ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                          ๙ ตจฺฉสูกรชาตกํ
     [๑๙๗๕]      ยเทสมานา วิจริมฺหา         ปพฺพตานิ วนานิ จ
@เชิงอรรถ:  ม. เต เต ฯ    ม. เตสมฺปหํ ฯ    สี. ปตฺโต ฯ ม. ปตฺตา ฯ  ม.
@ทุกฺขา ส ปมุจฺจิ ฯ
                       อเนฺวสํ วิปุเล ๑- ญาตี       เตเม อธิคตา มยา ฯ
                       พหุํ จิทํ มูลผลํ                 ภกฺโข จายํ อนปฺปโก
                       รมฺมา จิมา คิรินชฺโช ๒-    ผาสุวาโส ภวิสฺสติ ฯ
                       อิเธวาหํ วสิสฺสามิ            สห สพฺเพหิ ญาติภิ
                       อปฺโปสฺสุกฺโก นิราสงฺกี     อโสโก อกุโตภโย ฯ
     [๑๙๗๖]      อญฺญญฺหิ เลณํ ปริเยส     สตฺตุ โน อิธ วิชฺชติ
                       โส ตจฺฉ สูกเร หนฺติ         อิธาคนฺตฺวา วรํ วรํ ฯ
     [๑๙๗๗]      โก นุมฺหากํ อิธ สตฺตุ        โก ญาตี สุสมาคเต
                       ทุปฺปธํเส ๓- ปธํเสติ        ตํ เม อกฺขาหิ ปุจฺฉิโต ฯ
     [๑๙๗๘]      อุทฺธคฺคราชี มิคราชา      พลี ทาฐาวุโธ มิโค
                       โส ตจฺฉ สูกเร หนฺติ        อิธาคนฺตฺวา วรํ วรํ ฯ
     [๑๙๗๙]      น โน ทาฐา น วิชฺชนฺติ      พลํ กาเย สโมหิตํ
                       สพฺเพ สมคฺคา หุตฺวาน     วสํ กาหาม เอกกํ ฯ
     [๑๙๘๐]      หทยงฺคมํ กณฺณสุขํ          วาจํ ภาสสิ ตจฺฉก
                       โยปิ ยุทฺเธ ปาลเยถ ๔-     ตํปิ ปจฺฉา หนามเส ฯ
     [๑๙๘๑]      ปาณาติปาตา วิรโต นุสชฺช ๕-
                       อภยํ นุ เต สพฺพภูเตสุ ทินฺนํ
                       ทาฐา นุ เต มิควิริย ๖- น สนฺติ
                       โย สงฺฆปตฺโต กปโณว ฌายสิ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. วิจรึ ฯ    สี. ยุ. คิรินทิโย ฯ   สี. ยุ. อปฺปธํเส ฯ    ม. ปลาเยยฺย ฯ
@ ม. นุ อชฺช ฯ    ม. มิควธาย ฯ
     [๑๙๘๒]      น เม ทาฐา น วิชฺชนฺติ      พลํ กาเย สโมหิตํ
                       ญาตี จ ทิสฺวาน สมงฺคิ เอกโต
                       ตสฺมา จ ฌายามิ วนมฺหิ เอกโก ฯ
                       อิมสฺสุทํ ยนฺติ ทิสาทิสํ ๑- ปุเร
                       ภยฏฺฏิตา เลณคเวสิโน ปุถู
                       เตทานิ สงฺคมฺม วสนฺติ เอกโต
                       ยตฺถฏฺฐิตา ทุปฺปสหชฺช เต มยา
                       ปริณายกสมฺปนฺนา          สหิตา เอกวาทิโน
                       เต มํ สมคฺคา หึเสยฺยุํ        ตสฺมา เนสํ น ปตฺถเย ๒- ฯ
     [๑๙๘๓]      เอโกว อินฺโท อสุเร ชินาติ
                       เอโกว เสโน หนฺติ ทิเช ปสยฺห
                       เอโกว พฺยคฺโฆ มิคสงฺฆปตฺโต
                       วรํ วรํ หนฺติ พลญฺหิ ตาทิสํ ฯ
     [๑๙๘๔]      นเหว อินฺโท น เสโน          นปิ พฺยคฺโฆ มิคาธิโป
                       สมคฺเค สหิเต ญาตี           พฺยคฺโฆ ๓- น กุรุเต วเส ฯ
     [๑๙๘๕]      กุมฺภิลกา สกุณิกา ๔-       สงฺฆิโน คณจาริโน
                       สมฺโมทมานา เอกชฺฌํ       อุปฺปตนฺติ อุยฺยนฺติ ๕- จ ฯ
                       เตสญฺจ ฑิยมานานํ ๖-      เอเกตฺถ อปสกฺกติ ๗-
                       ตญฺจ เสโน นิตาเลติ          เวยฺยคฺฆิเยว สา คติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ทิโสทิสํ ฯ    ยุ. อปตฺถเว ฯ   ม. น พฺยคฺเฆ ฯ สี. ยุ. พฺยคฺเฆ จ ฯ
@ ม. สกุณกา ฯ   ม. ฑยนฺติ จ ฯ    พนฺธิยมานานนฺติปิ ปาโฐ ฯ สี. ฑยฺหมานานํ ฯ
@ม. ฑยมานานํ ฯ    สี. ยุ. อปวตฺตติ ฯ
     [๑๙๘๖]      อุสฺสาหิโต ชฏิเลน              ลุทฺเทนามิสจกฺขุนา
                       ทาฐี ทาฐีสุ ปกฺขนฺทิ           มญฺญมาโน ยถา ปุเร ฯ
     [๑๙๘๗]      สาธุ สมฺพหุลา ญาตี           อปิ รุกฺขา อรญฺญชา
                       สูกเรหิ สมคฺเคหิ                พฺยคฺโฆ เอกายเน หโต ฯ
     [๑๙๘๘]      พฺราหฺมณญฺเจว พฺยคฺฆญฺจ  อุโภ หนฺตฺวาน สูกรา
                       อานนฺทิโน ปโมทิตา ๑-      มหานาทมนาทิสุํ ๒- ฯ
     [๑๙๘๙]      เต สุทุมฺพรมูลสฺมึ ๓-          สูกรา สุสมาคตา
                       ตจฺฉกํ อภิสิญฺจึสุ               ตฺวํ โน ราชาสิ อิสฺสโรติ ฯ
                                        ตจฺฉสูกรชาตกํ นวมํ ฯ
                                                ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๓๙๑-๓๙๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=8040&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=8040&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=1975&items=15              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=492              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=1975              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=40&A=6889              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=40&A=6889              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]