ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๔ วินย. มหาวคฺโค (๑)

     [๑๐๑]   เตน  โข  ปน  สมเยน  มคเธสุ ปญฺจ อาพาธา อุสฺสนฺนา
โหนฺติ    กุฏฺฐํ    คณฺโฑ   กิลาโส   โสโส   อปมาโร   ฯ   มนุสฺสา
ปญฺจหิ   อาพาเธหิ   ผุฏฺฐา   ชีวกํ   โกมารภจฺจํ   อุปสงฺกมิตฺวา  เอวํ
วเทนฺติ  ๑-  สาธุ  โน  อาจริย  ติกิจฺฉาหีติ ฯ อหํ ขฺวยฺยา ๒- พหุกิจฺโจ
พหุกรณีโย   ราชา  จ  เม  มาคโธ  เสนิโย  พิมฺพิสาโร  อุปฏฺฐาตพฺโพ
อิตฺถาคารญฺจ  พุทฺธปฺปมุโข  จ  สงฺโฆ  ๓-  นาหํ  สกฺโกมิ  ติกิจฺฉิตุนฺติ ฯ
สพฺพํ  สาปเตยฺยญฺจ  เต  อาจริย  โหตุ  มยญฺจ  เต  ทาสา  สาธุ  โน
อาจริย  ติกิจฺฉาหีติ  ฯ  อหํ  ขฺวยฺยา  ๔-  พหุกิจฺโจ  พหุกรณีโย  ราชา
จ   เม   มาคโธ   เสนิโย   พิมฺพิสาโร   อุปฏฺฐาตพฺโพ  อิตฺถาคารญฺจ
พุทฺธปฺปมุโข  จ  สงฺโฆ  ๕-  นาหํ  สกฺโกมิ  ติกิจฺฉิตุนฺติ  ฯ  อถโข เตสํ
มนุสฺสานํ    เอตทโหสิ    อิเม   โข   สมณา   สกฺยปุตฺติยา   สุขสีลา
สุขสมาจารา    สุโภชนานิ    ภุญฺชิตฺวา    นีวาเตสุ   สยเนสุ   สยนฺติ
ยนฺนูน     มยํ     สมเณสุ     สกฺยปุตฺติเยสุ    ปพฺพเชยฺยาม    ตตฺถ
ภิกฺขู      เจว     อุปฏฺฐหิสฺสนฺติ     ชีวโก     จ     โกมารภจฺโจ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. วทนฺติ ฯ  ๒-๔ สี. อหมยฺโย ฯ ม. ขฺวยฺโย ฯ ยุ. อหํ โขยฺโย ฯ
@รา. อหํ อยฺโย ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
@๓-๕ ม. ยุ. รา. ภิกฺขุสงฺโฆ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๔๙.

ติกิจฺฉิสฺสตีติ ฯ อถโข เต มนุสฺสา ภิกฺขู อุปสงฺกมิตฺวา ปพฺพชฺชํ ยาจึสุ ฯ เต ภิกฺขู ปพฺพาเชสุํ อุปสมฺปาเทสุํ ฯ เต ภิกฺขู เจว อุปฏฺฐหึสุ ชีวโก จ โกมารภจฺโจ ติกิจฺฉิ ฯ เตน โข ปน สมเยน ภิกฺขู พหู คิลาเน ภิกฺขู อุปฏฺฐหนฺตา ยาจนพหุลา วิญฺญตฺติพหุลา วิหรนฺติ คิลานภตฺตํ เทถ คิลานุปฏฺฐากภตฺตํ เทถ คิลานเภสชฺชํ เทถาติ ฯ ชีวโกปิ โกมารภจฺโจ พหู คิลาเน ภิกฺขู ติกิจฺฉนฺโต อญฺญตรํ ราชกิจฺจํ ปริหาเปสิ ฯ {๑๐๑.๑} อญฺญตโรปิ ปุริโส ปญฺจหิ อาพาเธหิ ผุฏฺโฐ ชีวกํ โกมารภจฺจํ อุปสงฺกมิตฺวา เอตทโวจ สาธุ มํ อาจริย ติกิจฺฉาหีติ ฯ อหํ ขฺวยฺย พหุกิจฺโจ พหุกรณีโย ราชา จ เม มาคโธ เสนิโย พิมฺพิสาโร อุปฏฺฐาตพฺโพ อิตฺถาคารญฺจ พุทฺธปฺปมุโข จ สงฺโฆ นาหํ สกฺโกมิ ติกิจฺฉิตุนฺติ ฯ สพฺพํ สาปเตยฺยญฺจ เต อาจริย โหตุ อหญฺจ เต ทาโส สาธุ มํ อาจริย ติกิจฺฉาหีติ ฯ อหํ ขฺวยฺย พหุกิจฺโจ พหุกรณีโย ราชา จ เม มาคโธ เสนิโย พิมฺพิสาโร อุปฏฺฐาตพฺโพ อิตฺถาคารญฺจ พุทฺธปฺปมุโข จ สงฺโฆ นาหํ สกฺโกมิ ติกิจฺฉิตุนฺติ ฯ อถโข ตสฺส ปุริสสฺส เอตทโหสิ อิเม โข สมณา สกฺยปุตฺติยา สุขสีลา สุขสมาจารา สุโภชนานิ ภุญฺชิตฺวา นีวาเตสุ สยเนสุ สยนฺติ ยนฺนูนาหํ สมเณสุ สกฺยปุตฺติเยสุ ปพฺพเชยฺยํ ตตฺถ ภิกฺขู เจว อุปฏฺฐหิสฺสนฺติ ชีวโก จ โกมารภจฺโจ ติกิจฺฉิสฺสติ โสหํ ๑- อโรโค วิพฺภมิสฺสามีติ ฯ อถโข @เชิงอรรถ: ม. โสมฺหิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๕๐.

