ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๓ สุตฺต. ขุ. ปฏิสมฺภิทามคฺโค

     [๒๕๕]   กถํ  ติณฺณํ  จิตฺตานํ  วิปฺผารตฺตา  อินฺทฺริยานํ  ปสาทวเสน
นานตฺเตกตฺตวิญฺญาณจริยาปริโยคาหเน     ปญฺญา    เจโตปริยญาณํ    ฯ
อิธ       ภิกฺขุ       ฉนฺทสมาธิปธานสงฺขารสมนฺนาคตํ       อิทฺธิปาทํ
ภาเวติ    วิริยสมาธิ    ฯเปฯ    จิตฺตสมาธิ    ฯเปฯ   วีมํสาสมาธิ-
ปธานสงฺขารสมนฺนาคตํ    อิทฺธิปาทํ    ภาเวติ    โส   อิเมสุ   จตูสุ
อิทฺธิปาเทสุ    จิตฺตํ    ปริภาเวติ   ปริทเมติ   มุทุํ   กโรติ   กมฺมนิยํ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. จ ฯ
โส   อิเมสุ   จตูสุ  อิทฺธิปาเทสุ  จิตฺตํ  ปริภาเวตฺวา  ปริทเมตฺวา  มุทุํ
กริตฺวา   กมฺมนิยํ   เอวํ  ชานาติ  ๑-  อิทํ  รูปํ  โสมนสฺสินฺทฺริยสมุฏฺฐิตํ
อิทํ   รูปํ   โทมนสฺสินฺทฺริยสมุฏฺฐิตํ  อิทํ  รูปํ  อุเปกฺขินฺทฺริยสมุฏฺฐิตนฺติ
โส     ตถา     ภาวิเตน     จิตฺเตน    ปริสุทฺเธน    ปริโยทาเตน
เจโตปริยญาณาย    จิตฺตํ   อภินีหรติ   อภินินฺนาเมติ   โส   ปรสตฺตานํ
ปรปุคฺคลานํ    เจตสา    เจโต    ปริจฺจ    ปชานาติ   สราคํ   วา
จิตฺตํ    สราคํ   จิตฺตนฺติ   ปชานาติ   วีตราคํ   วา   จิตฺตํ   วีตราคํ
จิตฺตนฺติ   ปชานาติ   สโทสํ   วา   จิตฺตํ   สโทสํ   จิตฺตนฺติ  ปชานาติ
วีตโทสํ    วา    จิตฺตํ   สโมหํ   วา   จิตฺตํ   วีตโมหํ   วา   จิตฺตํ
สงฺขิตฺตํ    วา   จิตฺตํ   วิกฺขิตฺตํ   วา   จิตฺตํ   มหคฺคตํ   วา   จิตฺตํ
อมหคฺคตํ   วา   จิตฺตํ   สอุตฺตรํ   วา   จิตฺตํ   อนุตฺตรํ   วา   จิตฺตํ
สมาหิตํ    วา   จิตฺตํ   อสมาหิตํ   วา   จิตฺตํ   วิมุตฺตํ   วา   จิตฺตํ
อวิมุตฺตํ    วา   จิตฺตํ   อธิมุตฺตํ   ๒-   วา   จิตฺตํ   อนธิมุตฺตํ   วา
จิตฺตํ    อนธิมุตฺตํ   จิตฺตนฺติ   ๓-   ปชานาติ   ตํ   ญาตฏฺเฐน   ญาณํ
ปชานนฏฺเฐน    ปญฺญา   เตน   วุจฺจติ   ติณฺณํ   จิตฺตานํ   วิปฺผารตฺตา
อินฺทฺริยานํ       ปสาทวเสน      นานตฺเตกตฺตวิญฺญาณจริยาปริโยคาหเน
ปญฺญา เจโตปริยญาณํ ฯ
                                               ----------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๑ หน้าที่ ๑๖๕-๑๖๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=31&A=3296&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=31&A=3296&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=31&item=255&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=31&siri=50              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=31&i=255              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=47&A=8151              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=47&A=8151              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๑ https://84000.org/tipitaka/read/?index_31 https://84000.org/tipitaka/english/?index_31

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]