ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓): ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา

     [๕๖]   อถโข    อญฺญตโร   ภิกฺขุ   เยน   สโก   อุปชฺฌาโย
เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   สกํ   อุปชฺฌายํ   เอตทโวจ  เอตรหิ  เม
ภนฺเต  มธุรกชาโต  เจว  กาโย  ทิสา  จ  เม  น  ปกฺขายนฺติ  ธมฺมา
จ    มํ    นปฺปฏิภนฺติ   ถีนมิทฺธญฺจ   เม   จิตฺตํ   ปริยาทาย   ติฏฺฐติ
อนภิรโต  จ  พฺรหฺมจริยํ  จรามิ  อตฺถิ  จ  เม  ธมฺเมสุ  วิจิกิจฺฉาติ  ฯ
อถโข   โส   ภิกฺขุ   ตํ   สทฺธิวิหาริกํ   ภิกฺขุํ   อาทาย  เยน  ภควา
เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ
เอกมนฺตํ   นิสินฺโน   โข   โส  ภิกฺขุ  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  อยํ  ภนฺเต
ภิกฺขุ   เอวมาห  เอตรหิ  เม  ภนฺเต  มธุรกชาโต  เจว  กาโย  ทิสา
จ  เม  ๒-  น  ปกฺขายนฺติ  ธมฺมา  จ  มํ ๓- นปฺปฏิภนฺติ ถีนมิทฺธญฺจ เม
จิตฺตํ   ปริยาทาย   ติฏฺฐติ   อนภิรโต  จ  พฺรหฺมจริยํ  จรามิ  อตฺถิ  จ
เม ธมฺเมสุ วิจิกิจฺฉาติ ฯ
     {๕๖.๑}   เอวเญฺหตํ  ภิกฺขุ  โหติ อินฺทฺริเยสุ อคุตฺตทฺวารสฺส โภชเน
อมตฺตญฺญุโน    ชาคริยํ   อนนุยุตฺตสฺส   อวิปสฺสกสฺส   กุสลานํ   ธมฺมานํ
ปุพฺพรตฺตาปรรตฺตํ     โพธิปกฺขิกานํ     ๔-    ธมฺมานํ    ภาวนานุโยคํ
อนนุยุตฺตสฺส   วิหรโต   ยํ   มธุรกชาโต   เจว   กาโย   โหติ  ทิสา
จสฺส   น   ปกฺขายนฺติ   ธมฺมา   จ  ๕-  ตํ  นปฺปฏิภนฺติ  ถีนมิทฺธญฺจสฺส
จิตฺตํ    ปริยาทาย    ติฏฺฐติ    อนภิรโต    จ    พฺรหฺมจริยํ    จรติ
@เชิงอรรถ:  ม. ปารงฺคตา ฯ   ม. มํ ฯ   ม. เม ฯ   ม. โพธิปกฺขิยานํ ฯ อิโต ปรํ
@เอวํ ญาตพฺพํ ฯ   โป. จสฺส ฯ
โหติ  จสฺส  ธมฺเมสุ  วิจิกิจฺฉา  ตสฺมา  ติห  เต  ภิกฺขุ  เอวํ  สิกฺขิตพฺพํ
อินฺทฺริเยสุ    คุตฺตทฺวาโร    ภวิสฺสามิ    โภชเน    มตฺตญฺญู   ชาคริยํ
อนุยุตฺโต   วิปสฺสโก   กุสลานํ  ธมฺมานํ  ปุพฺพรตฺตาปรรตฺตํ  โพธิปกฺขิกานํ
ธมฺมานํ   ภาวนานุโยคํ   อนุยุตฺโต   วิหริสฺสามีติ   เอวํ  หิ  เต  ภิกฺขุ
สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ
     {๕๖.๒}   อถโข  โส  ภิกฺขุ  ภควตา  อิมินา  โอวาเทน โอวทิโต
อุฏฺฐายาสนา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา  ปทกฺขิณํ  กตฺวา  ปกฺกามิ  อถโข
โส   ภิกฺขุ   เอโก  วูปกฏฺโฐ  อปฺปมตฺโต  อาตาปี  ปหิตตฺโต  วิหรนฺโต
นจิรสฺเสว    ยสฺสตฺถาย   กุลปุตฺตา   สมฺมเทว   อคารสฺมา   อนคาริยํ
ปพฺพชนฺติ   ตทนุตฺตรํ  พฺรหฺมจริยปริโยสานํ  ทิฏฺเฐว  ธมฺเม  สยํ  อภิญฺญา
สจฺฉิกตฺวา    อุปสมฺปชฺช    วิหาสิ    ขีณา   ชาติ   วุสิตํ   พฺรหฺมจริยํ
กตํ   กรณียํ   นาปรํ  อิตฺถตฺตายาติ  อพฺภญฺญาสิ  อญฺญตโร  จ  ๑-  ปน
