พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒ สุตฺต. ที. มหาวคฺโค

     [๑๐๖]   เอกมิทาหํ   อานนฺท   สมยํ  อิเธว  เวสาลิยํ  วิหรามิ
โคตมเก    เจติเย   ฯเปฯ   อิเธว   เวสาลิยํ   วิหรามิ   สตฺตมฺเพ
เจติเย   ฯ   อิเธว  เวสาลิยํ  วิหรามิ  พหุปุตฺเต  เจติเย  ฯ  อิเธว
เวสาลิยํ   วิหรามิ   สารนฺทเท   เจติเย   ฯ   อิทาเนว   โข  ตาหํ
อานนฺท    อชฺช   ปาวาเล   เจติเย   อามนฺเตสึ   รมณียา   อานนฺท
เวสาลี   รมณียํ   อุเทนํ   เจติยํ   รมณียํ   โคตมกํ   เจติยํ   รมณียํ
สตฺตมฺพํ    เจติยํ    รมณียํ    พหุปุตฺตํ    เจติยํ    รมณียํ   สารนฺททํ
เจติยํ   รมณียํ   ปาวาลํ   เจติยํ   ยสฺส   กสฺสจิ   อานนฺท  จตฺตาโร
อิทฺธิปาทา    ภาวิตา    พหุลีกตา    ยานีกตา    วตฺถุกตา   อนุฏฺฐิตา
ปริจิตา    สุสมารทฺธา    โส   อากงฺขมาโน   กปฺปํ   วา   ติฏฺเฐยฺย
กปฺปาวเสสํ วา ฯ
     {๑๐๖.๑}      ตถาคตสฺส      โข      อานนฺท     จตฺตาโร
อิทฺธิปาทา           ภาวิตา          พหุลีกตา          ยานีกตา
@เชิงอรรถ: ๑ ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
วตฺถุกตา   อนุฏฺฐิตา   ปริจิตา  สุสมารทฺธา  โส  อากงฺขมาโน  อานนฺท
ตถาคโต   กปฺปํ   วา   ติฏฺเฐยฺย   กปฺปาวเสสํ   วาติ   เอวมฺปิ  โข
ตฺวํ   อานนฺท   ตถาคเตน   โอฬาริเก  นิมิตฺเต  กยิรมาเน  โอฬาริเก
โอภาเส   กยิรมาเน   นาสกฺขิ   ปฏิวิชฺฌิตุํ   น  ตถาคตํ  ยาจิ  ติฏฺฐตุ
ภควา    กปฺปํ    ติฏฺฐตุ    สุคโต   กปฺปํ   พหุชนหิตาย   พหุชนสุขาย
โลกานุกมฺปาย    อตฺถาย    หิตาย    สุขาย   เทวมนุสฺสานนฺติ   สเจ
ตฺวํ   อานนฺท   ตถาคตํ   ยาเจยฺยาสิ  เทฺว  ว  เต  วาจา  ตถาคโต
ปฏิกฺขิเปยฺย    อถ   ตติยกํ   อธิวาเสยฺย   ตสฺมาติหานนฺท   ตุเยฺหเวตํ
ทุกฺกฏํ ตุเยฺหเวตํ อปรทฺธํ
     {๑๐๖.๒}   น   นุ   เอวํ  ๑-  อานนฺท  มยา  ปฏิกจฺเจว  ๒-
อกฺขาตํ    สพฺเพเหว    ปิเยหิ    มนาเปหิ   นานาภาโว   วินาภาโว
อญฺญถาภาโว    ตํ    กุเตตฺถ   อานนฺท   ลพฺภา   ยนฺตํ   ชาตํ   ภูตํ
สงฺขตํ ปโลกธมฺมํ ตํ วต มา ปลุชฺชีติ เนตํ ฐานํ วิชฺชติ ฯ
     {๑๐๖.๓}  ยํ  โข  ปเนตํ อานนฺท ตถาคเตน จตฺตํ วนฺตํ มุตฺตํ ปหีนํ
ปฏินิสฺสฏฺฐํ   โอสฺสฏฺโฐ  อายุสงฺขาโร  เอกํเสน  วาจา  [๓]-  ภาสิตา
น    จิรํ   ตถาคตสฺส   ปรินิพฺพานํ   ภวิสฺสติ   อิโต   ติณฺณํ   มาสานํ
อจฺจเยน   ตถาคโต   ปรินิพฺพายิสฺสตีติ   ตญฺจ  ๔-  ตถาคโต  ชีวิตเหตุ
ปุน   ปจฺจาคมิสฺสตีติ   เนตํ   ฐานํ   วิชฺชติ   ฯ   อายามานนฺท  เยน
มหาวนํ   เยน   ๕-   กูฏาคารสาลา   เตนุปสงฺกมิสฺสามาติ   ฯ  เอวํ
ภนฺเตติ   โข   อายสฺมา   อานนฺโท   ภควโต   ปจฺจสฺโสสิ  ฯ  อถโข
@เชิงอรรถ: ๑ ม. เอตํ ฯ ๒ สี. ยุ. ปฏิคจฺเจว ฯ ๓ ยุ. ภควตา ฯ ๔ ยุ. ตํ วจนํ ฯ
@๕ ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
ภควา    อายสฺมตา    อานนฺเทน    สทฺธึ    เยน    มหาวนํ   เยน
กูฏาคารสาลา    เตนุปสงฺกมิ    อุปสงฺกมิตฺวา    อายสฺมนฺตํ    อานนฺทํ
อามนฺเตสิ   คจฺฉ   ตฺวํ   อานนฺท  ยาวติกา  ภิกฺขู  เวสาลึ  อุปนิสฺสาย
