ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระอภิธรรมปิฎกเล่มที่ ๔ อภิ. กถาวตฺถุ

                                     สทฺโท วิปาโกติกถา
     [๑๔๘๕]   สทฺโท  วิปาโกติ ฯ อามนฺตา ฯ สุขเวทนิโย ทุกฺขเวทนิโย
อทุกฺขมสุขเวทนิโย   สุขาย   เวทนาย   สมฺปยุตฺโต   ทุกฺขาย  เวทนาย
@เชิงอรรถ: ๑. อํ. ทสก. ๒๖๐ ฯ
สมฺปยุตฺโต   อทุกฺขมสุขาย   เวทนาย   สมฺปยุตฺโต   ผสฺเสน  สมฺปยุตฺโต
เวทนาย    สมฺปยุตฺโต    สญฺญาย   สมฺปยุตฺโต   เจตนาย   สมฺปยุตฺโต
จิตฺเตน   สมฺปยุตฺโต   สารมฺมโณ   อตฺถิ   ตสฺส   อาวชฺชนา  อาโภโค
สมนฺนาหาโร   มนสิกาโร   เจตนา   ปตฺถนา   ปณิธีติ   ฯ   น  เหวํ
วตฺตพฺเพ   ฯเปฯ   นนุ   น   สุขเวทนิโย   น   ทุกฺขเวทนิโย  ฯเปฯ
อนารมฺมโณ   นตฺถิ   ตสฺส  อาวชฺชนา  ฯเปฯ  ปณิธีติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ
หญฺจิ   น   สุขเวทนิโย   ฯเปฯ   อนารมฺมโณ  นตฺถิ  ตสฺส  อาวชฺชนา
ฯเปฯ ปณิธิ โน วต เร วตฺตพฺเพ สทฺโท วิปาโกติ ฯ
     [๑๔๘๖]   ผสฺโส  วิปาโก  ผสฺโส  สุขเวทนิโย  ฯเปฯ  สารมฺมโณ
อตฺถิ   ตสฺส   อาวชฺชนา   ฯเปฯ   ปณิธีติ   ฯ   อามนฺตา  ฯ  สทฺโท
วิปาโก    สทฺโท    สุขเวทนิโย    ฯเปฯ   สารมฺมโณ   อตฺถิ   ตสฺส
อาวชฺชนา ฯเปฯ ปณิธีติ ฯ น เหวํ วตฺตพฺเพ ฯเปฯ
     [๑๔๘๗]   สทฺโท   วิปาโก   สทฺโท   น   สุขเวทนิโย   ฯเปฯ
อนารมฺมโณ   นตฺถิ   ตสฺส  อาวชฺชนา  ฯเปฯ  ปณิธีติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ
ผสฺโส   วิปาโก   ผสฺโส   น   สุขเวทนิโย   น  ทุกฺขเวทนิโย  ฯเปฯ
อนารมฺมโณ   นตฺถิ   ตสฺส   อาวชฺชนา   ฯเปฯ   ปณิธีติ  ฯ  น  เหวํ
วตฺตพฺเพ ฯเปฯ
     [๑๔๘๘]   น   วตฺตพฺพํ  สทฺโท  วิปาโกติ  ฯ  อามนฺตา  ฯ  นนุ
วุตฺตํ   ภควตา   โส   ตสฺส  กมฺมสฺส  กตตฺตา  อุปจิตตฺตา  อุสฺสนฺนตฺตา
วิปุลตฺตา   พฺรหฺมสโร   โหติ  กรวิกภาณีติ  ๒-  อตฺเถว  สุตฺตนฺโตติ  ฯ
@เชิงอรรถ: ๑. ยุ. พฺรหฺมสฺสโร. ๒. ที. ปา. ๑๘๓ ฯ
อามนฺตา ฯ เตน หิ สทฺโท วิปาโกติ ฯ
                                    สทฺโท วิปาโกติกถา ฯ
                                          ------------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๗ หน้าที่ ๔๙๕-๔๙๗. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=37&A=9859&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=37&A=9859&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=37&item=1485&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=37&siri=137              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=37&i=1485              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=55&A=5920              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=55&A=5920              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_37 https://84000.org/tipitaka/english/?index_37

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]