บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘

     [๓๗๙]   |๓๗๙.๖๒๐| ๒ นีเจ กุลมฺหิ ชาโตหํ      ทลิทฺโท อปฺปโภชโน
                         หีนํ กมฺมํ มมํ อาสิ           อโหสึ ปุปฺผฉฑฺฑโก ฯ
@เชิงอรรถ: ^๑ ยุ. อภิภาสนํ ฯ   ^๒ ม. ยุ. สีลมาภรณํ ฯ    ^๓ โป. สพลเมวคฺคํ ฯ
     |๓๗๙.๖๒๑|   ชิคุจฺฉิโต มนุสฺสานํ          ปริภูโต จ วมฺภิโต
                         นีจํ มนํ กริตฺวาน             วนฺทิสฺสํ พหุกํ ชนํ ฯ
     |๓๗๙.๖๒๒|   อถทฺทสาสึ สมฺพุทฺธํ         ภิกฺขุสงฺฆปุรกฺขตํ
                         ปวิสนฺตํ มหาวีรํ               มคธานํ ปุรุตฺตมํ ฯ
     |๓๗๙.๖๒๓|   นิกฺขิปิตฺวาน พฺยาภงฺคึ      วนฺทิตุํ อุปสงฺกมึ
                         มเมว อนุกมฺปาย             อฏฺฐาสิ ปุริสุตฺตโม ฯ
     |๓๗๙.๖๒๔|   วนฺทิตฺวา สตฺถุโน ปาเท    เอกมนฺตํ ฐิโต ตทา
                         ปพฺพชฺชํ อหมายาจึ         สพฺพสตฺตานมุตฺตมํ ฯ
     |๓๗๙.๖๒๕|   ตโต การุณิโก สตฺถา        สพฺพโลกานุกมฺปโก
                         เอหิ ภิกฺขูติ มํ อาห           สา เม อาสูปสมฺปทา ฯ
     |๓๗๙.๖๒๖|   โสหํ เอโก อรญฺญสฺมึ       วิหรนฺโต อตนฺทิโต
                         อกาสึ สตฺถุ วจนํ              ยถา มํ โอวที ชิโน ฯ
     |๓๗๙.๖๒๗|   รตฺติยา ปฐมํ ยามํ            ปุพฺพชาติมนุสฺสรึ
                         รตฺติยา มชฺฌิมํ ยามํ         ทิพฺพจกฺขุํ วิโสธยึ ^๑-
                         รตฺติยา ปจฺฉิเม ยาเม        ตโมกฺขนฺธํ ปทาลยึ ฯ
     |๓๗๙.๖๒๘|   ตโต รตฺยา วิวสเน            สุริยสฺสุคฺคมนํ ปติ
                         อินฺโท พฺรหฺมา จ อาคนฺตฺวา     มํ นมสฺสึสุ ปญฺชลี
     |๓๗๙.๖๒๙|   นโม เต ปุริสาชญฺญ         นโม เต ปุริสุตฺตม
                         ยสฺส เต อาสวา ขีณา       ทกฺขิเณยฺโยสิ มาริส ฯ
@เชิงอรรถ: ^๑ ยุ. วิโสธิตํ ฯ
     |๓๗๙.๖๓๐|   ตโต ทิสฺวาน มํ สตฺถา       เทวสงฺฆปุรกฺขตํ
                         สิตํ ปาตุกริตฺวาน             อิมมตฺถํ อภาสถ
     |๓๗๙.๖๓๑|   ตเปน พฺรหฺมจริเยน          สญฺญเมน ทเมน จ
                         เอเตน พฺราหฺมโณ โหติ     เอตํ พฺราหฺมณมุตฺตมนฺติ ฯ
                                      สุนีโต เถโร ฯ
                                          อุทฺทานํ
                 สีลวา จ สุนีโต จ            เถรา เทฺวเต มหิทฺธิกา
                 ทฺวาทสมฺหิ นิปาตมฺหิ      คาถาโย จตุวีสตีติ ฯ
                                  ทฺวาทสกนิปาโต นิฏฺฐิโต ฯ
                                      ---------------

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๕๘-๓๖๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=7295&w=&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=7295&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=26&item=379&items=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=26&siri=379 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=379 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=33&A=5686 The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=33&A=5686 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_26 https://84000.org/tipitaka/english/?index_26