ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ สุตฺต. ขุ. วิมานวตฺถุ-เปตวตฺถุ-เถรคาถา-เถรีคาถา

                                       เถรีคาถาย ตึสนิปาโต
     [๔๗๒]   |๔๗๒.๓๖๗| ๑ ชีวกมฺพวนํ รมฺมํ   คจฺฉนฺตึ ภิกฺขุนึ สุภํ
                         ธุตฺตโก สนฺนิวาเรสิ             ตเมนํ อพฺรวี สุภา ฯ
     |๔๗๒.๓๖๘|   กึ เต อปราธิตํ มยา            ยํ มํ โอวทิยานุติฏฺฐสิ ๑-
                         น หิ ปพฺพชิตาย อาวุโส     ปุริโส สมฺผุสนาย กปฺปติ ฯ
     |๔๗๒.๓๖๙|   ครุเก มม สตฺถุ สาสเน       ยา สิกฺขา สุคเตน เทสิตา
                         ปริสุทฺธปทํ อนงฺคณํ         กึ มํ โอวทิยานุติฏฺฐสิ ๑- ฯ
     |๔๗๒.๓๗๐|   อาวิลจิตฺโต อนาวิลํ            สรโช วีตรชํ อนงฺคณํ
                         สพฺพตฺถ วิมุตฺตมานสํ         กึ มํ โอวทิยานุติฏฺฐสิ ๑- ฯ
     |๔๗๒.๓๗๑|   ทหรา จ อปาปิกา จาสิ      กินฺเต ปพฺพชฺชา กริสฺสติ
                         นิกฺขิป กาสายจีวรํ เอหิ       รมามเส ๒- สุปุปฺผิเต วเน ฯ
     |๔๗๒.๓๗๒|   มธุรญฺจ ปวนฺติ สพฺพโส     กุสุมรเชน สมุฏฺฐิตา ทุมา
                         ปฐมวสนฺโต สุโข อุตุ เอหิ    รมามเส ๒- สุปุปฺผิเต วเน ฯ
     |๔๗๒.๓๗๓|   กุสุมิตสิขรา จ ปาทปา       อภิคชฺชนฺติว มาลุเตริตา
                         กา ตุยฺหํ รติ ภวิสฺสติ          ยทิ เอกา วนโมคาหิสฺสสิ ฯ
     |๔๗๒.๓๗๔|   วาฬมิคสงฺฆเสวิตํ              กุญฺชรมตฺตกเรณุโลฬิตํ
                         อสหายิกา คนฺตุมิจฺฉสิ        รหิตํ ภีสนกํ มหาวนํ ฯ
     |๔๗๒.๓๗๕|   ตปนียกตาว ธีติกา            วิจรสิ จิตฺตรเถว ๓- อจฺฉรา
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. โอวริยาน ติฏฺฐสิ ฯ  ม. รมาม ฯ  ม. จิตฺตลเตว ฯ
                         กาสิกสุขุเมหิ วคฺคุหิ          โสภสิ นิวสเนหิโนปเม ฯ
     |๔๗๒.๓๗๖|   อหํ ตว วสานุโค สิยํ          ยทิ วิหเรมเส กานนนฺตเร
                         น หิ มตฺถิ ตยา ปิยตโร      ปาโณ กินฺนริมนฺทโลจเน ฯ
     |๔๗๒.๓๗๗|   ยทิ เม วจนํ กริสฺสสิ          สุขิตา เอหิ อคารมาวส
                         ปาสาทนิวาตวาสินี           ปริกมฺมนฺเต กโรนฺตุ นาริโย ฯ
     |๔๗๒.๓๗๘|   กาสิกสุขุมานิ ธารสฺสุ ๑-   อภิโรเปหิ จ มาลวณฺณกํ
                         กญฺจนมณิมุตฺตกํ พหุํ        วิวิธํ อาภรณํ กโรมิ เต ฯ
     |๔๗๒.๓๗๙|   สุโธตรชปจฺฉทํ สุภํ            โคณกตูลิกสนฺถตํ นวํ
                         อภิรูหิ สยนํ มหารหํ     จนฺทนมณฺฑิตํ สารคนฺธิกํ ฯ
