ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๔ วินย. มหาวคฺโค (๑)

     [๘]   อถโข   พฺรหฺมุโน   สหมฺปติสฺส   ๑-   ภควโต   เจตสา
เจโตปริวิตกฺกมญฺญาย     เอตทโหสิ    นสฺสติ    วต    โภ    โลโก
วินสฺสติ   วต   โภ   โลโก   ยตฺร   หิ   นาม   ตถาคตสฺส  อรหโต
สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส       อปฺโปสฺสุกฺกตาย      จิตฺตํ      นมติ      โน
ธมฺมเทสนายาติ     ฯ     อถโข    พฺรหฺมา    สหมฺปติ    เสยฺยถาปิ
นาม   พลวา   ปุริโส   สมฺมิญฺชิตํ   วา   พาหํ   ปสาเรยฺย   ปสาริตํ
วา    พาหํ   สมฺมิญฺเชยฺย   เอวเมว   ๒-   พฺรหฺมโลเก   อนฺตรหิโต
ภควโต ปุรโต ปาตุรโหสิ ฯ
     {๘.๑}   อถโข   พฺรหฺมา  สหมฺปติ  เอกํสํ  อุตฺตราสงฺคํ  กริตฺวา
ทกฺขิณชาณุมณฺฑลํ   ๓-   ปฐวิยํ   ๔-  นิหนฺตฺวา  เยน  ภควา  เตนญฺชลึ
ปณาเมตฺวา  ภควนฺตํ  เอตทโวจ  เทเสตุ  ภนฺเต  ภควา  ธมฺมํ  เทเสตุ
สุคโต  ธมฺมํ  สนฺติ  ๕-  สตฺตา  อปฺปรชกฺขชาติกา ๖- อสฺสวนตา ธมฺมสฺส
@เชิงอรรถ:  สหปฺปตีติปิ ตสฺส นามํ ฯ     สี. เอวเมวํ ฯ     ยุ. ทกฺขิณญฺชานุมณฺฑลํ ฯ
@ รา. ภูมิยํ ฯ สี. ปุถุวิยํ ฯ   สนฺตีธาติปิ ปาโฐ ฯ   สี. อปฺปรชกฺขชาติยา ฯ
ปริหายนฺติ ภวิสฺสนฺติ ธมฺมสฺส อญฺญาตาโรติ ฯ
     {๘.๒}   อิทมโวจ พฺรหฺมา สหมฺปติ อิทํ วตฺวา อถาปรํ เอตทโวจ
                ปาตุรโหสิ มคเธสุ ปุพฺเพ
                ธมฺโม อสุทฺโธ สมเลหิ จินฺติโต ฯ
                อปาปุเรตํ อมตสฺส ทฺวารํ
                สุณนฺตุ ธมฺมํ วิมเลนานุพุทฺธํ ฯ
                เสเล ยถา ปพฺพตมุทฺธนิฏฺฐิโต
                ยถาปิ ปสฺเส ชนตํ สมนฺตโต
                ตถูปมํ ธมฺมมยํ สุเมธ
                ปาสาทมารุยฺห สมนฺตจกฺขุ
                โสกาวติณฺณํ ชนตํ อเปตโสโก
                อเวกฺขสฺสุ ๑- ชาติชราภิภูตํ ฯ
                อุฏฺเฐหิ วีร วิชิตสงฺคาม
                สตฺถวาห อนณ วิจร โลเก ฯ
     เทสสฺสุ ๒- ภควา ธมฺมํ อญฺญาตาโร ภวิสฺสนฺตีติ ๓-@เชิงอรรถ:  อเปกฺขสฺสูติปิ ปาโฐ ฯ    เยภุยฺเยน เทเสตูติ ปาโฐ ทิสฺสติ ฯ    ยุ. รา.
@ติกฺขตฺตุํ อชฺเฌสนา กตา ฯ เตสุ หิ เอวํ ทิสฺสติ เอวํ วุตฺเต ภควา พฺรหฺมานํ
@สหมฺปตึ เอตทโวจ มยฺหํ โข พฺรหฺเม เอตทโหสิ อธิคโต โข มยายํ ธมฺโม .. สา มมสฺส
@วิเหสาติ อปิสฺสุ มํ พฺรหฺเม อิมา อนจฺฉริยา คาถาโย ปฏิภํสุ ปุพฺเพ เม
@อสฺสุตปุพฺพา ... อาวุฏาติ อิติห เม พฺรหฺเม ปฏิสญฺจิกฺขโต อปฺโปสฺสุกฺกตาย
@จิตฺตํ นมติ โน ธมฺมเทสนายาติ ฯ ทุติยมฺปิโข พฺรหฺมา สหมฺปติ ภควนฺตํ เอตทโวจ
@เทเสตุ ภนฺเต
     [๙]   อถโข  ภควา  พฺรหฺมุโน  จ  อชฺเฌสนํ  วิทิตฺวา  สตฺเตสุ จ
การุญฺญตํ   ปฏิจฺจ   พุทฺธจกฺขุนา   โลกํ   โวโลเกสิ   ฯ  อทฺทสา  โข
ภควา    พุทฺธจกฺขุนา    โลกํ    โวโลเกนฺโต    สตฺเต   อปฺปรชกฺเข
