บาลีพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ - พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔

                              ทสมํ อุกฺขิตฺตปทุมิยตฺเถราปทานํ (๓๔๐)
     [๓๔๒]   |๓๔๒.๑๓๐| นคเร หํสวติยา      อโหสึ มาลิโก ตทา
                           โอคาเหตฺวา ปทุมสรํ     สตฺตปตฺเต ^๑- โอจินามหํ ฯ
       |๓๔๒.๑๓๑| ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน     สพฺพธมฺมาน ปารคู
                           สห สตสหสฺเสหิ           สนฺตจิตฺเตหิ ตาทิภิ ฯ
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. สพฺพตฺถ สตปตฺตนฺติ ทิสฺสติ ฯ
       |๓๔๒.๑๓๒| ขีณาสเวหิ สุทฺเธหิ         ฉฬภิญฺเญหิ ฌายิภิ
                           มม วุฑฺฒึ สมเนฺวสํ       อาคญฺฉิ ปุริสุตฺตโม ^๑- ฯ
       |๓๔๒.๑๓๓| ทิสฺวานหํ เทวเทวํ          สยมฺภุํ โลกนายกํ
                           วณฺเฏ เฉตฺวา สตฺตปตฺตํ     อุกฺขิปึ อมฺพเร ตทา ฯ
       |๓๔๒.๑๓๔| ยทิ พุทฺโธ ตุวํ ธีร           โลกเชฏฺโฐ นราสโภ
                           สยํ คนฺตฺวา สตฺตปตฺโต  มตฺถเก ธารยนฺตุ เต ฯ
       |๓๔๒.๑๓๕| อธิฏฺฐหิ มหาวีโร           โลกเชฏฺโฐ นราสโภ
                           พุทฺธสฺส อานุภาเวน      มตฺถเก ธารยึสุ เต ฯ
       |๓๔๒.๑๓๖| เตน กมฺเมน สุกเตน       เจตนาปณิธีหิ จ
                           ชหิตฺวา มานุสํ เทหํ        ตาวตึสํ อคจฺฉหํ ฯ
       |๓๔๒.๑๓๗| ตตฺถ เม สุกตํ พฺยมฺหํ      สตฺตปตฺตนฺติ วุจฺจติ
                           สฏฺฐิโยชนมุพฺพิทฺธํ        ตึสโยชนวิตฺถตํ ฯ
       |๓๔๒.๑๓๘| สหสฺสกฺขตฺตุํ เทวินฺโท     เทวรชฺชมการยึ
                           ปญฺจสตฺตติกฺขตฺตุญฺจ    จกฺกวตฺติ อโหสหํ ฯ
       |๓๔๒.๑๓๙| ปเทสรชฺชํ วิปุลํ              คณนาโต อสงฺขยํ
                           อนุโภมิ สกํ กมฺมํ          ปุพฺเพ สุกตมตฺตโน ฯ
       |๓๔๒.๑๔๐| เตเนเวกปทุเมน            อนุโภตฺวาน สมฺปทา
                           โคตมสฺส ภควโต          ธมฺมํ สจฺฉิกรึ อหํ ฯ
       |๓๔๒.๑๔๑| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ     ภวา สพฺเพ สมูหตา
                           นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา    วิหรามิ อนาสโว ฯ
@เชิงอรรถ: ^๑ ม. -- มม สนฺติกํ ฯ
       |๓๔๒.๑๔๒| สตสหสฺเส อิโต กปฺเป     ยํ ปุปฺผมภิปูชยึ
                           ทุคฺคตึ นาภิชานามิ       เอกปทุมสฺสิทํ ผลํ ฯ
       |๓๔๒.๑๔๓| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส        วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                           ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา     กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
         อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา อุกฺขิตฺตปทุมิโย เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
                               อุกฺขิตฺตปทุมิยตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
                                                  อุทฺทานํ
                       คนฺโธทกํ ปูชนี จ              ปุนฺนาคํ เอกทุสฺสิกา
                       ผุสฺสิโต จ ปภงฺกโร            กุฏิโท อุตฺตรียโก ฯ
                       สวนํ เอกปทุมิ                  คาถาโย สพฺพปิณฺฑิตา
                       เอกคาถาสตญฺเจว            จตุตาฬีสเมว จ ฯ
                                       คนฺโธทกวคฺโค จตุตฺตึโส ฯ
                                                  ---------

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๔๒๖-๔๒๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=32&A=8367&w=&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=32&A=8367&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=32&item=342&items=1 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=32&siri=342 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=342 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ https://84000.org/tipitaka/read/?index_32 https://84000.org/tipitaka/english/?index_32