     |๔๗๒.๓๘๐|   อุปฺปลํ จ อุทกโต ๒- อุพฺภตํ   ยถา ยํ อมนุสฺสเสวิตํ
                         เอวํ ตุวํ พฺรหฺมจารินิ         สเกสุ องฺเคสุ ชรํ คมิสฺสสิ ฯ
     |๔๗๒.๓๘๑|   กินฺเต อิธ สารสมฺมตํ         กุณปปูรมฺหิ สุสานวฑฺฒเน
                         เภทนธมฺเม กเฬวเร           ยํ ทิสฺวา วิมโน อุทิกฺขสิ ฯ
     |๔๗๒.๓๘๒|   อกฺขีนิ จ ตุริยาริว              กินฺนริยาริว ปพฺพตนฺตเร
                         ตว เม นยนานิ ทกฺขิย        ภิยฺโย กามรติ ปวฑฺฒติ ฯ
     |๔๗๒.๓๘๓|   อุปฺปลสิขโรปมานิ เต        วิมเล หาฏกสนฺนิเภ มุเข
                         ตว เม นยนานิ ทกฺขิย       ภิยฺโย กามคุโณ ปวฑฺฒติ ฯ
     |๔๗๒.๓๘๔|   อปิ ทูรคตา สเรมฺหเส        อายตปเมฺห วิสุทฺธทสฺสเน
@เชิงอรรถ:  ม. ธารย ฯ  ม. อุปฺปลํ จุทกา สมุคฺคตํ ยถาตํ ฯ
                         น หิ มตฺถิ ตยา ปิยตรา       นยนา กินฺนริมนฺทโลจเน ฯ
     |๔๗๒.๓๘๕|   อปเถน ปยาตุมิจฺฉสิ          จนฺทํ กีฬนกํ คเวสสิ
                         สิเนรุํ ๑- ลงฺเฆตุมิจฺฉสิ    โย ตฺวํ พุทฺธสุตํ ปตฺเถสิ ๒- ฯ
     |๔๗๒.๓๘๖|   นตฺถิ หิ โลเก สเทวเก         ราโค ยตฺถปิ ทานิ เม สิยา
                         นปิ นํ ชานามิ กีริโส          อถ มคฺเคน หโต สมูลโก ฯ
     |๔๗๒.๓๘๗|   อิงฺฆาฬขุยาว อุชฺฌิโต        วิสปตฺโตริว อคฺคโต ๓- กโต
                         นปิ นํ ปสฺสามิ กีริโส         อถ มคฺเคน หโต สมูลโก ฯ
     |๔๗๒.๓๘๘|   ยสฺสา สิยา อปจฺจเวกฺขิตํ    สตฺถา วา อนุสาสิโต สิยา
                         ตฺวํ ตาทิสิกํ ปโลภย           ชานนฺตึ โส อิมํ วิหญฺญสิ ฯ
     |๔๗๒.๓๘๙|   มยฺหํ หิ อกฺกุฏฺฐวนฺทิเต   สุขทุกฺเข จ สติ อุปฏฺฐิตา
                         สงฺขตมสุภนฺติ ชานิย    สพฺพตฺเถว มโน น ลิมฺปติ ฯ
     |๔๗๒.๓๙๐|   สาหํ สุคตสฺส สาวิกา     มคฺคฏฺฐงฺคิกยานยายินี
                         อุทฺธฏสลฺลา อนาสวา        สุญฺญาคารคตา รมามิหํ ฯ
     |๔๗๒.๓๙๑|   ทิฏฺฐา หิ มยา สุจิตฺติตา  โสมฺภา ทารุกจิลฺลกานิ วา
                         ตนฺตีหิ จ ขีลเกหิ จ      วินิพทฺธา วิวิธํ ปนจฺจิตา ฯ
     |๔๗๒.๓๙๒|   ตมฺหุทฺธเฏ ตนฺติขีลเก        วิสฺสฏฺเฐ วิกเล ปริปกฺกเต
                         อวินฺเท ขณฺฑโส กเต          กิมฺหิ ตตฺถ มนํ นิเวสเย ฯ
     |๔๗๒.๓๙๓|   ตถูปมํ เทหกานิ มํ เตหิ      ธมฺเมหิ วินา น วตฺตนฺติ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เมรุํ ฯ  ยุ. มคฺคยสิ ฯ  ม. อคฺคิโต ฯ
                         ธมฺเมหิ วินา น วตฺตนฺติ      กิมฺหิ ตตฺถ มนํ นิเวสเย ฯ
