ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ สุตฺต. องฺ. (๔): สตฺตก-อฏฺฐก-นวกนิปาตา

     [๒๗๖]   ๗๒  ปญฺจิเม  ภิกฺขเว  เจตโส  วินิพนฺธา  ฯ กตเม ปญฺจ
อิธ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  กาเมสุ  อวีตราโค  โหติ อวีตจฺฉนฺโท ๑- อวีตเปโม
อวีตปิปาโส    อวีตปริฬาโห   อวีตตโณฺห   โย   โส   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ
กาเมสุ    อวีตราโค    โหติ   อวีตจฺฉนฺโท   อวีตเปโม   อวีตปิปาโส
อวีตปริฬาโห   อวีตตโณฺห  ตสฺส  จิตฺตํ  น  นมติ  อาตปฺปาย  อนุโยคาย
สาตจฺจาย   ปธานาย   ยสฺส   จิตฺตํ   น  นมติ  อาตปฺปาย  อนุโยคาย
สาตจฺจาย   ปธานาย   อยํ   ปโม  เจตโส  วินิพนฺโธ  ฯ  ปุน  จปรํ
ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  กาเย  อวีตราโค  โหติ  รูเป  อวีตราโค โหติ ยาวทตฺถํ
อุทราวเทหกํ    ภุญฺชิตฺวา    เสยฺยสุขํ    ปสฺสสุขํ   มิทฺธสุขํ   อนุยุตฺโต
วิหรติ    อญฺตรํ   เทวนิกายํ   ปณิธาย   พฺรหฺมจริยํ   จรติ   อิมินาหํ
สีเลน  วา  วเตน  วา  ตเปน วา พฺรหฺมจริเยน วา เทโว วา ภวิสฺสามิ
@เชิงอรรถ:  ม. อวิคต ... ฯ เอวมุปริปิ ฯ
เทวญฺตโร   วาติ   โย   โส   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   อญฺตรํ  เทวนิกายํ
ปณิธาย   พฺรหฺมจริยํ   จรติ   อิมินาหํ  สีเลน  วา  วเตน  วา  ตเปน
วา  พฺรหฺมจริเยน  วา  เทโว  วา  ภวิสฺสามิ  เทวญฺตโร  วาติ  ตสฺส
จิตฺตํ   น   นมติ   อาตปฺปาย   อนุโยคาย   สาตจฺจาย  ปธานาย  อยํ
ปญฺจโม เจตโส วินิพนฺโธ ฯ อิเม โข ภิกฺขเว ปญฺจ เจตโส วินิพนฺธา ฯ
     {๒๗๖.๑}   อิเมสํ  โข ภิกฺขเว ปญฺจนฺนํ เจตโส วินิพนฺธานํ ปหานาย
จตฺตาโร  สติปฏฺานา  ภาเวตพฺพา  ฯ  กตเม จตฺตาโร อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ
กาเย  กายานุปสฺสี  วิหรติ  อาตาปี  สมฺปชาโน  สติมา  วิเนยฺย  โลเก
อภิชฺฌาโทมนสฺสํ    เวทนาสุ   ฯเปฯ   จิตฺเตสุ   ธมฺเมสุ   ธมฺมานุปสฺสี
วิหรติ  อาตาปี  สมฺปชาโน  สติมา  วิเนยฺย  โลเก  อภิชฺฌาโทมนสฺสํ  ฯ
อิเมสํ  โข  ภิกฺขเว  ปญฺจนฺนํ  เจตโส วินิพนฺธานํ ปหานาย อิเม จตฺตาโร
สติปฏฺานา ภาเวตพฺพาติ ฯ
                   สติปฏฺานวคฺโค ทุติโย ฯ
                        ตสฺสุทฺทานํ
         สิกฺขา นีวารณา กามา     ขนฺธา จ โอรมฺภาคิยา
         คติ มจฺฉริยญฺเจว             อุทฺธมฺภาคิยานํ อฏฺมํ
         เจโตขีลวินิพนฺโธติ ๑- ฯ
                    ---------------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๔๘๒-๔๘๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=23&A=10142&w=&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=23&A=10142&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=23&item=276&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=23&siri=235              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=276              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_23 https://84000.org/tipitaka/english/?index_23

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]