ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๑)

                                  จตุตฺถํ เอกาสนิยตฺเถราปทานํ (๑๑๔)
     [๑๑๖]   |๑๑๖.๓๑| วรุโณ นาม นาเมน     เทวราชา อหํ ตทา
                        อุปฏฺฐเปสึ สมฺพุทฺธํ           สโยคฺคพลวาหโน ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เสนาสาวิมฺหิตา อหุ ฯ  ม. ปทมุทฺธริ จกฺขุมา ฯ
       |๑๑๖.๓๒| นิพฺพุเต โลกนาถมฺหิ         อตฺถทสฺสิทิปทุตฺตเม ๑-
                        ตุริยํ สพฺพมาทาย             อคมํ โพธิมุตฺตมํ ฯ
       |๑๑๖.๓๓| วาทิเตน จ นจฺเจน             สพฺพตาฬสมาหิโต ๒-
                        สมฺมุขา วิย สมฺพุทฺธํ         อุปฏฺฐึ โพธิมุตฺตมํ ฯ
       |๑๑๖.๓๔| อุปฏฺฐหิตฺวา ตํ โพธึ           ธรณีรูหปาทปํ
                        ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวาน          ตตฺถ กาลํ กโต อหํ ฯ
       |๑๑๖.๓๕| สกกมฺมาภิรทฺโธหํ             ปสนฺโน โพธิมุตฺตเม
                        เตน จิตฺตปฺปสาเทน          นิมฺมานํ อุปปชฺชหํ ฯ
       |๑๑๖.๓๖| สฏฺฐี ตุริยสหสฺสานิ           ปริวาเรนฺติ มํ สทา
                        มนุสฺเสสุ จ เทเวสุ             วตฺตมานํ ภวาภเว ฯ
       |๑๑๖.๓๗| ติธคฺคี ๓- นิพฺพุตา มยฺหํ    ภวา สพฺเพ สมูหตา
                        ธาเรมิ อนฺติมํ เทหํ            สมฺมาสมฺพุทฺธสาสเน ฯ
       |๑๑๖.๓๘| สุพาหุ นาม นาเมน          จตุตฺตึสาสุ ขตฺติยา
                        สตฺตรตนสมฺปนฺนา           ปญฺจกปฺปสเต อิโต ฯ
       |๑๑๖.๓๙| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส           วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                        ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา         กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
         อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา เอกาสนิโย เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ  ฯ
                                  เอกาสนิยตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อตฺถทสฺสีนรุตฺตเม ฯ  ม. ยุ. สมฺมตาฬสมาหิโต ฯ  ม. ยุ. ติวิธคฺคี ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๒๑๓-๒๑๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=32&A=4341&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=32&A=4341&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=32&item=116&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=32&siri=116              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=116              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=50&A=3417              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=50&A=3417              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_32 https://84000.org/tipitaka/english/?index_32

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]