ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔ อภิ. กถาวตฺถุ

                                   สพฺพมิทํ กมฺมโตติกถา
     [๑๖๙๙]   สพฺพมิทํ  กมฺมโตติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ กมฺมมฺปิ กมฺมโตติ ฯ
น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ  สพฺพมิทํ  กมฺมโตติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ สพฺพมิทํ
ปุพฺเพกตเหตูติ   ฯ   น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ  สพฺพมิทํ  กมฺมโตติ  ฯ
อามนฺตา   ฯ   สพฺพมิทํ  กมฺมวิปากโตติ  ฯ  น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ
สพฺพมิทํ    กมฺมวิปากโตติ    ฯ   อามนฺตา   ฯ   กมฺมวิปาเกน   ปาณํ
หเนยฺยาติ   ฯ   อามนฺตา  ฯ  ปาณาติปาโต  สผโลติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ
กมฺมวิปาโก   สผโลติ   ฯ   น   เหวํ   วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ  กมฺมวิปาโก
อผโลติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ  ปาณาติปาโต  อผโลติ  ฯ  น  เหวํ วตฺตพฺเพ
ฯเปฯ   กมฺมวิปาเกน   อทินฺนํ  อาทิเยยฺย  ฯเปฯ  มุสา  ภเณยฺย  ปิสุณํ
ภเณยฺย   ผรุสํ   ภเณยฺย   สมฺผํ   ปลเปยฺย   สนฺธึ  ฉินฺเทยฺย  นิลฺโลปํ
หเรยฺย   เอกาคาริกํ   กเรยฺย  ปริปนฺเถ  ติฏฺเฐยฺย  ปรทารํ  คจฺเฉยฺย

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๕๗๙.

คามฆาตกํ กเรยฺย นิคมฆาตกํ กเรยฺย กมฺมวิปาเกน ทานํ ทเทยฺย จีวรํ ทเทยฺย ปิณฺฑปาตํ ทเทยฺย เสนาสนํ ทเทยฺย คิลานปจฺจย- เภสชฺชปริกฺขารํ ทเทยฺยาติ ฯ อามนฺตา ฯ คิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาโร สผโลติ ฯ อามนฺตา ฯ กมฺมวิปาโก สผโลติ ฯ น เหวํ วตฺตพฺเพ ฯเปฯ กมฺมวิปาโก อผโลติ ฯ อามนฺตา ฯ คิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาโร อผโลติ ฯ น เหวํ วตฺตพฺเพ ฯเปฯ [๑๗๐๐] น วตฺตพฺพํ สพฺพมิทํ กมฺมโตติ ฯ อามนฺตา ฯ นนุ วุตฺตํ ภควตา กมฺมุนา วตฺตตี โลโก กมฺมุนา วตฺตตี ปชา กมฺมนิพนฺธนา สตฺตา รถสฺสาณีว ยายโต ๑- กมฺเมน กิตฺตึ ลภเต ปสํสํ กมฺเมน ชานิญฺจ วธญฺจ พนฺธํ ตํ กมฺมํ นานากรณํ วิทิตฺวา กสฺมา วเท นตฺถิ กมฺมนฺติ โลเกติ อตฺเถว สุตฺตนฺโตติ ฯ อามนฺตา ฯ เตน หิ สพฺพมิทํ กมฺมโตติ ฯ สพฺพมิทํ กมฺมโตติกถา ฯ ---------------

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๕๗๘-๕๗๙. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=37&A=11462&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=37&A=11462&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1699&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=37&siri=186              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1699              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=55&A=6553              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=55&A=6553              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_37 https://84000.org/tipitaka/english/?index_37

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]