ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับภาษาไทย   บาลีอักษรไทย   บาลีอักษรโรมัน 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒ สุตฺต. ที. มหาวคฺโค
     [๓๒๗]   เตนหิ   ราชญฺญ  อุปมนฺเต  กริสฺสามิ  อุปมายปีเธกจฺเจ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. คิลเร คิล ปาปธุตฺต ปจฺฉา เต กฏุกํ ภวิสฺสตีติ ฯ  ยุ. อกฺขธุตฺตูปโม ฯ
วิญฺญู   ปุริสา   ภาสิตสฺส   อตฺถํ   อาชานนฺติ   ฯ   ภูตปุพฺพํ   ราชญฺญ
อญฺญตโร  ชนปเท  ๑-  วุฏฺฐาสิ  ฯ  อถโข  สหายโก สหายกํ อามนฺเตสิ
อายาม   สมฺม   เยน  โส  ชนปโท  เตนุปสงฺกมิสฺสาม  อปฺเปวนาเมตฺถ
กิญฺจิ   ธนํ   อธิคจฺเฉยฺยามาติ   ฯ   เอวํ   สมฺมาติ   โข   สหายโก
สหายกสฺส   ปจฺจสฺโสสิ   ฯ   เต   เยน  โส  ชนปโท  เยน  อญฺญตรํ
คามปชฺชํ   ๒-   เตนุปสงฺกมึสุ   ตตฺถ  อทฺทสํสุ  ปหูตํ  สาณํ  ฉฑฺฑิตํ  ฯ
ทิสฺวา    สหายโก    สหายกํ   อามนฺเตสิ   อิทํ   โข   สมฺม   ปหูตํ
สาณํ    ฉฑฺฑิตํ    เตนหิ    สมฺม   ตฺวญฺจ   สาณภารํ   พนฺธ   อหญฺจ
สาณภารํ พนฺธิสฺสามิ อุโภ สาณภารํ อาทาย คมิสฺสามาติ ฯ
     {๓๒๗.๑}   เอวํ  สมฺมาติ  โข  สหายโก  สหายกสฺส  ปฏิสฺสุตฺวา
สาณภารํ  พนฺธิ  ฯ  เต  อุโภ  สาณภารํ  อาทาย เยน อญฺญตรํ คามปชฺชํ
เตนุปสงฺกมึสุ   ตตฺถ   อทฺทสํสุ   ปหูตํ   สาณสุตฺตํ   ฉฑฺฑิตํ   ฯ  ทิสฺวา
สหายโก   สหายกํ   อามนฺเตสิ  ยสฺส  โข  สมฺม  อตฺถาย  อิจฺเฉยฺยาม
สาณํ    อิทํ    ปหูตํ    สาณสุตฺตํ    ฉฑฺฑิตํ    เตนหิ   สมฺม   ตฺวญฺจ
สาณภารํ     ฉฑฺเฑหิ     อหญฺจ     สาณภารํ    ฉฑฺเฑสฺสามิ    อุโภ
สาณสุตฺตภารํ  อาทาย  คมิสฺสามาติ  ฯ  อยํ  โข  เม  สมฺม  สาณภาโร
ทุราคโต  ๓-  จ  สุสนฺนทฺโธ  จ  อลํ  เม  ตฺวํ  ปชานาหีติ  ฯ  อถโข
โส สหายโก สาณภารํ ฉฑฺเฑตฺวา สาณสุตฺตภารํ อาทิยิ ฯ
     {๓๒๗.๒}  เต  เยน  อญฺญตรํ คามปชฺชํ เตนุปสงฺกมึสุ ตตฺถ อทฺทสํสุ
ปหูตา  สาณิโย  ฉฑฺฑิตา  ฯ  ทิสฺวา  สหายโก  สหายกํ  อามนฺเตสิ ยสฺส
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. ชนปโท ฯ  ม. คามปฏฺฏํ ฯ สี. คามปตฺตํ ฯ ยุ. คามปทฺธนํ ฯ อิโต
@ปรํ อีทิสเมว ฯ  ม. ยุ. ทุราภโต ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
โข   สมฺม   อตฺถาย   อิจฺเฉยฺยาม   สาณํ   วา  สาณสุตฺตํ  วา  อิมา
ปหูตา    สาณิโย    ฉฑฺฑิตา    เตนหิ    สมฺม    ตฺวญฺจ    สาณภารํ
ฉฑฺเฑหิ    อหญฺจ    สาณสุตฺตภารํ    ฉฑฺเฑสฺสามิ    อุโภ    สาณิภารํ
อาทาย  คมิสฺสามาติ  ฯ  อยํ  โข  เม  สมฺม  สาณภาโร  ทุราคโต  จ
สุสนฺนทฺโธ   จ   อลํ   เม  ตฺวํ  ปชานาหีติ  ฯ  อถโข  โส  สหายโก
สาณสุตฺตภารํ ฉฑฺเฑตฺวา สาณิภารํ อาทิยิ ฯ
     {๓๒๗.๓}   เต   เยน   อญฺญตรํ  คามปชฺชํ  เตนุปสงฺกมึสุ  ตตฺถ
