บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |
| |
ทสมํ จุนฺทตฺเถราปทานํ (๕๐) [๕๒] |๕๒.๑๒๕| สิทฺธตฺถสฺส ภควโต โลกเชฏฺสฺส ตาทิโน อคฺฆิยํ การยิตฺวาน ชาติปุปฺเผหิ ฉาทยึ ฯ |๕๒.๑๒๖| นิฏฺาเปตฺวาน ตํ ปุปฺผํ พุทฺธสฺส อภินามยึ ปุปฺผาวเสสํ ปคฺคยฺห พุทฺธสฺส อภิโรปยึ ฯ |๕๒.๑๒๗| กญฺจนคฺฆิยสงฺกาสํ พุทฺธํ โลกคฺคนายกํ ปสนฺนจิตฺโต สุมโน ปุปฺผคฺฆิยมุปานยึ ฯ |๕๒.๑๒๘| วิติณฺณกงฺโข สมฺพุทฺโธ ติณฺโณเฆหิ ปุรกฺขโต ภิกฺขุสงฺเฆ นิสีทิตฺวา อิมา คาถา อภาสถ ฯ |๕๒.๑๒๙| ทิพฺพคนฺธํ ปวายนฺตํ โย เม ปุปฺผคฺฆิยํ อทา ตมหํ กิตฺตยิสฺสามิ สุณาถ มม ภาสโต ฯ |๕๒.๑๓๐| อิโต จุโต อยํ โปโส เทวสงฺฆปุรกฺขโต ชาติปุปฺเผหิ ปริกิณฺโณ เทวโลกํ คมิสฺสติ ฯ |๕๒.๑๓๑| อุพฺพิทฺธํ ภวนํ ตสฺส โสวณฺณญฺจ มณีมยํ พฺยมฺหา ปาตุภวิสฺสนฺติ ปุญฺกมฺมปภาวิตา ฯ |๕๒.๑๓๒| จตุสตฺตติกฺขตฺตุํ โส เทวรชฺชํ กริสฺสติ อนุโภสฺสติ สมฺปตฺตึ อจฺฉราหิ ปุรกฺขโต ฯ |๕๒.๑๓๓| ปพฺยา รชฺชํ ติสตํ วสุธํ อาวสิสฺสติ ปญฺจสตฺตติกฺขตฺตุญฺจ จกฺกวตฺติ ภวิสฺสติ ฯ |๕๒.๑๓๔| ทุชฺชโย นาม นาเมน เหสฺสติ มนุชาธิโป อนุโภตฺวาน ตํ ปุญฺ สกกมฺมูปสํหิโต ฯ |๕๒.๑๓๕| วินิปาตํ อคนฺตฺวาน มนุสฺสตฺตํ คมิสฺสติ หิรญฺ ตสฺส นิจิตํ โกฏิสตํปิ อนปฺปกํ ฯ |๕๒.๑๓๖| นิพฺพตฺติสฺสติ โยนิมฺหิ พฺราหฺมโณ โส ภวิสฺสติ วงฺคนฺตสฺส สุโต ธีมา สาริยา โอรโส ปิโย ฯ |๕๒.๑๓๗| โส จ ปจฺฉา ปพฺพชิตฺวา องฺคีรสสฺส สาสเน จูฬจุนฺโทติ นาเมน เหสฺสติ สตฺถุ สาวโก ฯ |๕๒.๑๓๘| สามเณโรว โส สนฺโต ขีณาสโว ภวิสฺสติ สพฺพาสเว ปริญฺาย นิพฺพายิสฺสตฺยนาสโว ฯ |๕๒.๑๓๙| อุปฏฺหึ มหาวีรํ อญฺเ จ เปสเล พหู ภาตรเมวุปฏฺาสึ อุตฺตมตฺถสฺส ปตฺติยา ฯ |๕๒.๑๔๐| ภาตรํ เม อุปฏฺหิตฺวา ธาตุํ ปตฺตมฺหิ โอจิย ๑- สมฺพุทฺธํ อุปนาเมสึ โลกเชฏฺ นราสภํ ฯ |๕๒.๑๔๑| อุโภหตฺเถหิ ปคฺคยฺห พุทฺโธ โลเก สเทวเก สนฺทสฺสยนฺโต ตํ ธาตุํ กิตฺตยิ อคฺคสาวกํ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ม. โอหิย ฯ ยุ. โอปิย ฯ |๕๒.๑๔๒| จิตฺตญฺจ สุวิมุตฺตํ เม สทฺธา มยฺหํ ปติฏฺิตา สพฺพาสเว ปริญฺาย วิหรามิ อนาสโว ฯ |๕๒.๑๔๓| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺิเม ฉฬภิญฺา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา จุนฺทตฺเถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ จุนฺทตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ อุทฺทานํ อุปาลิ โสโณ ภทฺที จ สนฺนิฏฺาปก หตฺถิโย ฉทนํ เสยฺยจงฺกมํ สุภทฺโท จุนฺทสวฺหโย คาถาสตํ จ ตาฬีสํ ๑- จตสฺโส จ ตตฺถุตฺตริ ฯ อุปาลิวคฺโค ปญฺจโม ฯ -----------
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๑๔๖-๑๔๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=32&A=3011&w=&modeTY=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=32&A=3011&modeTY=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=32&item=52&items=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=32&siri=52 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=52 อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=50&A=2005 The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=50&A=2005 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_32 https://84000.org/tipitaka/english/?index_32
|
บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]