บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙

                                         ๖ เจติยราชชาตกํ
     [๑๑๖๓]      ธมฺโม หเว หโต หนฺติ      นาหโต หนฺติ กิญฺจินํ ^๑-
                       ตสฺมา หิ ธมฺมํ น หเน     มา ตํ ^๒- ธมฺโม หโต หนิ ฯ
     [๑๑๖๔]      อลิกํ ภาสมานสฺส          อปกฺกมนฺติ เทวตา
                       ปูติกญฺจ มุขํ วาติ          สกฏฺฐานา จ ธํสติ
                       โย ชานํ ปุจฺฉิโต ปญฺหํ   อญฺญถา นํ วิยากเร
                       สเจ หิ สจฺจํ ภณสิ         โหหิ ราช ยถา ปุเร
                       มุสา เจ ภาสเส ราช      ภูมิยํ ติฏฺฐ เจติย ฯ
     [๑๑๖๕]      อกาเล วสฺสตี ตสฺส        กาเล ตสฺส น วสฺสติ
                       โย ชานํ ปุจฺฉิโต ปญฺหํ   อญฺญถา นํ วิยากเร
                       สเจ หิ สจฺจํ ภณสิ          โหหิ ราช ยถา ปุเร
                       มุสา เจ ภาสเส ราช       ภูมึ ปวิส เจติย ฯ
     [๑๑๖๖]      ชิวฺหา ตสฺส ทฺวิธา โหติ   อุรคสฺเสว ทิสมฺปติ
                       โย ชานํ ปุจฺฉิโต ปญฺหํ   อญฺญถา นํ วิยากเร
                       สเจ หิ สจฺจํ ภณสิ          โหหิ ราช ยถา ปุเร
                       มุสา เจ ภาสเส ราช       ภิยฺโย ปวิส เจติย ฯ
     [๑๑๖๗]      ชิวฺหา ตสฺส น ภวติ         มจฺฉสฺเสว ทิสมฺปติ
                       โย ชานํ ปุจฺฉิโต ปญฺหํ    อญฺญถา นํ วิยากเร
                       สเจ หิ สจฺจํ ภณสิ          โหหิ ราช ยถา ปุเร
                       มุสา เจ ภาสเส ราช       ภิยฺโย ปวิส เจติย ฯ
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. กิญฺจนํ ฯ  ^๒ ม. มา ตฺวํ ฯ
     [๑๑๖๘]      ถิโยว ตสฺส ชายนฺติ         น ปุมา ชายเร กุเล
                       โย ชานํ ปุจฺฉิโต ปญฺหํ    อญฺญถา นํ วิยากเร
                       สเจ หิ สจฺจํ ภณสิ          โหหิ ราช ยถา ปุเร
                       มุสา เจ ภาสเส ราช        ภิยฺโย ปวิส เจติย ฯ
     [๑๑๖๙]      ปุตฺตา ตสฺส น ภวนฺติ      ปกฺกมนฺติ ทิโสทิสํ
                       โย ชานํ ปุจฺฉิโต ปญฺหํ    อญฺญถา นํ วิยากเร
                       สเจ หิ สจฺจํ ภณสิ          โหหิ ราช ยถา ปุเร
                       มุสา เจ ภาสเส ราช       ภิยฺโย ปวิส เจติย ฯ
     [๑๑๗๐]      ส ราชา อิมินา ปตฺโต ^๑- อนฺตลิกฺขจโร ปุเร
                       ปาเวกฺขิ ปฐวึ เปจฺโจ      หีนตฺโต อตฺตปริยายํ ^๒-
                       ตสฺมา หิ ฉนฺทาคมนํ      นปฺปสํสนฺติ ปณฺฑิตา
                       อทุฏฺฐจิตฺโต ภาเสยฺย     คิรํ สจฺจูปสญฺหิตนฺติ ฯ
                                        เจติยราชชาตกํ ฉฏฺฐํ ฯ
                                                ---------

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๒๔๖-๒๔๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=4997&w=&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=4997&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1163&items=8 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=422 ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1163 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=39&A=6075 The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=39&A=6075 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27