อทฺทสํสุ   ปหูตํ   โขมํ   ฉฑฺฑิตํ  ฯ  ทิสฺวา  ปหูตํ  โขมสุตฺตํ  ฉฑฺฑิตํ  ฯ
ทิสฺวา   ปหูตํ   โขมทุสฺสํ  ฉฑฺฑิตํ  ฯ  ทิสฺวา  ปหูตํ  กปฺปาสํ  ฉฑฺฑิตํ  ฯ
ทิสฺวา   ปหูตํ   กปฺปาสิกสุตฺตํ   ฉฑฺฑิตํ   ฯ  ทิสฺวา  ปหูตํ  กปฺปาสิกทุสฺสํ
ฉฑฺฑิตํ  ฯ  ทิสฺวา  ปหูตํ  อยสํ  ฉฑฺฑิตํ  ฯ  ทิสฺวา  ปหูตํ  โลหํ ฉฑฺฑิตํ ฯ
ทิสฺวา   ปหูตํ   ติปุํ   ฉฑฺฑิตํ  ฯ  ทิสฺวา  ปหูตํ  สิสํ  ฉฑฺฑิตํ  ฯ  ทิสฺวา
ปหูตํ   สชฺฌุํ   ๑-  ฉฑฺฑิตํ  ฯ  ทิสฺวา  ปหูตํ  สุวณฺณํ  ฉฑฺฑิตํ  ฯ  ทิสฺวา
สหายโก   สหายกํ   อามนฺเตสิ  ยสฺส  โข  สมฺม  อตฺถาย  อิจฺเฉยฺยาม
สาณํ   วา   สาณสุตฺตํ   วา   สาณิโย  วา  โขมํ  วา  โขมสุตฺตํ  วา
โขมทุสฺสํ    วา    กปฺปาสํ   วา   กปฺปาสิกสุตฺตํ   วา   กปฺปาสิกทุสฺสํ
วา   อยสํ  วา  โลหํ  วา  ติปุํ  วา  สิสํ  วา  สชฺฌุํ  วา  อิทํ  ปหูตํ
สุวณฺณํ     ฉฑฺฑิตํ    เตนหิ    สมฺม    ตฺวญฺจ    สาณภารํ    ฉฑฺเฑหิ
อหญฺจ     สชฺฌุภารํ     ฉฑฺเฑสฺสามิ    อุโภ    สุวณฺณภารํ    อาทาย
คมิสฺสามาติ  ฯ  อยํ  โข  เม  สมฺม  สาณภาโร  ทุราคโต จ สุสนฺนทฺโธ
@เชิงอรรถ:  ม. สชฺฌํ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
จ   อลํ   เม   ตฺวํ   ปชานาหีติ  ฯ  อถโข  โส  สหายโก  สชฺฌุภารํ
ฉฑฺเฑตฺวา สุวณฺณภารํ อาทิยิ ฯ
     {๓๒๗.๔}  เต  เยน  สโก  คาโม  เตนุปสงฺกมึสุ ฯ ตตฺถ โย โส
สหายโก  สาณภารํ  อาทาย  อคมาสิ  ตสฺส  เนว  มาตาปิตโร อภินนฺทึสุ
น   ปุตฺตทารา  อภินนฺทึสุ  น  มิตฺตามจฺจา  อภินนฺทึสุ  น  จ  ตโตนิทานํ
สุขํ  โสมนสฺสํ  อธิคจฺฉิ  ฯ  โย  ปน  โส  สหายโก  สุวณฺณภารํ อาทาย
อคมาสิ   ตสฺส   มาตาปิตโร   ๑-   อภินนฺทึสุ   ปุตฺตทาราปิ  อภินนฺทึสุ
มิตฺตามจฺจาปิ   อภินนฺทึสุ   ตโตนิทานญฺจ   สุขํ   โสมนสฺสํ   อธิคจฺฉิ  ฯ
เอวเมว  โข  [๒]-  ราชญฺญ สาณภาริกูปโม มญฺเญ ปฏิภาสิ ปฏินิสฺสชฺเชตํ
ราชญฺญ   ปาปกํ   ทิฏฺฐิคตํ   ปฏินิสฺสชฺเชตํ   ราชญฺญ   ปาปกํ   ทิฏฺฐิคตํ
มา เต อโหสิ ทีฆรตฺตํ อหิตาย ทุกฺขายาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๓๘๗-๓๙๐. https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=10&item=327&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=10&item=327&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=10&item=327&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=10&item=327&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=10&i=327              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๐ https://84000.org/tipitaka/read/?index_10 https://84000.org/tipitaka/english/?index_10

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]