วิหรนฺติ   เต  สพฺเพ  อุปฏฺฐานสาลายํ  สนฺนิปาเตหีติ  ฯ  เอวํ  ภนฺเตติ
โข   อายสฺมา   อานนฺโท   ภควโต  ปฏิสฺสุณิตฺวา  ๑-  ยาวติกา  ภิกฺขู
เวสาลึ     อุปนิสฺสาย    วิหรนฺติ    เต    สพฺเพ    อุปฏฺฐานสาลายํ
สนฺนิปาเตตฺวา    เยน   ภควา   เตนุปสงฺกมิ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ
อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   อฏฺฐาสิ   ฯ  เอกมนฺตํ  ฐิโต  โข  อายสฺมา
อานนฺโท    ภควนฺตํ    เอตทโวจ    สนฺนิปติโต    ภนฺเต   ภิกฺขุสงฺโฆ
ยสฺสทานิ ภนฺเต ภควา กาลํ มญฺญตีติ ฯ
     [๑๐๗]    อถโข   ภควา   เยน   อุปฏฺฐานสาลา   เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา   ปญฺญตฺเต   อาสเน  นิสีทิ  ฯ  นิสชฺช  โข  ภควา  ภิกฺขู
อามนฺเตสิ   ตสฺมาติห   ภิกฺขเว   เย  เต  ๒-  มยา  ธมฺมา  อภิญฺญา
เทสิตา   เต   โว   สาธุกํ   อุคฺคเหตฺวา   อาเสวิตพฺพา  ภาเวตพฺพา
พหุลีกาตพฺพา     ยถยิทํ    พฺรหฺมจริยํ    อทฺธนิยํ    อสฺส    จิรฏฺฐิติกํ
ตทสฺส    พหุชนหิตาย   พหุชนสุขาย   โลกานุกมฺปาย   อตฺถาย   หิตาย
สุขาย  เทวมนุสฺสานํ  ฯ  กตเม  จ  เต  ภิกฺขเว  ธมฺมา  มยา อภิญฺญา
เทสิตา   เย  เต  ๓-  สาธุกํ  อุคฺคเหตฺวา  อาเสวิตพฺพา  ภาเวตพฺพา
พหุลีกาตพฺพา     ยถยิทํ    พฺรหฺมจริยํ    อทฺธนิยํ    อสฺส    จิรฏฺฐิติกํ
ตทสฺส    พหุชนหิตาย   พหุชนสุขาย   โลกานุกมฺปาย   อตฺถาย   หิตาย
@เชิงอรรถ: ๑ ยุ. ปฏิสฺสุตฺวา ฯ ๒ ยุ. โว ฯ ๓ ม. ยุ. โว ฯ
สุขาย  เทวมนุสฺสานํ  ฯ  เสยฺยถีทํ  ฯ  จตฺตาโร  สติปฏฺฐานา  จตฺตาโร
สมฺมปฺปธานา      จตฺตาโร     อิทฺธิปาทา     ปญฺจินฺทฺริยานิ     ปญฺจ
พลานิ    สตฺต   โพชฺฌงฺคา   อริโย   อฏฺฐงฺคิโก   มคฺโค   ฯ   อิเม
โข  เต  ๑-  ภิกฺขเว  ธมฺมา  มยา  อภิญฺญา เทสิตา เย ๒- เต สาธุกํ
อุคฺคเหตฺวา     อาเสวิตพฺพา    ภาเวตพฺพา    พหุลีกาตพฺพา    ยถยิทํ
พฺรหฺมจริยํ     อทฺธนิยํ     อสฺส    จิรฏฺฐิติกํ    ตทสฺส    พหุชนหิตาย
พหุชนสุขาย      โลกานุกมฺปาย      อตฺถาย      หิตาย      สุขาย
เทวมนุสฺสานนฺติ ฯ
     {๑๐๗.๑}   อถโข   ภควา  ภิกฺขู  อามนฺเตสิ  หนฺททานิ  ภิกฺขเว
อามนฺตยามิ    โว    วยธมฺมา    สงฺขารา   อปฺปมาเทน   สมฺปาเทถ
น    จิรํ   ตถาคตสฺส   ปรินิพฺพานํ   ภวิสฺสติ   อิโต   ติณฺณํ   มาสานํ
อจฺจเยน    ตถาคโต   ปรินิพฺพายิสฺสตีติ   ฯ   อิทมโวจ   ภควา   อิทํ
วตฺวาน ๓- สุคโต อถาปรํ เอตทโวจ สตฺถา ๔-

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๓๘-๑๔๑.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=10&item=106&items=2
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=10&item=106&items=2&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=10&item=106&items=2
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=10&item=106&items=2
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=10&i=106
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๐
https://84000.org/tipitaka/read/?index_10
https://84000.org/tipitaka/english/?index_10