โส   ภิกฺขุ   อรหตํ   อโหสิ   อถโข  โส  ภิกฺขุ  อรหตฺตปฺปตฺโต  เยน
สโก    อุปชฺฌาโย    เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    สกํ    อุปชฺฌายํ
เอตทโวจ   เอตรหิ   เม  ภนฺเต  น  เจว  มธุรกชาโต  กาโย  ทิสา
จ    เม   ปกฺขายนฺติ   ธมฺมา   จ   มํ   ปฏิภนฺติ   ถีนมิทฺธญฺจ   เม
จิตฺตํ   น   ปริยาทาย   ติฏฺฐติ   อภิรโต  จ  พฺรหฺมจริยํ  จรามิ  นตฺถิ
จ เม ธมฺเมสุ วิจิกิจฺฉาติ ฯ
     {๕๖.๓}   อถโข   โส   ภิกฺขุ   ตํ  สทฺธิวิหาริกํ  ภิกฺขุํ  อาทาย
เยน    ภควา    เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ    นิสีทิ   เอกมนฺตํ    นิสินฺโน   โข   โส   ภิกฺขุ   ภควนฺตํ
เอตทโวจ     อยํ     ภนฺเต    ภิกฺขุ    เอวมาห    เอตรหิ    เม
@เชิงอรรถ:  ม. จสทฺโท นตฺถิ ฯ
ภนฺเต  น  เจว  มธุรกชาโต  กาโย  ทิสา  จ  เม  ปกฺขายนฺติ  ธมฺมา
จ   มํ   ปฏิภนฺติ   ถีนมิทฺธญฺจ   เม   จิตฺตํ   น   ปริยาทาย   ติฏฺฐติ
อภิรโต จ พฺรหฺมจริยํ จรามิ นตฺถิ จ เม ธมฺเมสุ วิจิกิจฺฉาติ ฯ
     {๕๖.๔}   เอวเญฺหตํ  ภิกฺขุ  โหติ  อินฺทฺริเยสุ คุตฺตทฺวารสฺส โภชเน
มตฺตญฺญุโน    ชาคริยํ    อนุยุตฺตสฺส    วิปสฺสกสฺส    กุสลานํ   ธมฺมานํ
ปุพฺพรตฺตาปรรตฺตํ    โพธิปกฺขิกานํ   ธมฺมานํ   ภาวนานุโยคํ   อนุยุตฺตสฺส
วิหรโต  ยํ  น  เจว  มธุรกชาโต  กาโย  โหติ  ทิสา  จสฺส ปกฺขายนฺติ
ธมฺมา  จ  ๑-  ตํ  ปฏิภนฺติ  ถีนมิทฺธญฺจสฺส  จิตฺตํ  น  ปริยาทาย  ติฏฺฐติ
อภิรโต  จ  พฺรหฺมจริยํ  จรติ  น  จสฺส  โหติ  ธมฺเมสุ  วิจิกิจฺฉา ตสฺมา
ติห   โว   ภิกฺขเว  เอวํ  สิกฺขิตพฺพํ  อินฺทฺริเยสุ  คุตฺตทฺวารา  ภวิสฺสาม
โภชเน   มตฺตญฺญุโน   ชาคริยํ   อนุยุตฺตา   วิปสฺสกา  กุสลานํ  ธมฺมานํ
ปุพฺพรตฺตาปรรตฺตํ    โพธิปกฺขิกานํ    ธมฺมานํ   ภาวนานุโยคํ   อนุยุตฺตา
วิหริสฺสามาติ เอวํ หิ โว ภิกฺขเว สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๗๙-๘๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=22&A=1646&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=22&A=1646&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=22&item=56&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=22&siri=56              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=56              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=680              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=680              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_22 https://84000.org/tipitaka/english/?index_22

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]