ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓): ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา

     [๒๙๙]   ๒๘   เอกํ   สมยํ  สมฺพหุลา  เถรา  ภิกฺขู  พาราณสิยํ
วิหรนฺติ  อิสิปตเน  มิคทาเย  ฯ  อถ  โข เตสํ เถรานํ ภิกฺขูนํ ปจฺฉาภตฺตํ
ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺตานํ      มณฺฑลมาเฬ      สนฺนิสินฺนานํ     สนฺนิปติตานํ
อยมนฺตรา  กถา  อุทปาทิ  โก  นุ  โข  อาวุโส  สมโย  มโนภาวนิยสฺส
ภิกฺขุโน ทสฺสนาย อุปสงฺกมิตุนฺติ ฯ
     {๒๙๙.๑}   เอวํ  วุตฺเต อญฺญตโร ภิกฺขุ เถเร ภิกฺขู เอตทโวจ ยสฺมึ
อาวุโส   สมเย   มโนภาวนิโย   ภิกฺขุ   ปจฺฉาภตฺตํ  ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต
ปาเท   ปกฺขาเลตฺวา   นิสินฺโน   โหติ  ปลฺลงฺกํ  อาภุชิตฺวา  อุชุํ  กายํ
ปณิธาย    ปริมุขํ   สตึ   อุปฏฺฐเปตฺวา   โส   สมโย   มโนภาวนิยสฺส
ภิกฺขุโน ทสฺสนาย อุปสงฺกมิตุนฺติ ฯ
     {๒๙๙.๒}   เอวํ  วุตฺเต  อญฺญตโร  ภิกฺขุ ตํ ภิกฺขุํ เอตทโวจ น โข
อาวุโส   สมโย   มโนภาวนิยสฺส   ภิกฺขุโน  ทสฺสนาย  อุปสงฺกมิตุํ  ยสฺมึ
อาวุโส   สมเย   มโนภาวนิโย   ภิกฺขุ   ปจฺฉาภตฺตํ  ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต
ปาเท   ปกฺขาเลตฺวา   นิสินฺโน   โหติ  ปลฺลงฺกํ  อาภุชิตฺวา  อุชุํ  กายํ
ปณิธาย    ปริมุขํ    สตึ    อุปฏฺฐเปตฺวา    จาริตฺตกิลมโถปิสฺส   ตสฺมึ
สมเย    อปฺปฏิปฺปสฺสทฺโธ    โหติ    ภตฺตกิลมโถปิสฺส    ตสฺมึ   สมเย
อปฺปฏิปฺปสฺสทฺโธ   โหติ   ตสฺมา   โส  อสมโย  มโนภาวนิยสฺส  ภิกฺขุโน
ทสฺสนาย   อุปสงฺกมิตุํ   ยสฺมึ   อาวุโส   สมเย   มโนภาวนิโย   ภิกฺขุ
สายณฺหสมยํ   ปฏิสลฺลานา   วุฏฺฐิโต   วิหารปจฺฉายายํ   นิสินฺโน   โหติ
ปลฺลงฺกํ   อาภุชิตฺวา   อุชุํ   กายํ   ปณิธาย  ปริมุขํ  สตึ  อุปฏฺฐเปตฺวา
โส สมโย มโนภาวนิยสฺส ภิกฺขุโน ทสฺสนาย อุปสงฺกมิตุนฺติ ฯ
     {๒๙๙.๓}   เอวํ  วุตฺเต  อญฺญตโร  ภิกฺขุ ตํ ภิกฺขุํ เอตทโวจ น โข
อาวุโส   สมโย   มโนภาวนิยสฺส   ภิกฺขุโน  ทสฺสนาย  อุปสงฺกมิตุํ  ยสฺมึ
อาวุโส   สมเย  มโนภาวนิโย  ภิกฺขุ  สายณฺหสมยํ  ปฏิสลฺลานา  วุฏฺฐิโต
วิหารปจฺฉายายํ    นิสินฺโน   โหติ   ปลฺลงฺกํ   อาภุชิตฺวา   อุชุํ   กายํ
ปณิธาย   ปริมุขํ   สตึ   อุปฏฺฐเปตฺวา   ยเทวสฺส   ทิวา   สมาธินิมิตฺตํ
มนสิกตํ   โหติ   ตเทวสฺส   ตสฺมึ   สมเย   สมุทาจรติ   ตสฺมา   โส
อสมโย   มโนภาวนิยสฺส   ภิกฺขุโน  ทสฺสนาย  อุปสงฺกมิตุํ  ยสฺมึ  อาวุโส
สมเย   มโนภาวนิโย   ภิกฺขุ   รตฺติยา  ปจฺจูสสมยํ  ปจฺจุฏฺฐาย  นิสินฺโน
โหติ  ปลฺลงฺกํ  อาภุชิตฺวา  อุชุํ  กายํ  ปณิธาย  ปริมุขํ  สตึ อุปฏฺฐเปตฺวา
โส สมโย มโนภาวนิยสฺส ภิกฺขุโน ทสฺสนาย อุปสงฺกมิตุนฺติ ฯ
     {๒๙๙.๔}   เอวํ  วุตฺเต  อญฺญตโร  ภิกฺขุ ตํ ภิกฺขุํ เอตทโวจ น โข
อาวุโส   สมโย   มโนภาวนิยสฺส   ภิกฺขุโน  ทสฺสนาย  อุปสงฺกมิตุํ  ยสฺมึ
อาวุโส   สมเย   มโนภาวนิโย   ภิกฺขุ  รตฺติยา  ปจฺจูสสมยํ  ปจฺจุฏฺฐาย
นิสินฺโน   โหติ   ปลฺลงฺกํ   อาภุชิตฺวา  อุชุํ  กายํ  ปณิธาย  ปริมุขํ  สตึ
