ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)

     [๕๒๘]   เตน  โข  ปน  สมเยน  ภิกฺขุหิ  ๒-  ภิกฺขุนีนํ  กมฺมํ  น
@เชิงอรรถ:  ม. พฺยูเหปิ ฯ ยุ. วยูเหปิ ฯ  ม. ยุ. รา. ภิกฺขูหีติ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
กริยติ   ฯเปฯ   เต   ภิกฺขู   ภควโต   เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ  ฯเปฯ
อนุชานามิ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุนีนํ   กมฺมํ   กาตุนฺติ   ฯ   อถโข   ภิกฺขูนํ
เอตทโหสิ   เกน   นุ   โข   ภิกฺขุนีนํ   กมฺมํ   กาตพฺพนฺติ   ฯ   เต
ภิกฺขู    ภควโต    เอตมตฺถํ    อาโรเจสุํ   ฯ   อนุชานามิ   ภิกฺขเว
ภิกฺขูหิ ภิกฺขุนีนํ กมฺมํ กาตุนฺติ ฯ
     [๕๒๙]   เตน   โข  ปน  สมเยน  กตกมฺมา  ภิกฺขุนิโย  รถิยาปิ
วิยูเหปิ   สิงฺฆาฏเกปิ   ภิกฺขุํ  ปสฺสิตฺวา  ปตฺตํ  ภูมิยํ  นิกฺขิปิตฺวา  เอกํสํ
อุตฺตราสงฺคํ    กริตฺวา    อุกฺกุฏิกํ    นิสีทิตฺวา    อญฺชลึ   ปคฺคเหตฺวา
ขมาเปนฺติ   เอวํ   ปุน   น   ๑-  กาตพฺพนฺติ  มญฺญมานา  ฯ  มนุสฺสา
ตเถว    อุชฺฌายนฺติ    ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   ชายาโย   อิมา   อิเมสํ
ชาริโย   อิมา  อิเมสํ  รตฺตึ  วิมาเนตฺวา  อิทานิ  ขมาเปนฺตีติ  ฯ  เต
ภิกฺขู   ภควโต   เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯ  น  ภิกฺขเว  ภิกฺขูหิ  ภิกฺขุนีนํ
กมฺมํ    กาตพฺพํ    โย    กเรยฺย    อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   อนุชานามิ
ภิกฺขเว    ภิกฺขุนีหิ    ภิกฺขุนีนํ    กมฺมํ   กาตุนฺติ   ฯ   ภิกฺขุนิโย   น
ชานนฺติ   เอวํปิ   กมฺมํ   กาตพฺพนฺติ  ฯ  เต  ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ
อาโรเจสุํ    ฯ    อนุชานามิ   ภิกฺขเว   ภิกฺขูหิ   ภิกฺขุนีนํ   อาจิกฺขิตุํ
เอวํ กมฺมํ กเรยฺยาถาติ ฯ
     [๕๓๐]   เตน  โข  ปน  สมเยน  ภิกฺขุนิโย สงฺฆมชฺเฌ ภณฺฑนชาตา
กลหชาตา      วิวาทาปนฺนา     อญฺญมญฺญํ     มุขสตฺตีหิ     วิตุทนฺตา
วิหรนฺติ   น   สกฺโกนฺติ   ตํ   อธิกรณํ   วูปสเมตุํ   ฯเปฯ  เต  ภิกฺขู
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เอวํ นูน ฯ
ภควโต   เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ  ฯ  อนุชานามิ  ภิกฺขเว  ภิกฺขูหิ  ภิกฺขุนีนํ
อธิกรณํ วูปสเมตุนฺติ ฯ
     [๕๓๑]   เตน   โข   ปน   สมเยน   ภิกฺขู   ภิกฺขุนีนํ  อธิกรณํ
วูปสเมนฺติ   ฯ   ตสฺมึ   โข   ปน   อธิกรเณ   วินิจฺฉิยมาเน  ทิสฺสนฺติ
ภิกฺขุนิโย     กมฺมปฺปตฺตาโยปิ     อาปตฺติคามินิโยปิ     ฯ    ภิกฺขุนิโย
เอวมาหํสุ   สาธุ   ภนฺเต   อยฺยา  ว  ภิกฺขุนีนํ  กมฺมํ  กโรนฺตุ  อยฺยา
ว    ภิกฺขุนีนํ   อาปตฺตึ   ปฏิคฺคณฺหนฺตุ   เอวํ   หิ   ภควตา   ปญฺญตฺตํ
ภิกฺขูหิ   ภิกฺขุนีนํ   อธิกรณํ   วูปสเมตพฺพนฺติ   ฯ   เต   ภิกฺขู  ภควโต
เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯ   อนุชานามิ  ภิกฺขเว  ภิกฺขูหิ  ภิกฺขุนีนํ  กมฺมํ
