ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ สุตฺต. องฺ. (๔): สตฺตก-อฏฺฐก-นวกนิปาตา

     [๑๗๓]   ๘๓  อฏฺิมา ภิกฺขเว สมฺปทา ฯ กตมา อฏฺ อุฏฺานสมฺปทา
อารกฺขสมฺปทา       กลฺยาณมิตฺตตา       สมชีวิตา      สทฺธาสมฺปทา
สีลสมฺปทา จาคสมฺปทา ปญฺาสมฺปทา ฯ
     {๑๗๓.๑}   กตมา   จ   ภิกฺขเว   อุฏฺานสมฺปทา  อิธ  ภิกฺขเว
กุลปุตฺโต   เยน   กมฺมุฏฺาเนน   ชีวิกํ   กปฺเปติ   ยทิ   กสิยา   ยทิ
วณิชฺชาย   ยทิ   โครกฺเขน   ยทิ   อิสฺสตฺเถน  ยทิ  ราชโปริเสน  ยทิ
สิปฺปญฺตเรน   ตตฺถ   ทกฺโข   โหติ   อนลโส   ตตฺรุปายาย   วีมํสาย
สมนฺนาคโต อลํ กาตุํ อลํ สํวิธาตุํ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว อุฏฺานสมฺปทา ฯ
     {๑๗๓.๒}   กตมา   จ   ภิกฺขเว   อารกฺขสมฺปทา  อิธ  ภิกฺขเว
กุลปุตฺตสฺส    โภคา    โหนฺติ    อุฏฺานวิริยาธิคตา    พาหาพลปริจิตา
เสทาวกฺขิตฺตา    ธมฺมิกา    ธมฺมลทฺธา    เต    อารกฺเขน   คุตฺติยา
สมฺปาเทติ  กินฺติ  เม  อิเม  ๑-  โภเค เนว ราชาโน หเรยฺยุํ น โจรา
หเรยฺยุํ   น   อคฺคิ  ฑเหยฺย  น  อุทกํ  วเหยฺย  น  อปฺปิยา  ทายาทา
หเรยฺยุนฺติ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว อารกฺขสมฺปทา ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. อยํ ปาโ นตฺถิ ฯ
     {๑๗๓.๓}   กตมา   จ   ภิกฺขเว   กลฺยาณมิตฺตตา  อิธ  ภิกฺขเว
กุลปุตฺโต  ยสฺมึ  คาเม  วา  นิคเม  วา  ปฏิวสติ  ตตฺร  เย เต โหนฺติ
คหปติ   วา   คหปติปุตฺตา   วา   ทหรา  วา  วุฑฺฒสีลิโน  วุฑฺฒา  วา
วุฑฺฒสีลิโน       สทฺธาสมฺปนฺนา       สีลสมฺปนฺนา       จาคสมฺปนฺนา
ปญฺาสมฺปนฺนา   เตหิ   สทฺธึ   สนฺติฏฺติ   สลฺลปติ  สากจฺฉํ  สมาปชฺชติ
ยถารูปานํ    สทฺธาสมฺปนฺนานํ    สทฺธาสมฺปทํ    อนุสิกฺขติ    ยถารูปานํ
สีลสมฺปนฺนานํ     สีลสมฺปทํ    อนุสิกฺขติ    ยถารูปานํ    จาคสมฺปนฺนานํ
จาคสมฺปทํ    อนุสิกฺขติ    ยถารูปานํ    ปญฺาสมฺปนฺนานํ    ปญฺาสมฺปทํ
อนุสิกฺขติ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว กลฺยาณมิตฺตตา ฯ
     {๑๗๓.๔}   กตมา  จ  ภิกฺขเว  สมชีวิตา  อิธ  ภิกฺขเว  กุลปุตฺโต
อายญฺจ   โภคานํ   วิทิตฺวา  วยญฺจ  โภคานํ  วิทิตฺวา  สมชีวิกํ  กปฺเปติ
นาจฺโจคาฬฺหํ  นาติหีนํ  เอวํ  เม  อาโย  วยํ  ปริยาทาย  สฺสติ  น จ
เม  วโย  อายํ  ปริยาทาย  สฺสตีติ  เสยฺยถาปิ  ภิกฺขเว ตุลาธาโร วา
ตุลาธารนฺเตวาสี  วา  ตูลํ  ปคฺคเหตฺวา  ชานาติ  เอตฺตเกน  วา โอนตํ
เอตฺตเกน   วา   อุนฺนตนฺติ  เอวเมว  โข  ภิกฺขเว  กุลปุตฺโต  อายญฺจ
โภคานํ    วิทิตฺวา    วยญฺจ    โภคานํ   วิทิตฺวา   สมชีวิกํ   กปฺเปติ
นาจฺโจคาฬฺหํ   นาติหีนํ   เอวํ   เม   อาโย   วยํ  ปริยาทาย  สฺสติ
น  จ  เม  วโย  อายํ  ปริยาทาย  สฺสตีติ  สจายํ  ภิกฺขเว  กุลปุตฺโต
อปฺปาโย   สมาโน   อุฬารํ   ชีวิกํ   กปฺเปติ   ตสฺส  ภวนฺติ  วตฺตาโร
