ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ สุตฺต. ขุ. ขุทฺทกปาฐ-ธมฺมปทคาถา-อุทานํ-อิติวุตฺตก-สุตฺตนิปาตา

     [๒๐๐]   ๒   วุตฺตํ  เหตํ  ภควตา  วุตฺตมรหตาติ  เม  สุตํ  มา
ภิกฺขเว    ปุญฺญานํ   ภายิตฺถ   สุขสฺเสตํ   ภิกฺขเว   อธิวจนํ   อิฏฺฐสฺส
กนฺตสฺส    ปิยสฺส   มนาปสฺส   ยทิทํ   ปุญฺญานิ   ฯ   อภิชานามิ   โข
ปนาหํ   ภิกฺขเว   ทีฆรตฺตํ   กตานํ   ปุญฺญานํ   ทีฆรตฺตํ   อิฏฺฐํ   กนฺตํ
ปิยํ  มนาปํ  วิปากํ  ปจฺจนุภูตํ  ฯ  สตฺต  วสฺสานิ  เมตฺตจิตฺตํ  ภาเวตฺวา
สตฺต    สํวฏฺฏวิวฏฺฏกปฺเป    นยิมํ    โลกํ   ปุนราคมาสึ   สํวฏฺฏมาเน
สุทํ    ภิกฺขเว    กปฺเป   อาภสฺสรูปโค   โหมิ   วิวฏฺฏมาเน   กปฺเป
สุญฺญํ   พฺรหฺมวิมานํ   อุปปชฺชามิ   ฯ   ตตฺร   สุทํ   ภิกฺขเว   พฺรหฺมา
โหมิ     มหาพฺรหฺมา    อภิภู    อนภิภูโต    อญฺญทตฺถุทโส    วสวตฺตี
ฉตฺตึสกฺขตฺตุ ํ    โข   ปนาหํ   ภิกฺขเว   สกฺโก   อโหสึ   เทวานมินฺโท
อเนกสตกฺขตฺตุ ํ    ราชา    อโหสึ    จกฺกวตฺติ    ธมฺมิโก   ธมฺมราชา
จาตุรนฺโต     วิชิตาวี     ชนปทตฺถาวริยปฺปตฺโต    สตฺตรตนสมนฺนาคโต
โก ปน วาโท ปเทสรชฺชสฺส ฯ
     {๒๐๐.๑}   ตสฺส  มยฺหํ  ภิกฺขเว  เอตทโหสิ  กิสฺส นุ โข เม อิทํ
กมฺมสฺส   ผลํ   กิสฺส  กมฺมสฺส  วิปาโก  เยนาหํ  เอตรหิ  เอวํมหิทฺธิโก
เอวํมหานุภาโวติ   ฯ   ตสฺส   มยฺหํ   ภิกฺขเว   เอตทโหสิ  ติณฺณํ  โข
เม   อิทํ   กมฺมานํ   ผลํ   ติณฺณํ   กมฺมานํ  วิปาโก  เยนาหํ  เอตรหิ
เอวํมหิทฺธิโก     เอวํมหานุภาโวติ     เสยฺยถีทํ     ทานสฺส    ทมสฺส
สญฺญมสฺสาติ ฯ เอตมตฺถํ ภควา อโวจ ฯ ตตฺเถตํ อิติ วุจฺจติ
          ปุญฺญเมว โส สิกฺเขยฺย       อายตคฺคํ สุขุทฺรยํ
          ทานญฺจ สมจริยญฺจ          เมตฺตจิตฺตญฺจ ภาวเย
          เอเต ธมฺเม ภาวยิตฺวา         ตโย สุขสมุทฺทเย
          อพฺยาปชฺชํ สุขํ โลกํ           ปณฺฑิโต อุปปชฺชตีติ ฯ
          อยมฺปิ อตฺโถ วุตฺโต ภควตา  อิติ เม สุตนฺติ ฯ ทุติยํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๒๔๐-๒๔๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=25&A=4966&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=25&A=4966&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=25&item=200&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=25&siri=137              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=200              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=27&A=1837              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=27&A=1837              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_25 https://84000.org/tipitaka/english/?index_25

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]