ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๕ วินย. มหาวคฺโค (๒)

     [๑๓๔]   เตน  โข  ปน  สมเยน  อุชฺเชนิยํ  ๑- รญฺโญ ปชฺโชตสฺส
ปณฺฑุโรคาพาโธ   โหติ   ฯ   พหู   มหนฺตา   มหนฺตา   ทิสาปาโมกฺขา
เวชฺชา    อาคนฺตฺวา    ติกิจฺฉนฺตา    นาสกฺขึสุ   อโรคํ   กาตุํ   พหุํ
หิรญฺญํ    อาทาย    อคมํสุ   ฯ   อถโข   ราชา   ปชฺโชโต   รญฺโญ
มาคธสฺส   เสนิยสฺส   พิมฺพิสารสฺส   สนฺติเก   ทูตํ  ปาเหสิ  มยฺหํ  โข
เทว   ๒-   ตาทิโส  อาพาโธ  สาธุ  เทโว  ชีวกํ  เวชฺชํ  อาณาเปตุ
โส มํ ติกิจฺฉิสฺสตีติ ฯ
     {๑๓๔.๑}   อถโข   ราชา   มาคโธ  เสนิโย  พิมฺพิสาโร  ชีวกํ
โกมารภจฺจํ   อาณาเปสิ   คจฺฉ  ภเณ  ชีวก  อุชฺเชนึ  คนฺตฺวา  ราชานํ
ปชฺโชตํ  ติกิจฺฉาหีติ  ฯ  เอวํ  เทวาติ  โข  ชีวโก  โกมารภจฺโจ รญฺโญ
มาคธสฺส    เสนิยสฺส    พิมฺพิสารสฺส   ปฏิสฺสุณิตฺวา   อุชฺเชนึ   คนฺตฺวา
เยน   ราชา   ปชฺโชโต  เตนุปสงฺกมิ  อุปสงฺกมิตฺวา  รญฺโญ  ปชฺโชตสฺส
วิการํ   สลฺลกฺเขตฺวา  ราชานํ  ปชฺโชตํ  เอตทโวจ  [๓]-  สปฺปึ  เทว
นิปฺปจิสฺสามิ   ตํ  เทโว  ปิวิสฺสตีติ  ฯ  อลํ  ภเณ  ชีวก  ยนฺเต  สกฺกา
วินา  สปฺปินา  อโรคํ  กาตุํ  ตํ  กโรหิ  เชคุจฺฉํ  เม สปฺปิ ปฏิกฺกูลนฺติ ฯ
อถโข  ชีวกสฺส  โกมารภจฺจสฺส  เอตทโหสิ  อิมสฺส  โข  รญฺโญ  ตาทิโส
อาพาโธ  น  สกฺกา  มยา  ๔-  วินา สปฺปินา อโรคํ กาตุํ ยนฺนูนาหํ สปฺปึ
@เชิงอรรถ:  ยุ. อยํ ปาโฐ น โหติ ฯ  ม. ยุ. เทวาติ ปาฐปทํ น ทิสฺสติ ฯ
@ ม. สปฺปึ เทหิ ฯ  ยุ. อยํ ปาโฐ น ปญฺญายติ ฯ
นิปฺปเจยฺยํ   กสาววณฺณํ   กสาวคนฺธํ   กสาวรสนฺติ   ฯ   อถโข  ชีวโก
โกมารภจฺโจ   นานาเภสชฺเชหิ   สปฺปึ   นิปฺปจิ   กสาววณฺณํ  กสาวคนฺธํ
กสาวรสํ   ฯ   อถโข   ชีวกสฺส   โกมารภจฺจสฺส   เอตทโหสิ   อิมสฺส
โข    รญฺโญ   สปฺปิ   ปีตํ   ปริณาเมนฺตํ   อุทฺเทกํ   ทสฺสติ   จณฺฑายํ
ราชา ฆาตาเปยฺยาปิ ๑- มํ ยนฺนูนาหํ ปฏิกจฺเจว อาปุจฺเฉยฺยนฺติ ฯ
     {๑๓๔.๒}   อถโข  ชีวโก  โกมารภจฺโจ  เยน  ราชา  ปชฺโชโต
เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ราชานํ   ปชฺโชตํ   เอตทโวจ   มยํ  โข
เทว   เวชฺชา  นาม  ตาทิเสน  มุหุตฺเตน  มูลานิ  อุทฺธราม  เภสชฺชานิ
สํหราม  สาธุ  เทโว  วาหนาคาเรสุ  จ  ทฺวาเรสุ  จ  อาณาเปตุ เยน
วาหเนน  ชีวโก  อิจฺฉติ  เตน  วาหเนน  คจฺฉตุ  เยน  ทฺวาเรน อิจฺฉติ
เตน   ทฺวาเรน   คจฺฉตุ   ยํ   กาลํ   อิจฺฉติ   ตํ   กาลํ  คจฺฉตุ  ยํ
กาลํ อิจฺฉติ ตํ กาลํ ปวิสตูติ ฯ
     {๑๓๔.๓}   อถโข  ราชา  ปชฺโชโต  วาหนาคาเรสุ จ ทฺวาเรสุ จ
อาณาเปสิ  เยน  วาหเนน  ชีวโก  อิจฺฉติ  เตน  วาหเนน  คจฺฉตุ เยน
