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=4862              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=4862              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ https://84000.org/tipitaka/read/?index_20 https://84000.org/tipitaka/english/?index_20

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]