ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๔๒๐]   เตน  โข  ปน  สมเยน  ภิกฺขู  ภตฺตคฺเค น อนุโมทนฺติ ฯ
มนุสฺสา    อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ   นาม   สมณา
สกฺยปุตฺติยา   ภตฺตคฺเค   น   อนุโมทิสฺสนฺตีติ   ฯ   อสฺโสสุํ  โข  ภิกฺขู
เตสํ   มนุสฺสานํ   อุชฺฌายนฺตานํ   ขียนฺตานํ   วิปาเจนฺตานํ   ฯ  อถโข
เต   ภิกฺขู   ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯ  อถโข  ภควา  เอตสฺมึ
นิทาเน   เอตสฺมึ   ปกรเณ   ๑-  ธมฺมึ  กถํ  กตฺวา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ
อนุชานามิ ภิกฺขเว ภตฺตคฺเค อนุโมทิตุนฺติ ฯ
     [๔๒๑]   อถโข  ๒-  ภิกฺขูนํ  เอตทโหสิ  เกน  นุ  โข  ภตฺตคฺเค
อนุโมทิตพฺพนฺติ   ฯ   ภควโต   เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯ  อถโข  ภควา
เอตสฺมึ  นิทาเน  เอตสฺมึ  ปกรเณ  ธมฺมึ  กถํ  กตฺวา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ
อนุชานามิ ภิกฺขเว เถเรน ภิกฺขุนา ภตฺตคฺเค อนุโมทิตุนฺติ ฯ
     [๔๒๒]   เตน   โข  ปน  สมเยน  อญฺญตรสฺส  ปูคสฺส  สงฺฆภตฺตํ
@เชิงอรรถ:  ยุ. เอตสฺมึ ปกรเณติ ปาฐทฺวยํ นตฺถิ ฯ  ม. เตสํ ฯ
โหติ   ฯ   อายสฺมา   สารีปุตฺโต  สงฺฆเถโร  โหติ  ฯ  ภิกฺขู  ภควตา
อนุญฺญาตํ    เถเรน    ภิกฺขุนา    ภตฺตคฺเค   อนุโมทิตุนฺติ   อายสฺมนฺตํ
สารีปุตฺตํ   เอกกํ   โอหาย   ปกฺกมึสุ  ฯ  อถโข  อายสฺมา  สารีปุตฺโต
เต   มนุสฺเส   ปฏิสมฺโมทิตฺวา   ปจฺฉา   เอกโก  อคมาสิ  ฯ  อทฺทสา
โข   ภควา   อายสฺมนฺตํ  สารีปุตฺตํ  ทูรโต  ว  เอกกํ  ๑-  อาคจฺฉนฺตํ
ทิสฺวาน   อายสฺมนฺตํ   สารีปุตฺตํ   เอตทโวจ   กจฺจิ   สารีปุตฺต   ภตฺตํ
อิทฺธํ   อโหสีติ   ฯ   อิทฺธํ  โข  ภนฺเต  ภตฺตํ  อโหสิ  อปิจ  มํ  ภิกฺขู
เอกกํ   โอหาย   ปกฺกนฺตาติ   ฯ   อถโข   ภควา   เอตสฺมึ  นิทาเน
เอตสฺมึ   ปกรเณ   ธมฺมึ   กถํ   กตฺวา   ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  อนุชานามิ
ภิกฺขเว ภตฺตคฺเค จตูหิ ปญฺจหิ เถรานุเถเรหิ ภิกฺขูหิ อาคเมตุนฺติ ฯ
     [๔๒๓]   เตน โข ปน สมเยน อญฺญตโร เถโร ภตฺตคฺเค วจฺจิโต ๒-
อาคเมติ  ๓-  ฯ  โส  วจฺจํ  สนฺธาเรนฺโต  ๔- มุจฺฉิโต ปปติ ฯ ภควโต
เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯ  อนุชานามิ  ภิกฺขเว  สติ  กรณีเย  อนนฺตริกํ
ภิกฺขุํ อาปุจฺฉิตฺวา คนฺตุนฺติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๒๒๓-๒๒๔. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=7&A=4471&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=7&A=4471&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=420&items=4              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=7&siri=61              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=420              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_7 https://84000.org/tipitaka/english/?index_7

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]