ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๑)

                                            ตติโย สุภูติวคฺโค
                                      ปฐมํ สุภูติตฺเถราปทานํ (๒๑)
     [๒๓]   |๒๓.๑| หิมวนฺตสฺส อวิทูเร          นิสโภ นาม ปพฺพโต
                          อสฺสโม สุกโต มยฺหํ       ปณฺณสาลา สุมาปิตา ฯ
              |๒๓.๒| โกสิโย นาม นาเมน      ชฏิโล อุคฺคตาปโน
                           เอกายิโก ๑- อทุติโย   วสามิ นิสเภ ตทา ฯ
              |๒๓.๓| ผลมูลญฺจ ปณฺณญฺจ     น ภุญฺชามิ อหํ ตทา
                           ปวตฺตญฺจ สุปาตาหํ     อุปชีวามิ ตาวเท ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. เอกากิโย ฯ ยุ. เอกากิโก ฯ
              |๒๓.๔| นาหํ โกเปมิ อาชีวํ        จชมาโนปิ ชีวิตํ
                           อาราเธมิ สกํ จิตฺตํ      วิวชฺเชมิ อเนสนํ ฯ
              |๒๓.๕| ราคูปสํหิตํ จิตฺตํ           ยทา อุปฺปชฺชเต มม
                           สยํว ปจฺจเวกฺขามิ       เอกโก ๑- ตํ ทเมมหํ ฯ
              |๒๓.๖| รชฺชสิ ๒- รชนีเย จ        โทสนีเย จ ทุสฺสเส
                           มุยฺหเส โมหนีเย จ      นิกฺขมสฺสุ วนา ตุวํ ฯ
              |๒๓.๗| วิสุทฺธานํ อยํ วาโส        นิมฺมลานํ ตปสฺสินํ
                           มา โข วิสุทฺธํ ทูเสสิ      นิกฺขมสฺสุ วนา ตุวํ ฯ
              |๒๓.๘| อาคาริโก ภวิตฺวาน       ทยา ยุตฺตํ ๓- ลภิสฺสสิ
                           อุโภปิ มา วิราเธสิ        นิกฺขมสฺสุ วนา ตุวํ ฯ
              |๒๓.๙| ฉวาลาตํ ยถา กฏฺฐํ        น กฺวจิ กิจฺจการกํ
                          เนว คาเม อรญฺเญ วา    น หิ ตํ กฏฺฐสมฺมตํ ฯ
           |๒๓.๑๐| ฉวาลาตูปโม ตฺวํสิ          น คิหิ นปิ สญฺญโต
                          อุภโต มุตฺตโก อชฺช       นิกฺขมสฺสุ วนา ตุวํ ฯ
           |๒๓.๑๑| สิยา นุโข ตว เอตํ          โก ปชานิ ๔- หิ เต อิทํ
                         สีฆํ ๕- ธุรํ วหิสิ ๖- เม    โกสชฺชพหุลาย จ ฯ
           |๒๓.๑๒| ชิคุจฺฉิสฺสนฺติ ตํ วิญฺญู     อสุจึ นาคริโก ยถา
                          อากฑฺฒิตฺวาน อิสโย    โจทยิสฺสนฺติ ตํ สทา ฯ
           |๒๓.๑๓| ตํ วิญฺญู ปวทิสฺสนฺติ      สมติกฺกนฺตสาสนํ
                         สํวาสํ อลภนฺโต หิ         กถํ ชีวิหิสี ตุวํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เอกคฺโค ฯ  ม. รชฺชเส ฯ  ม. ปุตฺตํ ฯ  ม. ปชานาติ ฯ
@ ม. สทฺธาธรุํ ฯ  ยุ. ปาหิสิ ฯ
       |๒๓.๑๔| ติธปฺปภินฺนํ มาตงฺคํ          กุญฺชรํ สฏฺฐิหายนํ
                     พลินาโค อุปคนฺตฺวา          ยูถา นีหรเต คชํ ฯ
       |๒๓.๑๕| ยูถา วินิสฺสโฏ สนฺโต         สุขํ สาตํ น วินฺทติ
                     ทุกฺขิโต วิมโน โหติ            ปชฺฌายนฺโต ๑- ปเวธติ ฯ
       |๒๓.๑๖| ตเถว ชฏิลา ตํปิ                นีหริสฺสนฺติ ทุมฺมตึ
                     เตหิ ตฺวํ นิสฺสโฏ สนฺโต      สุขํ สาตํ น ลจฺฉสิ ฯ
       |๒๓.๑๗| ทิวา วา ยทิ วา รตฺตึ          โสกสลฺลสมปฺปิโต
                      ทยฺหสิ ปริฬาเหน             คโช ยูถาว นิสฺสโฏ ฯ
       |๒๓.๑๘| ชาตรูปํ ยถา กุฏํ               เนว ยายติ ๒- กตฺถจิ
                      ตถา สีลวิหีโน ตฺวํ             น ยายิสฺสสิ ๓- กตฺถจิ ฯ
       |๒๓.๑๙| อคาราวสมาโนปิ ๔-         กถํ ชีวิหิสี ตุวํ