     |๔๗๒.๓๙๔|   ยถา หริตาเลน มกฺขิตํ        อทฺทส จิตฺติกํ ภิตฺติยา กตํ
                         ตมฺหิ เต วิปรีตทสฺสนํ    ปญฺญา ๑- มานุสิกา นิรตฺถิกา ฯ
     |๔๗๒.๓๙๕|   มายํ วิย อคฺคโต กตํ           สุปินนฺเตว สุวณฺณปาทปํ
                         อุปธาวสิ อนฺธ ริตฺตกํ          ชนมชฺเฌริว รุปฺปรูปกํ ฯ
     |๔๗๒.๓๙๖|   วฏฺฏนิริว โกฏโรหิตา          มชฺเฌ พุพฺพุฬกา สอสฺสุกา
                         ปีฬโกฬิกา เจตฺถ ชายติ   วิวิธา จกฺขุวิธา ว ๒- มณฺฑิตา ฯ
     |๔๗๒.๓๙๗|   อุปาทิย ๓- จารุทสฺสนา      น จ ปชฺชิตฺถ อลคฺคมานสา ๔-
                         หนฺท เต จกฺขุํ หรสฺสุ ตํ        ตสฺส นรสฺส อทาสิ ตาวเท ฯ
     |๔๗๒.๓๙๘|   ตสฺส จ วิรมาสิ ตาวเท        ราโค ตตฺถ ขมาปยิ  จ นํ
                         โสตฺถิ สิยา พฺรหฺมจารินิ      น ปุโน เอทิสกํ ภวิสฺสต ฯ
     |๔๗๒.๓๙๙|   อาหนิย ๕- เอทิสํ ชนํ        อคฺคึ ปชฺชลิตํว ลิงฺคิย
                         คณฺหิสฺสํ อาสีวิสํ ๖- วิย   อปิ นุ โสตฺถิ สิยา ขเมหิ โน ฯ
     |๔๗๒.๔๐๐|   มุตฺตา จ ตโต สา ภิกฺขุนี   อคมิ พุทฺธวรสฺส สนฺติกํ
                         ปสฺสิย วรปุญฺญลกฺขณํ   จกฺขุ อาสิ ยถาปุราณกนฺติ ฯ
                                             สุภา ชีวกมฺพวนิกา ฯ
                                               ตึสนิปาโต สมตฺโต ฯ
                                                   ------------
@เชิงอรรถ:  โป. ม. สญฺญา มานุสิกา ฯ  ม. ยุ. จ ปิณฺฑิตา ฯ  ม. ยุ. อุปฺปาฏิย ฯ
@ ม. ยุ. อสงฺคมานสา ฯ  ม. อาสาทิย ฯ  ม. คณฺหิย อาสีวิสํ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๔๙๐-๔๙๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=26&A=9954&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=26&A=9954&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=26&item=472&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=26&siri=472              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=26&i=472              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=34&A=6632              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=34&A=6632              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ https://84000.org/tipitaka/read/?index_26 https://84000.org/tipitaka/english/?index_26

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]