ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๙ สุตฺต. ขุ. ชาตกํ (๑): เอก-จตฺตาลีสนิปาตชาตกํ

                                         ๙ โสมนสฺสชาตกํ
     [๒๑๖๔]      โก ตํ หึสติ เหเฐติ
                       กึ ทุมฺมโน โสจสิ อปฺปตีโต
                       กสฺสชฺช มาตาปิตโร รุทนฺตุ
                       กฺวชฺช เสตุ นิหโต ปฐพฺยา ฯ
     [๒๑๖๕]      ตุฏฺโฐสฺมิ เทว ตว ทสฺสเนน
                       จิรสฺสํ ปสฺสามิ ตํ ภูมิปาล
                       อหึสโก เรณุมนุปวิสฺส
                       ปุตฺเตน เต เหฐยิโตสฺมิ เทว ฯ
     [๒๑๖๖]      อายนฺตุ โทวาริกา ขคฺคพนฺธา
                       กาสาวิยา ยนฺตุ อนฺเตปุรนฺตํ
                       หนฺตฺวาน ตํ โสมนสฺสํ กุมารํ
                       เฉตฺวาน สีสํ วรมาหรนฺตุ ฯ
                       เปสิตา ราชิโน ทูตา      กุมารํ เอตทพฺรวุํ
                       อิสฺสเรน วิติณฺโณสิ       วธํ ปตฺโตสิ ขตฺติย ฯ
                       ส ราชปุตฺโต ปริเทวยนฺโต
                       ทสงฺคุลึ อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวา
                       อหํปิ อิจฺฉามิ ชนินฺท ทฏฺฐุํ
                       ชีวํ มํ เนตฺวา ๑- ปฏิทสฺสเยถ ฯ
                       ตสฺส ตํ วจนํ สุตฺวา           รญฺโญ ปุตฺตํ อทสฺสยุํ
                       ปุตฺโต จ ปิตรํ ทิสฺวา          ทูรโตวชฺฌภาสถ ฯ
                       อาคจฺฉุํ โทวาริกา ขคฺคพนฺธา
                       กาสาวิยา หนฺตุํ มมํ ชนินฺท
                       อกฺขาหิ เม ปุจฺฉิโต เอตมตฺถํ
                       อปราโธ โกนีธ มมชฺช อตฺถิ ฯ
     [๒๑๖๗]      สายญฺจ ปาโต อุทกํ สชาติ
                       อคฺคึ สทา ปริจรตปฺปมตฺโต
                       ตํ ตาทิสํ สํยตํ พฺรหฺมจารึ
                       ตสฺมา ตุวํ พฺรูสิ  คหปฺปตีติ ฯ
     [๒๑๖๘]      ตาลา จ มูลา จ ผลา จ เทว
                       ปริคฺคหา วิวิธา สนฺติมสฺส
                       เต รกฺขติ โคปยตปฺปมตฺโต
                       ตสฺมา อหํ พฺรูมิ คหปฺปตีติ ๒- ฯ
     [๒๑๖๙]      สจฺจํ โข เอตํ วทสิ กุมาร
                       ปริคฺคหา วิวิธา สนฺติมสฺส
                       เต รกฺขติ โคปยตปฺปมตฺโต
@เชิงอรรถ:  สี. ยุ. ชีวํ ปเนตฺวา ฯ   สี. ยุ. พฺราหฺมโณ คหปติ เตน โหติ ฯ
                       [๑]- พฺราหฺมโณ คหปติ เตน โหติ ฯ
     [๒๑๗๐]      สุณนฺตุ มยฺหํ ปริสา สมาคตา
                       สเนคมา ชานปทา จ สพฺเพ
                       พาลายํ พาลสฺส วโจ นิสมฺม
                       อเหตุนา ฆาตยเต มํ ชนินฺโท ฯ
     [๒๑๗๑]      ทฬฺหสฺมิ มูเล วิสเต วิรูฬฺเห
                       ทุนฺนิกฺขโย เวฬุ ปสาขชาโต
                       วนฺทามิ ปาทานิ ตว ชนินฺท
                       อนุชาน มํ ปพฺพชิสฺสามิ เทว ฯ
     [๒๑๗๒]      ภุญฺชสฺสุ โภเค วิปุเล กุมาร
                       สพฺพญฺจ เต อิสฺสริยํ ททามิ
                       อชฺเชว ตฺวํ กุรูนํ โหหิ ราชา
                       มา ปพฺพชิ ปพฺพชฺชา หิ ทุกฺขา ฯ
     [๒๑๗๓]      กินฺนูธ เทว ตวมตฺถิ โภคา
                       ปุพฺเพวหํ เทวโลเก รมิสฺสํ
                       รูเปหิ สทฺเทหิ อโถ รเสหิ
                       คนฺเธหิ ผสฺเสหิ มโนรเมหิ ฯ
                       ภุตฺตา จ เม โภคา ติทิวสฺมึ เทว
                       ปริวาริโต อจฺฉราสํ ๒- คเณน
                       ตุวญฺจ พาลํ ปรเนยฺยํ วิทิตฺวา
@เชิงอรรถ:  ม. ส ฯ   ม. ปริวาริตา อจฺฉรานํ ฯ
                       น ตาทิเส ราชกุเล วเสยฺยํ ฯ
     [๒๑๗๔]      สจาหํ พาโล ปรเนยฺโย อสฺมิ
                       เอกาปราธํ ขม ปุตฺต มยฺหํ
                       ปุนปิ เจ เอทิสกํ ภเวยฺย
                       ยถามตึ โสมนสฺส กโรหิ ฯ
     [๒๑๗๕]      อนิสมฺม กตํ กมฺมํ            อนวตฺถาย จินฺติตํ