อุทุมฺพรขาทิกญฺจายํ  ๑-  กุลปุตฺโต  โภเค  ขาทตีติ  สเจ  ปนายํ ภิกฺขเว
@เชิงอรรถ:  ม. อุทุมฺพรขาทีวายํ ฯ
กุลปุตฺโต  มหาโย  สมาโน  กสิรํ  ชีวิกํ  กปฺเปติ  ตสฺส  ภวนฺติ วตฺตาโร
อทฺธมาริกญฺจายํ    ๑-   กุลปุตฺโต   มริสฺสตีติ  ยโต  จ  โขยํ  ภิกฺขเว
กุลปุตฺโต    อายญฺจ    โภคานํ   วิทิตฺวา   วยญฺจ   โภคานํ   วิทิตฺวา
สมชีวิกํ   กปฺเปติ   นาจฺโจคาฬฺหํ   นาติหีนํ   เอวํ   เม   อาโย  วยํ
ปริยาทาย   สฺสติ   น  จ  เม  วโย  อายํ  ปริยาทาย  สฺสตีติ  อยํ
วุจฺจติ ภิกฺขเว สมชีวิตา ฯ
     {๑๗๓.๕}   กตมา  จ  ภิกฺขเว  สทฺธาสมฺปทา อิธ ภิกฺขเว กุลปุตฺโต
สทฺโธ  โหติ  สทฺทหติ  ตถาคตสฺส  โพธึ  อิติปิ  โส  ภควา ฯเปฯ สตฺถา
เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควาติ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว สทฺธาสมฺปทา ฯ
     {๑๗๓.๖}   กตมา  จ  ภิกฺขเว  สีลสมฺปทา  อิธ  ภิกฺขเว กุลปุตฺโต
ปาณาติปาตา    ปฏิวิรโต    โหติ   ฯเปฯ   สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺานา
ปฏิวิรโต โหติ อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว สีลสมฺปทา ฯ
     {๑๗๓.๗}   กตมา  จ  ภิกฺขเว  จาคสมฺปทา  อิธ ภิกฺขเว กุลปุตฺโต
วิคตมลมจฺเฉเรน    เจตสา   อคารํ   อชฺฌาวสติ   ฯเปฯ   ยาจโยโค
ทานสํวิภาครโต อยํ วุจฺจติ ภิกฺขเว จาคสมฺปทา ฯ
     {๑๗๓.๘}   กตมา  จ  ภิกฺขเว  ปญฺาสมฺปทา อิธ ภิกฺขเว กุลปุตฺโต
ปญฺวา   โหติ   ฯเปฯ   สมฺมาทุกฺขกฺขยคามินิยา   อยํ  วุจฺจติ  ภิกฺขเว
ปญฺาสมฺปทา ฯ อิมา โข ภิกฺขเว อฏฺ สมฺปทาติ ฯ
         อุฏฺาตา กมฺมเธยฺเยสุ        อปฺปมตฺโต วิธานวา
         สมํ กปฺเปติ ชีวิตํ              สมฺภตํ อนุรกฺขติ
@เชิงอรรถ:  ม. อเชฬมรณํวายํ ฯ
         สทฺโธ สีเลน สมฺปนฺโน    วทญฺู วีตมจฺฉโร
         นิจฺจํ มคฺคํ วิโสเธติ          โสตฺถานํ สมฺปรายิกํ
         อิจฺเจเต อฏฺ ธมฺมา จ       สทฺธสฺส ฆรเมสิโน
         อกฺขาตา สจฺจนาเมน        อุภยตฺถ สุขาวหา
         ทิฏฺธมฺมหิตตฺถาย           สมฺปรายสุขาย จ
         เอวเมตํ คหฏฺานํ            จาโค ปุญฺ ปวฑฺฒตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๓๓๔-๓๓๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=23&A=7098&w=&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=23&A=7098&modeTY=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=23&item=173&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=23&siri=149              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=173              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ https://84000.org/tipitaka/read/?index_23 https://84000.org/tipitaka/english/?index_23

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]