ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                         ๕ ทพฺพปุปฺผชาตกํ ๑-
     [๙๙๗]        อนุตีรจารี ภทฺทนฺเต        สหายมนุธาว มํ
                       มหา เม คหิโต มจฺโฉ       โส มํ หรติ เวคสา ฯ
     [๙๙๘]        คมฺภีรจารี ภทฺทนฺเต        ทฬฺหํ คณฺหาหิ ถามสา
                       อหํ ตํ อุทฺธริสฺสามิ          สุปณฺโณ อุรคมฺมิว ๒- ฯ
     [๙๙๙]        วิวาโท โน สมุปฺปนฺโน     ทพฺพปุปฺผ สุโณหิ เม
@เชิงอรรถ:  ม. ทพฺภปุปฺผ ... ฯ เอวมุปริปิ ฯ   ม. อุรคามิว ฯ
                       สเมหิ เมธคํ ๑- สมฺม     วิวาโท วูปสมฺมตุ ๒- ฯ
     [๑๐๐๐]      ธมฺมฏฺโฐหํ ปุเร อาสึ    พหุอฏฺฏํว ตีริตํ ๓-
                       สเมมิ เมธคํ ๑- สมฺม    วิวาโท วูปสมฺมตุ  ๒- ฯ
     [๑๐๐๑]      อนุตีรจารี นงฺคุฏฺฐํ               สีสํ คมฺภีรจาริโน
                       อจฺจายํ ๔- มชฺฌิโมขณฺโฑ    ธมฺมฏฺฐสฺส ภวิสฺสติ ฯ
     [๑๐๐๒]      จิรํปิ ภกฺโข อภวิสฺส      สเจ น วิวเทมเส
                       อสีสกํ อนงฺคุฏฺฐํ           สิคาโล หรติ โรหิตํ ฯ
     [๑๐๐๓]      ยถาปิ ราชา นนฺเทยฺย    รชฺชํ ลทฺธาน ขตฺติโย
                       เอวาหมชฺช นนฺทามิ       ทิสฺวา ปุณฺณมุขํ ปตึ ฯ
     [๑๐๐๔]      กถนฺนุ ถลโช สนฺโต       อุทเก มจฺฉํ ปรามสิ
                       ปุฏฺโฐ เม สมฺม อกฺขาหิ   กถํ อธิคตํ ตยา ฯ
     [๑๐๐๕]      วิวาเทน กิสา โหนฺติ       วิวาเทน ธนกฺขยา
                       ชินา อุทฺทา วิวาเทน      ภุญฺช มายาวิ โรหิตํ ฯ
     [๑๐๐๖]      เอวเมว มนุสฺเสสุ          วิวาโท ยตฺถ ชายติ ฯ
                       ธมฺมฏฺฐํ ปฏิธาวนฺติ      โส หิ เนสํ วินายโก
                       ธนาปิ ตตฺถ ชียนฺติ       ราชโกโส ปวฑฺฒตีติ ฯ
                                     ทพฺพปุปฺผชาตกํ ปญฺจมํ ฯ
                                                ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๑๕-๒๑๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=4384&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=4384&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=997&items=10              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=400              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=997              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=2726              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=2726              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]