                       เภสชฺชสฺเสว เวภงฺโค        วิปาโก โหติ ปาปโก ฯ
                       นิสมฺม จ กตํ กมฺมํ            สมฺมาวตฺถาย จินฺติตํ
                       เภสชฺชสฺเสว สมฺปตฺติ        วิปาโก โหติ ภทฺรโก ฯ
                       อลโส คิหี กามโภคี น สาธุ
                       อสญฺญโต ปพฺพชิโต น สาธุ
                       ราชา น สาธุ อนิสมฺมการี
                       โย ปณฺฑิโต โกธโน ตํ น สาธุ ฯ
                       นิสมฺม ขตฺติโย กยิรา        นานิสมฺม ทิสมฺปติ
                       นิสมฺมการิโน ราช            ยโส กิตฺติ จ วฑฺฒติ ฯ
                       นิสมฺม ทณฺฑํ ปณเยยฺย อิสฺสโร
                       เวคา กตํ ตปฺปติ ภูมิปาล
                       สมฺมาปณิธี จ นรสฺส อตฺถา
                       อนานุตปฺปา เต ภวนฺติ ปจฺฉา ฯ
                       อนานุตปฺปานิ หิ เย กโรนฺติ
                       วิภชฺช กมฺมายตนานิ โลเก
                       วิญฺญูปสตฺถานิ สุขุทฺรยานิ
                       ภวนฺติ พุทฺธานุมตานิ ๑- ตานิ ฯ
                       อาคจฺฉุํ โทวาริกา ขคฺคพนฺธา
                       กาสาวิยา หนฺตุํ ๒- มมํ ชนินฺท
                       มาตุ จ องฺกสฺมิมหํ นิสินฺโน
                       อากฑฺฒิโต สหสา เตหิ เทว ฯ
                       กฏุกํ หิ สมฺพาธํ สุกิจฺฉํ ปตฺโต
                       มธุรํ ปิยํ ๓- ชีวิตํ ลทฺธํ ราช
                       กิจฺเฉนาหํ อชฺช วธาย มุตฺโต
                       ปพฺพชฺชเมวาภิมโนหมสฺมิ ฯ
     [๒๑๗๖]      ปุตฺโต ตวายํ ตรุโณ สุธมฺเม
                       อนุกมฺปโก โสมนสฺโส กุมาโร
                       ตํ ยาจมาโน น ลภามิ สฺวชฺช ๔-
                       อรหสิ นํ ยาจิตเว ตุวมฺปิ ฯ
     [๒๑๗๗]      รมสฺสุ ภิกฺขาจริยาย ปุตฺต
                       นิสมฺม ธมฺเมสุ ปริพฺพชสฺสุ
                       สพฺเพสุ ภูเตสุ นิธาย ทณฺฑํ
                       อนินฺทิโต พฺรหฺมมุเปหิ ฐานํ ฯ
                       อจฺฉริยรูปํ ๕- วต ยาทิสญฺจ
@เชิงอรรถ:  สี. ยุ. วทฺธานุมตานิ ฯ   ม. หนฺตุ ฯ   ม. มธุรมฺปิ ยํ ฯ   สี. ยุ. สชุช ฯ
@ ม. อจฺเฉรรูปํ ฯ
                       ทุกฺขิตํ มํ ทุกฺขาปยเส สุธมฺเม
                       ยาจสฺสุ ปุตฺตํ อิติ วุจฺจมานา
                       ภิยฺโยว อุสฺสาหยเส กุมารํ ฯ
     [๒๑๗๘]      เย วิปฺปมุตฺตา อนวชฺชโภชิโน
                       ปรินิพฺพุตา โลกมิมํ จรนฺติ
                       ตมริยมคฺคํ ปฏิปชฺชมานํ
                       น อุสฺสเห วารยิตุํ กุมารํ ฯ
     [๒๑๗๙]      อทฺธา หเว เสวิตพฺพา สปญฺญา
                       พหุสฺสุตา เย พหุฐานจินฺติโน
                       เยสายํ สุตฺวาน สุภาสิตานิ
                       อปฺโปสฺสุกฺกา วีตโสกา สุธมฺมาติ ฯ
                                       โสมนสฺสชาตกํ นวมํ ฯ
                                                ---------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๗ หน้าที่ ๔๔๓-๔๔๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=27&A=9110&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=27&A=9110&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=27&item=2164&items=16              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=27&siri=505              ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=27&i=2164              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=41&A=1986              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=41&A=1986              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_27 https://84000.org/tipitaka/english/?index_27

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]