บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒

     [๕๒๘]   ๘๙   สาธิกมิทํ  ภิกฺขเว  ทิยฑฺฒสิกฺขาปทสตํ  อนฺวฑฺฒมาสํ
อุทฺเทสํ   อาคจฺฉติ   ยตฺถ   อตฺถกามา   กุลปุตฺตา  สิกฺขนฺติ  ฯ  ติสฺโส
อิมา   ภิกฺขเว   สิกฺขา   ยตฺเถตํ   สพฺพํ   สโมธานํ   คจฺฉติ   กตมา
ติสฺโส    อธิสีลสิกฺขา    อธิจิตฺตสิกฺขา    อธิปญฺาสิกฺขา    อิมา   โข
ภิกฺขเว ติสฺโส สิกฺขา ยตฺเถตํ สพฺพํ สโมธานํ คจฺฉติ ฯ
     {๕๒๘.๑}   อิธ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  สีเลสุ  ปริปูรการี  โหติ สมาธิสฺมึ
ปริปูรการี   ปญฺาย   ปริปูรการี   โส   ยานิ   ตานิ  ขุทฺทานุขุทฺทกานิ
สิกฺขาปทานิ  ตานิ  อาปชฺชติปิ  วุฏฺาติปิ ตํ กิสฺส เหตุ น หิ เมตฺถ ภิกฺขเว
อภพฺพตา   วุตฺตา  ยานิ  จ  โข  ตานิ  สิกฺขาปทานิ  อาทิพฺรหฺมจริยกานิ
พฺรหฺมจริยสารุปฺปานิ   ตตฺถ   ธุวสีโล   จ  โหติ  ิตสีโล  จ  สมาทาย
สิกฺขติ    สิกฺขาปเทสุ   โส   อาสวานํ   ขยา   อนาสวํ   เจโตวิมุตฺตึ
ปญฺาวิมุตฺตึ   ทิฏฺเว   ธมฺเม   สยํ   อภิญฺา   สจฺฉิกตฺวา  อุปสมฺปชฺช
วิหรติ   ตํ   วา   ปน  อนภิสมฺภวํ  อปฺปฏิวิชฺฌํ  ปญฺจนฺนํ  โอรมฺภาคิยานํ
สญฺโชนานํ    ปริกฺขยา    อนฺตราปรินิพฺพายี    โหติ   ตํ   วา   ปน
อนภิสมฺภวํ   อปฺปฏิวิชฺฌํ   ปญฺจนฺนํ  โอรมฺภาคิยานํ  สญฺโชนานํ  ปริกฺขยา
อุปหจฺจปรินิพฺพายี    โหติ    ตํ    วา   ปน   อนภิสมฺภวํ   อปฺปฏิวิชฺฌํ
ปญฺจนฺนํ    โอรมฺภาคิยานํ   สญฺโชนานํ   ปริกฺขยา   อสงฺขารปรินิพฺพายี
โหติ ฯ
     {๕๒๘.๒}   ตํ  วา ปน อนภิสมฺภวํ อปฺปฏิวิชฺฌํ ปญฺจนฺนํ โอรมฺภาคิยานํ
สญฺโชนานํ    ปริกฺขยา    สสงฺขารปรินิพฺพายี   โหติ   ตํ   วา   ปน
อนภิสมฺภวํ   อปฺปฏิวิชฺฌํ   ปญฺจนฺนํ  โอรมฺภาคิยานํ  สญฺโชนานํ  ปริกฺขยา
อุทฺธํโสโต   โหติ   อกนิฏฺคามี   ตํ   วา  ปน  อนภิสมฺภวํ  อปฺปฏิวิชฺฌํ
ติณฺณํ   สญฺโชนานํ   ปริกฺขยา   ราคโทสโมหานํ   ตนุตฺตา   สกทาคามี
โหติ   สกิเทว  อิมํ  โลกํ  อาคนฺตฺวา  ทุกฺขสฺสนฺตํ  กโรติ  ตํ  วา  ปน
อนภิสมฺภวํ    อปฺปฏิวิชฺฌํ    ติณฺณํ    สญฺโชนานํ    ปริกฺขยา   เอกพีชี
โหติ   เอกํเยว   มานุสกํ   ภวํ   นิพฺพตฺเตตฺวา  ทุกฺขสฺสนฺตํ  กโรติ  ตํ
วา    ปน    อนภิสมฺภวํ   อปฺปฏิวิชฺฌํ   ติณฺณํ   สญฺโชนานํ   ปริกฺขยา
โกลํโกโล   โหติ   เทฺว  วา  ตีณิ  วา  กุลานิ  สนฺธาวิตฺวา  สํสริตฺวา
ทุกฺขสฺสนฺตํ    กโรติ   ตํ   วา   ปน   อนภิสมฺภวํ   อปฺปฏิวิชฺฌํ   ติณฺณํ
สญฺโชนานํ   ปริกฺขยา   สตฺตกฺขตฺตุปรโม   โหติ  สตฺตกฺขตฺตุปรมํ  เทเว
จ  มานุเส  จ  สนฺธาวิตฺวา  สํสริตฺวา  ทุกฺขสฺสนฺตํ กโรติ อิติ โข ภิกฺขเว
ปริปูรํ   ปริปูรการี   อาราเธติ   ปเทสํ   ปเทสการี  อวญฺฌานิเตฺววาหํ
ภิกฺขเว สิกฺขาปทานิ วทามีติ ฯ

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๓๐๑-๓๐๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=6355&w=&modeTY=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=20&A=6355&modeTY=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=20&item=528&items=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=20&siri=133 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=528 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=5676 The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=5676 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ https://84000.org/tipitaka/read/?index_20 https://84000.org/tipitaka/english/?index_20