มหารชกฺเข  ติกฺขินฺทฺริเย  มุทินฺทฺริเย  สฺวากาเร  ทฺวากาเร  สุวิญฺญาปเย
ทุวิญฺญาปเย อปฺเปกจฺเจ ปรโลกวชฺชภยทสฺสาวิโน ๑- วิหรนฺเต ฯ
     {๙.๑}   เสยฺยถาปิ  นาม  อุปฺปลินิยํ วา ปทุมินิยํ วา ปุณฺฑรีกินิยํ วา
อปฺเปกจฺจานิ  อุปฺปลานิ  วา  ปทุมานิ  วา  ปุณฺฑรีกานิ วา อุทเก ชาตานิ
อุทเก    สํวฑฺฒานิ    อุทกานุคฺคตานิ   อนฺโตนิมุคฺคโปสีนิ   อปฺเปกจฺจานิ
อุปฺปลานิ   วา   ปทุมานิ  วา  ปุณฺฑรีกานิ  วา  อุทเก  ชาตานิ  อุทเก
สํวฑฺฒานิ   สโมทกํ   ฐิตานิ   อปฺเปกจฺจานิ   อุปฺปลานิ   วา   ปทุมานิ
วา   ปุณฺฑรีกานิ   วา   อุทเก   ชาตานิ   อุทเก   สํวฑฺฒานิ   อุทกา
อจฺจุคฺคมฺม   ติฏฺฐนฺติ   ๒-  อนุปลิตฺตานิ  อุทเกน  เอวเมว  ๓-  ภควา
พุทฺธจกฺขุนา    โลกํ    โวโลเกนฺโต    อทฺทส    สตฺเต   อปฺปรชกฺเข
มหารชกฺเข  ติกฺขินฺทฺริเย  มุทินฺทฺริเย  สฺวากาเร  ทฺวากาเร  สุวิญฺญาปเย
ทุวิญฺญาปเย      อปฺเปกจฺเจ     ปรโลกวชฺชภยทสฺสาวิโน     วิหรนฺเต
@เชิงอรรถ: ภควา ธมฺมํ ... อญฺญาตาโร ภวิสฺสนฺตีติ ฯ ทุติยมฺปิ โข ภควา พฺรหฺมานํ สหมฺปตึ
@เอตทโวจ มยฺหํ โข พฺรหฺเม เอตทโหสิ ... โน ธมฺมเทสนายาติ ฯ ตติยมฺปิ โข
@พฺรหฺมา สหมฺปติ ภควนฺตํ เอตทโวจ เทเสตุ ภนฺเต ภควา ธมฺมํ ... อญฺญาตาโร
@ภวิสฺสนฺตีติ ฯ
@ ม. ...ทสฺสาวิเน ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ    ม. ฐิตานิ ฯ    ม. เอวเมวํ ฯ
ทิสฺวาน พฺรหฺมานํ สหมฺปตึ คาถาย อชฺฌภาสิ
             อปารุตา เต ๑- อมตสฺส ทฺวารา
             เย โสตวนฺโต ปมุญฺจนฺตุ สทฺธํ ฯ
             วิหึสสญฺญี ปคุณํ น ภาสึ
             ธมฺมํ ปณีตํ มนุเชสุ พฺรหฺเมติ ฯ
     อถโข    พฺรหฺมา    สหมฺปติ    กตาวกาโส    โขมฺหิ   ภควตา
ธมฺมเทสนายาติ      ภควนฺตํ     อภิวาเทตฺวา     ปทกฺขิณํ     กตฺวา
ตตฺเถวนฺตรธายิ ฯ
                           พฺรหฺมยาจนกถา นิฏฺฐิตา ๒-


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๙-๑๒. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=4&A=167&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=4&A=167&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=4&item=8&items=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=4&siri=6              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=4&i=8              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=3&A=276              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=3&A=276              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ https://84000.org/tipitaka/read/?index_4 https://84000.org/tipitaka/english/?index_4

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]