โส ปุริโส ภิกฺขู อุปสงฺกมิตฺวา ปพฺพชฺชํ ยาจิ ฯ ตํ ภิกฺขู ปพฺพาเชสุํ อุปสมฺปาเทสุํ ฯ ตํ ภิกฺขู เจว อุปฏฺฐหึสุ ชีวโก จ โกมารภจฺโจ ติกิจฺฉิ ฯ โส อโรโค วิพฺภมิ ฯ อทฺทสา โข ชีวโก โกมารภจฺโจ ตํ ปุริสํ วิพฺภนฺตํ ทิสฺวาน ตํ ปุริสํ เอตทโวจ นนุ ตฺวํ อยฺย ๑- ภิกฺขูสุ ปพฺพชิโต อโหสีติ ฯ เอวํ อาจริยาติ ฯ กิสฺส ปน ตฺวํ อยฺย ๒- เอวรูปํ อกาสีติ ฯ อถโข โส ปุริโส ชีวกสฺส โกมารภจฺจสฺส เอตมตฺถํ อาโรเจสิ ฯ ชีวโก โกมารภจฺโจ อุชฺฌายติ ขียติ วิปาเจติ กถํ หิ นาม ภทนฺตา ปญฺจหิ อาพาเธหิ ผุฏฺฐํ ปพฺพาเชสฺสนฺตีติ ฯ {๑๐๑.๒} อถโข ชีวโก โกมารภจฺโจ เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข ชีวโก โกมารภจฺโจ ภควนฺตํ เอตทโวจ สาธุ ภนฺเต อยฺยา ปญฺจหิ อาพาเธหิ ผุฏฺฐํ น ปพฺพาเชยฺยุนฺติ ฯ อถโข ภควา ชีวกํ โกมารภจฺจํ ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺเสสิ สมาทเปสิ สมุตฺเตเชสิ สมฺปหํเสสิ ฯ {๑๐๑.๓} อถโข ชีวโก โกมารภจฺโจ ภควตา ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺสิโต สมาทปิโต สมุตฺเตชิโต สมฺปหํสิโต อุฏฺฐายาสนา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา ปทกฺขิณํ กตฺวา ปกฺกามิ ฯ อถโข ภควา เอตสฺมึ นิทาเน เอตสฺมึ ปกรเณ ธมฺมึ กถํ กตฺวา ภิกฺขู อามนฺเตสิ น ภิกฺขเว ปญฺจหิ อาพาเธหิ ผุฏฺโฐ ปพฺพาเชตพฺโพ โย ปพฺพาเชยฺย @เชิงอรรถ: ๑-๒ สพฺพตฺถ อยฺโยติ ทิสฺสติ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๕๑.

อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๑๔๘-๑๕๑. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=4&A=3036&w=&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=4&A=3036&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=4&item=101&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=4&siri=31              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=4&i=101              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=3&A=1233              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=3&A=1233              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ https://84000.org/tipitaka/read/?index_4 https://84000.org/tipitaka/english/?index_4

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]