อาโรเปตฺวา   ภิกฺขุนีนํ   นิยฺยาเทตุํ   ภิกฺขุนีหิ   ภิกฺขุนีนํ   กมฺมํ   กาตุํ
ภิกฺขูหิ   ภิกฺขุนีนํ   อาปตฺตึ  อาโรเปตฺวา  ภิกฺขุนีนํ  นิยฺยาเทตุํ  ภิกฺขุนีหิ
ภิกฺขุนีนํ อาปตฺตึ ปฏิคฺคเหตุนฺติ ฯ
     [๕๓๒]   เตน   โข   ปน   สมเยน   อุปฺปลวณฺณาย   ภิกฺขุนิยา
อนฺเตวาสินี   ภิกฺขุนี   สตฺต   วสฺสานิ   ภควนฺตํ   อนุพนฺธา  ๑-  โหติ
วินยํ    ปริยาปุณนฺตี    ฯ    ตสฺสา    มุฏฺฐสฺสตินิยา   คหิโต   คหิโต
มุสฺสติ  ฯ  อสฺโสสิ  โข  สา  ภิกฺขุนี  ภควา  กิร สาวตฺถึ คนฺตุกาโมติ ฯ
อถโข    ตสฺสา   ภิกฺขุนิยา   เอตทโหสิ   อหํ   โข   สตฺต   วสฺสานิ
ภควนฺตํ   อนุพนฺธึ   ๑-   วินยํ  ปริยาปุณนฺตี  ตสฺสา  เม  มุฏฺฐสฺสตินิยา
คหิโต    คหิโต   มุสฺสติ   ทุกฺกรํ   โข   ปน   มาตุคาเมน   ยาวชีวํ
@เชิงอรรถ:  ยุ. อนุพทฺธา ฯ
สตฺถารํ   อนุพนฺธิตุํ   กถํ   นุ   โข   มยา  ปฏิปชฺชิตพฺพนฺติ  ฯ  อถโข
สา   ภิกฺขุนี   ภิกฺขุนีนํ   เอตมตฺถํ   อาโรเจสิ   ฯ   ภิกฺขุนิโย  ภิกฺขูนํ
เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯ   เต   ภิกฺขู  ภควโต  เอตมตฺถํ  อาโรเจสุํ
ฯเปฯ อนุชานามิ ภิกฺขเว ภิกฺขูหิ ภิกฺขุนีนํ วินยํ วาเจตุนฺติ ฯ
                                ปฐมภาณวารํ ฯ
     [๕๓๓]   อถโข   ภควา   เวสาลิยํ  ยถาภิรนฺตํ  วิหริตฺวา  เยน
สาวตฺถี   เตน   จาริกํ   ปกฺกามิ   อนุปุพฺเพน  จาริกํ  จรมาโน  เยน
สาวตฺถี   ตทวสริ   ฯ   ตตฺร  สุทํ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ  เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  ฉพฺพคฺคิยา
ภิกฺขู      ภิกฺขุนิโย      กทฺทโมทเกน     โอสิญฺจนฺติ     อปฺเปวนาม
อเมฺหสุ    สารชฺเชยฺยุนฺติ    ฯเปฯ    ภควโต   เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ
ฯเปฯ   น   ภิกฺขเว   ภิกฺขุนา   ภิกฺขุนิโย  กทฺทโมทเกน  โอสิญฺจิตพฺพา
โย    โอสิญฺเจยฺย   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   อนุชานามิ   ภิกฺขเว   ตสฺส
ภิกฺขุโน   ทณฺฑกมฺมํ   กาตุนฺติ   ฯ   อถโข   ภิกฺขูนํ   เอตทโหสิ  กินฺนุ
โข    ทณฺฑกมฺมํ    กาตพฺพนฺติ   ฯ   เต   ภิกฺขู   ภควโต   เอตมตฺถํ
อาโรเจสุํ ฯ อวนฺทิโย โส ภิกฺขเว ภิกฺขุ ภิกฺขุนีสงฺเฆน กาตพฺโพติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๓๓๓-๓๓๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=7&A=6709&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=7&A=6709&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=7&item=528&items=6              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=7&siri=84              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=528              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ https://84000.org/tipitaka/read/?index_7 https://84000.org/tipitaka/english/?index_7

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]