ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔ อภิ. กถาวตฺถุ

                                      ปจฺจุปฺปนฺนญาณกถา
     [๑๐๗๓]   ปจฺจุปฺปนฺเน  ๒-  ญาณํ  อตฺถีติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ  เตน
ญาเณน  ตํ  ญาณํ  ชานาตีติ  ฯ  น เหวํ วตฺตพฺเพ ฯเปฯ เตน ญาเณน ตํ
ญาณํ   ชานาตีติ   ฯ   อามนฺตา  ฯ  เตน  ญาเณน  ตํ  ญาณํ  ญาณนฺติ
ชานาตีติ   ฯ   น   เหวํ   วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ  เตน  ญาเณน  ตํ  ญาณํ
ญาณนฺติ   ชานาตีติ   ฯ   อามนฺตา   ฯ   ตํ   ญาณํ   ตสฺส   ญาณสฺส
อารมฺมณนฺติ   ฯ   น  เหวํ  วตฺตพฺเพ  ฯเปฯ  ตํ  ญาณํ  ตสฺส  ญาณสฺส
อารมฺมณนฺติ   ฯ    อามนฺตา  ฯ  เตน  ผสฺเสน  ตํ  ผสฺสํ  ผุสติ  ตาย
เวทนาย   ตํ   เวทนํ   เวเทติ   ตาย  สญฺญาย  ตํ  สญฺญํ  สญฺชานาติ
ตาย   เจตนาย  ตํ  เจตนํ  เจเตติ  เตน  จิตฺเตน  ตํ  จิตฺตํ  จินฺเตติ
เตน  วิตกฺเกน  ตํ  วิตกฺกํ  วิตกฺเกติ  เตน  วิจาเรน ตํ วิจารํ วิจาเรติ
ตาย   ปีติยา   ตํ   ปีตึ   ปิยายติ  ตาย  สติยา  ตํ  สตึ  สรติ  ตาย
@เชิงอรรถ:  วิ. ม. ๒. ๘๔ ฯ ๒. ม. ปฏุปฺปนฺเน. (สพฺพตฺถ สทิสเมว.)
ปญฺญาย   ตํ   ปญฺญํ   ปชานาติ   เตน   ขคฺเคน   ตํ   ขคฺคํ   ฉินฺทติ
เตน   ผรสุนา   ตํ   ผรสุํ  ตจฺฉติ  ตาย  กุธาริยา  ตํ  กุธารึ  ตจฺฉติ
ตาย   วาสิยา   ตํ   วาสึ   ตจฺฉติ   ตาย   สูจิยา  ตํ  สูจึ  สิพฺเพติ
เตน   องฺคุลคฺเคน   ตํ   องฺคุลคฺคํ   ปรามสติ   เตน  นาสิกคฺเคน  ตํ
นาสิกคฺคํ   ปรามสติ   เตน   มตฺถเกน   ตํ   มตฺถกํ   ปรามสติ  เตน
คูเถน   ตํ   คูถํ   โธวติ   เตน   มุตฺเตน   ตํ   มุตฺตํ  โธวติ  เตน
เขเฬน   ตํ   เขฬํ   โธวติ   เตน   ปุพฺเพน  ตํ  ปุพฺพํ  โธวติ  เตน
โลหิเตน ตํ โลหิตํ โธวตีติ ฯ น เหวํ วตฺตพฺเพ ฯเปฯ
     [๑๐๗๔]   น  วตฺตพฺพํ  ปจฺจุปฺปนฺเน  ญาณํ  อตฺถีติ  ฯ  อามนฺตา ฯ
นนุ   สพฺพสงฺขาเร   อนิจฺจโต   ทิฏฺเฐ   ตมฺปิ   ญาณํ  อนิจฺจโต  ทิฏฺฐํ
โหตีติ   ฯ   อามนฺตา  ฯ  หญฺจิ  สพฺพสงฺขาเร  อนิจฺจโต  ทิฏฺเฐ  ตมฺปิ
ญาณํ   อนิจฺจโต   ทิฏฺฐํ   โหติ  เตน  วต  เร  วตฺตพฺเพ  ปจฺจุปฺปนฺเน
ญาณํ อตฺถีติ ฯ
                                     ปจฺจุปฺปนฺนญาณกถา ฯ
                                             -------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๓๔๒-๓๔๓. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=37&A=6854&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=37&A=6854&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1073&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=37&siri=71              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1073              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=55&A=4820              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=55&A=4820              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_37 https://84000.org/tipitaka/english/?index_37

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]