                      มตฺติกํ เปตฺติญฺจาปิ          นตฺถิ เต นิหิตํ ธนํ ฯ
       |๒๓.๒๐| สกํ กมฺมํ กริตฺวาน             คตฺเต เสทํ ปโมจยํ
                      เอวํ ชีวิหิสี เคเห               สาธุ เต ตํ น รุจฺจติ ฯ
       |๒๓.๒๑| เอวาหํ ตตฺถ วาเรมิ            สงฺกิเลสคตํ มนํ
                      นานาธมฺมกถํ กตฺวา         ปาปา จิตฺตํ นิวารยึ ฯ
       |๒๓.๒๒| เอวํ เม วิหรนฺตสฺส             อปฺปมาทวิหาริโน
                      ตึสวสฺสสหสฺสานิ             ปวเน เม อติกฺกมุํ ฯ
       |๒๓.๒๓| อปฺปมาเทน ๕- มํ ทิสฺวา    อุตฺตมตฺถํ คเวสกํ
                      ปทุมุตฺตรสมฺพุทฺโธ           อาคญฺฉิ มม สนฺติกํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ยุ. โอชฺฌายนฺโต ปธาวติ ฯ  ม. ฌายติ ฯ  ม. ฌายิสฺสติ ฯ
@ โป. อนาคารวสมาโนปิ ฯ  ม. ยุ. อปฺปมาทรตํ ฯ
       |๒๓.๒๔| ติมฺพรูสกวณฺณาโภ           อปฺปเมยฺโย อนูปโม
                      รูเปนาสทิโส พุทฺโธ          อากาเส จงฺกมี ตทา ฯ
       |๒๓.๒๕| สุผุลฺโล สาลราชาว            วิชฺชุวพฺภฆนนฺตเร
                      ญาเณนาสทิโส พุทฺโธ      อากาเส จงฺกมี ตทา ฯ
       |๒๓.๒๖| สีหราชาวสมฺภีโต              คชราชาว ทปฺปิโต ๑-
                      อภีโต ๒- พฺยคฺฆราชาว     อากาเส จงฺกมี ตทา ฯ
       |๒๓.๒๗| สิงฺคินิกฺขสุวณฺณาโภ          ขทิรงฺคารสนฺนิโภ
                      มณิ ยถา โชติรโส             อากาเส จงฺกมี ตทา ฯ
       |๒๓.๒๘| วิสุทฺธเกลาสสนฺนิโภ          ปุณฺณมาเยว จนฺทิมา
                      มชฺฌนฺติเกว ๓- สุริโย       อากาเส จงฺกมี ตทา ฯ
       |๒๓.๒๙| ทิสฺวา นเภ จงฺกมนฺตํ          เอวํ จินฺเตสหํ ตทา
                      เทโว นุโข อยํ สตฺโต          อุทาหุ มนุโช อยํ ฯ
       |๒๓.๓๐| น เม สุโต ว ทิฏฺโฐ วา         มหิยา เอทิโส นโร
                      อปิ มนฺตปทํ อตฺถิ             อยํ สตฺถา ภวิสฺสติ ฯ
       |๒๓.๓๑| เอวาหํ จินฺตยิตฺวาน           สกํ จิตฺตํ ปสาทยึ
                      นานาปุปฺผญฺจ คนฺธญฺจ    สนฺนิปาเตสหํ ตทา ฯ
       |๒๓.๓๒| ปุปฺผาสนํ ปญฺญาเปตฺวา     สาธุจิตฺตํ มโนรมํ
                      นรสารถินํ อคฺคํ                อิทํ วจนมพฺรวึ ฯ
       |๒๓.๓๓| อิทํ เม อาสนํ วีร                ปญฺญตฺตํ ตวนุจฺฉกํ ๔-
                      หาสยนฺโต มม จิตฺตํ          นิสีท กุสุมาสเน ฯ
@เชิงอรรถ:  โป. ทมฺปิโต ฯ  ม. ยุ. ลาสิโต ฯ  ยุ. มชฺฌนฺติโก ฯ  ม. ยุ. ตวนุจฺฉวํ ฯ
       |๒๓.๓๔| นิสีทิ ตตฺถ ภควา              อสมฺภีโตว เกสรี
                     สตฺตรตฺตินฺทิวํ พุทฺโธ          ปวเร กุสุมาสเน ฯ
       |๒๓.๓๕| นมสฺสมาโน อฏฺฐาสึ         สตฺตรตฺตินฺทิวํ อหํ
                     วุฏฺฐหิตฺวา สมาธิมฺหา        สตฺถา โลเก อนุตฺตโร ฯ
       |๒๓.๓๖| มม กมฺมํ ปกิตฺเตนฺโต        อิทํ วจนมพฺรวิ
                     ภาเวหิ พุทฺธานุสฺสตึ          ภาวนานํ อนุตฺตรํ ฯ
       |๒๓.๓๗| อิมํ สตึ ภาวยิตฺวา             ปูรยิสฺสสิ มานสํ
                     ตึสกปฺปสหสฺสานิ             เทวโลเก รมิสฺสสิ ฯ
       |๒๓.๓๘|  อสีติกฺขตฺตุํ เทวินฺโท          เทวรชฺชํ กริสฺสสิ
                     สหสฺสกฺขตฺตุํ จกฺกวตฺติ       ราชา รฏฺเฐ ภวิสฺสสิ ฯ
       |๒๓.๓๙| ปเทสรชฺชํ วิปุลํ                  คณนาโต อสงฺขยํ
                     อนุโภสฺสสิ ตํ สพฺพํ            พุทฺธานุสฺสติยา ผลํ ฯ