ทฺวาเรน  อิจฺฉติ  เตน  ทฺวาเรน  คจฺฉตุ  ยํ  กาลํ อิจฺฉติ ตํ กาลํ คจฺฉตุ
ยํ  กาลํ  อิจฺฉติ ตํ กาลํ ปวิสตูติ ฯ เตน โข ปน สมเยน รญฺโญ ปชฺโชตสฺส
ภทฺทวติกา   นาม   หตฺถินิกา  ปญฺญาสโยชนิกา  โหติ  ฯ  อถโข  ชีวโก
โกมารภจฺโจ   รญฺโญ   ปชฺโชตสฺส  ตํ  สปฺปึ  อุปนาเมสิ  กสาวํ  เทโว
ปิวตูติ  ฯ  อถโข  ชีวโก  โกมารภจฺโจ  ราชานํ ปชฺโชตํ สปฺปึ ปาเยตฺวา
หตฺถิสาลํ      คนฺตฺวา      ภทฺทวติกาย      หตฺถินิกาย     นครมฺหา
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ฆาตาเปยฺยาสิมํ ฯ
นิปฺปติ   ฯ   อถโข   รญฺโญ   ปชฺโชตสฺส   ตํ  สปฺปิ  ปีตํ  ปริณาเมนฺตํ
อุทฺเทกํ   อทาสิ   ฯ   อถโข   ราชา   ปชฺโชโต  มนุสฺเส  เอตทโวจ
ทุฏฺเฐน    ภเณ   ชีวเกน   สปฺปึ   ปายิโตมฺหิ   เตนหิ   ภเณ   ชีวกํ
เวชฺชํ    วิจินาถาติ   ฯ   ภทฺทวติกาย   เทว   หตฺถินิกาย   นครมฺหา
นิปฺปโตติ   ๑-  ฯ  เตน  โข  ปน  สมเยน  รญฺโญ  ปชฺโชตสฺส  กาโก
นาม   ทาโส   สฏฺฐิโยชนิโก   โหติ   อมนุสฺเสน   ปฏิจฺจ   ชาโต  ฯ
อถโข    ราชา   ปชฺโชโต   กากํ   ทาสํ   อาณาเปสิ   คจฺฉ   ภเณ
กาก   ชีวกํ   เวชฺชํ   นิวตฺเตหิ   ราชา   ตํ   อาจริย  นิวตฺตาเปตีติ
เอเต   โข   ภเณ   กาก  เวชฺชา  นาม  พหุมายา  มา  จสฺส  กิญฺจิ
ปฏิคฺคเหสีติ ฯ
     {๑๓๔.๔}   อถโข  กาโก  ทาโส  ชีวกํ  โกมารภจฺจํ อนฺตรามคฺเค
โกสมฺพิยํ   สมฺภาเวสิ   ปาตราสํ   กโรนฺตํ   ฯ  อถโข  กาโก  ทาโส
ชีวกํ   โกมารภจฺจํ   เอตทโวจ   ราชา  ตํ  อาจริย  นิวตฺตาเปตีติ  ฯ
อาคเมหิ   ภเณ   กาก   ยาว   ภุญฺชามิ   ๒-   หนฺท   ภเณ   กาก
ภุญฺชสฺสูติ    ฯ    อลํ   อาจริย   รญฺญามฺหิ   อาณตฺโต   เอเต   โข
ภเณ  กาก  เวชฺชา  นาม  พหุมายา  มา  จสฺส  กิญฺจิ  ปฏิคฺคเหสีติ  ฯ
เตน   โข   ปน   สมเยน   ชีวโก   โกมารภจฺโจ   นเขน   เภสชฺชํ
โอลุมฺเปตฺวา   อามลกญฺจ   ขาทติ   ปานียญฺจ  ปิวติ  ฯ  อถโข  ชีวโก
โกมารภจฺโจ   กากํ   ทาสํ   เอตทโวจ  หนฺท  ภเณ  กาก  อามลกญฺจ
ขาท   ปานียญฺจ  ปิวสฺสูติ  ฯ  อถโข  กาโก  ทาโส  อยํ  โข  เวชฺโช
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. นิปฺปติโตติ ฯ  ยุ. ภุญฺชาม ฯ
อามลกญฺจ    ขาทติ    ปานียญฺจ   ปิวติ   น   อรหติ   กิญฺจิ   ปาปกํ
โหตุนฺติ   ๑-   อุปฑฺฒามลกญฺจ   ขาทิ   ปานียญฺจ  อปายิ  ฯ  ตสฺส  ตํ
อุปฑฺฒามลกํ   ขาทิตํ   ตตฺเถว   นิจฺฉาเรสิ   ฯ  อถโข  กาโก  ทาโส
ชีวกํ   โกมารภจฺจํ   เอตทโวจ   อตฺถิ  เม  อาจริย  ชีวิตนฺติ  ฯ  มา
ภเณ   กาก   ภายิ   ตฺวญฺเจว   อโรโค   ภวิสฺสสิ  ราชา  จ  จณฺโฑ