อุปฏฺฐเปตฺวา   โอชฏฺฐายิสฺส  ตสฺมึ  สมเย  กาโย  โหติ  ผาสุกสฺส  ๑-
โหติ   พุทฺธานํ  สาสนํ  มนสิ  กาตุํ  ตสฺมา  โส  สมโย  มโนภาวนิยสฺส
ภิกฺขุโน ทสฺสนาย อุปสงฺกมิตุนฺติ ฯ
     {๒๙๙.๕}   เอวํ วุตฺเต อายสฺมา มหากจฺจาโน เถเร ภิกฺขู เอตทโวจ
สมฺมุขา   เม   ตํ   อาวุโส   ภควโต  สุตํ  สมฺมุขา  ปฏิคฺคหิตํ  ฉยิเม
ภิกฺขุ   สมยา   มโนภาวนิยสฺส   ภิกฺขุโน   ทสฺสนาย  อุปสงฺกมิตุํ  กตเม
ฉ   อิธ   ภิกฺขุ   ยสฺมึ   สมเย   ภิกฺขุ   กามราคปริยุฏฺฐิเตน  เจตสา
วิหรติ    กามราคปเรเตน    อุปฺปนฺนสฺส    จ   กามราคสฺส   นิสฺสรณํ
ยถาภูตํ   นปฺปชานาติ   ตสฺมึ  สมเย  มโนภาวนิโย  ภิกฺขุ  อุปสงฺกมิตฺวา
เอวมสฺส     วจนีโย    อหํ    โข    อาวุโส    กามราคปริยุฏฺฐิเตน
เจตสา    วิหรามิ    กามราคปเรเตน   อุปฺปนฺนสฺส   จ   กามราคสฺส
นิสฺสรณํ   ยถาภูตํ   นปฺปชานามิ  สาธุ  วต  เม  อายสฺมา  กามราคสฺส
ปหานาย   ธมฺมํ   เทเสตูติ   ตสฺส   มโนภาวนิโย   ภิกฺขุ  กามราคสฺส
ปหานาย   ธมฺมํ   เทเสติ   อยํ   ภิกฺขุ  ปฐโม  สมโย  มโนภาวนิยสฺส
ภิกฺขุโน ทสฺสนาย อุปสงฺกมิตุํ ฯ
     {๒๙๙.๖}   ปุน    จปรํ    ภิกฺขุ    ยสฺมึ    สมเย    ภิกฺขุ
พฺยาปาทปริยุฏฺฐิเตน    เจตสา    วิหรติ    ฯเปฯ   ถีนมิทฺธปริยุฏฺฐิเตน
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ผาสุสฺส ฯ
เจตสา     วิหรติ     อุทฺธจฺจกุกฺกุจฺจปริยุฏฺฐิเตน     เจตสา    วิหรติ
วิจิกิจฺฉาปริยุฏฺฐิเตน   เจตสา   วิหรติ   ฯเปฯ  ยํ  นิมิตฺตํ  อาคมฺม  ยํ
นิมิตฺตํ   มนสิกโรโต   อนนฺตรา   อาสวานํ   ขโย   โหติ   ตํ  นิมิตฺตํ
น  ชานาติ  น  ปสฺสติ  ตสฺมึ  สมเย  มโนภาวนิโย  ภิกฺขุ  อุปสงฺกมิตฺวา
เอวมสฺส   วจนีโย   อหํ  โข  อาวุโส  ยํ  นิมิตฺตํ  อาคมฺม  ยํ  นิมิตฺตํ
มนสิกโรโต    อนนฺตรา    อาสวานํ   ขโย   โหติ   ตํ   นิมิตฺตํ   น
ชานามิ  น  ปสฺสามิ  สาธุ  วต  เม  อายสฺมา  อาสวานํ  ขยาย  ธมฺมํ
เทเสตูติ   ตสฺส   มโนภาวนิโย  ภิกฺขุ  อาสวานํ  ขยาย  ธมฺมํ  เทเสติ
อยํ    ภิกฺขุ    ฉฏฺโฐ    สมโย   มโนภาวนิยสฺส   ภิกฺขุโน   ทสฺสนาย
อุปสงฺกมิตุํ   ฯ   สมฺมุขา   เม   ตํ   อาวุโส   ภควโต  สุตํ  สมฺมุขา
ปฏิคฺคหิตํ   อิเม   โข   ภิกฺขุ   ฉ   สมยา   มโนภาวนิยสฺส   ภิกฺขุโน
ทสฺสนาย อุปสงฺกมิตุนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๓๕๗-๓๖๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=22&A=7516&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=22&A=7516&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=22&item=299&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=22&siri=279              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=299              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=2499              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=2499              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_22 https://84000.org/tipitaka/english/?index_22

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]