       |๒๓.๔๐| ภวาภเว สํสรนฺโต              มหาโภคํ ลภิสฺสสิ
                     โภเคหิ ๑- โอนตา นตฺถิ      พุทฺธานุสฺสติยา ผลํ ฯ
       |๒๓.๔๑| กปฺปสตสหสฺสมฺหิ             โอกฺกากกุลสมฺภโว
                     โคตโม นาม โคตฺเตน         สตฺถา โลเก ภวิสฺสติ ฯ
       |๒๓.๔๒| อสีติโกฏึ ฉฑฺเฑตฺวา          ทาสกมฺมกเร พหู
                     โคตมสฺส ภควโต               สาสเน ปพฺพชิสฺสสิ ฯ
       |๒๓.๔๓| อาราธยิตฺวาน สมฺพุทฺธํ      โคตมํ สากฺยปุงฺควํ
                     สุภูติ นาม นาเมน             เหสฺสสิ ๒- สตฺถุสาวโก ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. โภเค เต อูนตา นตฺถิ ฯ  โป. ม. เหสฺสติ ฯ
       |๒๓.๔๔| ภิกฺขุสงฺเฆ นิสีทิตฺวา          ทกฺขิเณยฺยคณมฺหิ ๑- ตํ
                     ตถารณวิหาเร จ                ทฺวีสุ อคฺคํ ๒- ฐเปสฺสติ ฯ
       |๒๓.๔๕| อิทํ วตฺวาน สมฺพุทฺโธ         ชลชุตฺตมนายโก
                     นภํ อพฺภุคฺคมิ ธีโร             หํสราชาว อมฺพเร ฯ
       |๒๓.๔๖| สาสิโต โลกนาเถน            นมสฺสิตฺวา ตถาคตํ
                     สทา ภาเวสึ ๓- มุทิโต       พุทฺธานุสฺสติมุตฺตมํ ฯ
       |๒๓.๔๗| เตน กมฺเมน สุกเตน          เจตนาปณิธีหิ จ
                     ชหิตฺวา มานุสํ เทหํ            ตาวตึสํ อคญฺฉหํ ฯ
       |๒๓.๔๘| อสีติกฺขตฺตุํ เทวินฺโท          เทวรชฺชํ อการยึ
                     สหสฺสกฺขตฺตุํ ราชา จ         จกฺกวตฺติ อโหสหํ ฯ
       |๒๓.๔๙| ปเทสรชฺชํ วิปุลํ                 คณนาโต อสงฺขยํ
                     อนุโภมิ สุสมฺปตฺตึ             พุทฺธานุสฺสติยา ผลํ ฯ
       |๒๓.๕๐| ภวาภเว สํสรนฺโต              มหาโภคํ ลภามหํ
                     โภเค เม โอนตา นตฺถิ        พุทฺธานุสฺสติยา ผลํ ฯ
       |๒๓.๕๑| สตสหสฺสิโต กปฺเป            ยํ กมฺมมกรึ ตทา
                     ทุคฺคตึ นาภิชานามิ           พุทฺธานุสฺสติยา ผลํ ฯ
       |๒๓.๕๒| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส           วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                      ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา         กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
         อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา สุภูติ เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
                                   สุภูติตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
@เชิงอรรถ:  โป. ม. ทกฺขิเณยฺยคุณมฺหิ ตํ ฯ  ม. อคฺเค ฯ  ม. ภาเวมิ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๙๔-๙๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=32&A=1959&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=32&A=1959&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=32&item=23&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=32&siri=23              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=23              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=50&A=799              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=50&A=799              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_32 https://84000.org/tipitaka/english/?index_32

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]