โส   ราชา   ฆาตาเปยฺยาปิ   มํ   เตนาหํ   น  นิวตฺตามีติ  ภทฺทวติกํ
หตฺถินิกํ    กากสฺส    นิยฺยาเทตฺวา   เยน   ราชคหํ   เตน   ปกฺกามิ
อนุปุพฺเพน   เยน   ราชคหํ  เยน  ราชา  มาคโธ  เสนิโย  พิมฺพิสาโร
เตนุปสงฺกมิ      อุปสงฺกมิตฺวา      รญฺโญ     มาคธสฺส     เสนิยสฺส
พิมฺพิสารสฺส   เอตมตฺถํ   อาโรเจสิ   ฯ   สุฏฺฐุ   ภเณ   ชีวก  อกาสิ
ยํปิ   น   นิวตฺโต   จณฺโฑ   โส   ราชา   ฆาตาเปยฺยาปิ   ตนฺติ  ฯ
อถโข   ราชา   ปชฺโชโต   อโรโค   สมาโน  ชีวกสฺส  โกมารภจฺจสฺส
สนฺติเก   ทูตํ   ปาเหสิ   อาคจฺฉตุ   ชีวโก   วรํ   ทสฺสามีติ  ฯ  อลํ
เทว ๒- อธิการํ เม เทโว สรตูติ ฯ
     {๑๓๔.๕}   เตน  โข  ปน  สมเยน  รญฺโญ  ปชฺโชตสฺส  สิเวยฺยกํ
ทุสฺสยุคํ    อุปฺปนฺนํ    โหติ    พหุนฺนํ    ทุสฺสานํ   พหุนฺนํ   ทุสฺสยุคานํ
พหุนฺนํ      ทุสฺสยุคสตานํ      พหุนฺนํ      ทุสฺสยุคสหสฺสานํ     พหุนฺนํ
ทุสฺสยุคสตสหสฺสานํ        อคฺคญฺจ        เสฏฺฐญฺจ       ปาโมกฺขญฺจ
อุตฺตมญฺจ    ปวรญฺจ   ฯ   อถโข   ราชา   ปชฺโชโต   ตํ   สิเวยฺยกํ
ทุสฺสยุคํ     ชีวกสฺส     โกมารภจฺจสฺส     ปาเหสิ     ฯ     อถโข
@เชิงอรรถ:  โป. กาตุนฺติ ฯ  โป. ม. ยุ. อยฺโย ฯ
ชีวกสฺส    โกมารภจฺจสฺส    เอตทโหสิ    อิทํ   โข   เม   สิเวยฺยกํ
ทุสฺสยุคํ    รญฺญา    ปชฺโชเตน    ปหิตํ    พหุนฺนํ    ทุสฺสานํ   พหุนฺนํ
ทุสฺสยุคานํ     พหุนฺนํ     ทุสฺสยุคสตานํ     พหุนฺนํ     ทุสฺสยุคสหสฺสานํ
พหุนฺนํ     ทุสฺสยุคสตสหสฺสานํ     อคฺคญฺจ     เสฏฺฐญฺจ    ปาโมกฺขญฺจ
อุตฺตมญฺจ   ปวรญฺจ   นยิมํ   อญฺโญ   โกจิ   ปจฺจารหติ  ปริภุญฺชิตุํ  ๑-
อญฺญตฺร    เตน    ภควตา   อรหตา   สมฺมาสมฺพุทฺเธน   รญฺญา   วา
มาคเธน เสนิเยน พิมฺพิสาเรนาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๑๘๔-๑๘๘. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=5&A=3789&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=5&A=3789&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=5&item=134&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=5&siri=33              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=5&i=134              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=3&A=4606              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=3&A=4606              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_5 https://84000.org/tipitaka/english/?index_5

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]