พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ

สํสฏฺโฐ ภนฺเต อายสฺมา โมลิยผคฺคุโน ภิกฺขุนีหิ สทฺธึ วิหรตีติ ฯ
     [๒๖๔]   อถ   โข   ภควา   อญฺญตรํ   ภิกฺขุํ  อามนฺเตสิ  เอหิ
ตฺวํ   ภิกฺขุ   มม   วจเนน   โมลิยผคฺคุนํ   ภิกฺขุํ   อามนฺเตหิ   สตฺถา
ตํ   อาวุโส  โมลิยผคฺคุน  ๑-  อามนฺเตตีติ  ฯ  เอวมฺภนฺเตติ  โข  โส
ภิกฺขุ   ภควโต   ปฏิสฺสุตฺวา   เยนายสฺมา   โมลิยผคฺคุโน   เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา    อายสฺมนฺตํ    โมลิยผคฺคุนํ    เอตทโวจ    สตฺถา   ตํ
อาวุโส   โมลิยผคฺคุน   อามนฺเตตีติ   ฯ   เอวมาวุโสติ  โข  อายสฺมา
โมลิยผคฺคุโน   ตสฺส   ภิกฺขุโน   ปฏิสฺสุตฺวา   เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
     {๒๖๔.๑}   เอกมนฺตํ  นิสินฺนํ  โข  อายสฺมนฺตํ  โมลิยผคฺคุนํ  ภควา
เอตทโวจ  สจฺจํ  กิร  ตฺวํ  ผคฺคุน  ภิกฺขุนีหิ  สทฺธึ อติเวลํ สํสฏฺโฐ วิหรสิ
เอวํ  สํสฏฺโฐ  ตฺวํ  ผคฺคุน  ภิกฺขุนีหิ  สทฺธึ  วิหรสิ  สเจ โกจิ ภิกฺขุ ตุยฺหํ
สมฺมุขา   ตาสํ   ภิกฺขุนีนํ  อวณฺณํ  ภาสติ  เตน  ตฺวํ  กุปิโต  อนตฺตมโน
อธิกรณมฺปิ   กโรสิ   สเจ   ปน   โกจิ  ภิกฺขุ  ตาสํ  ภิกฺขุนีนํ  สมฺมุขา
ตุยฺหํ    อวณฺณํ   ภาสติ   เตน   ตา   ภิกฺขุนิโย   กุปิตา   อนตฺตมนา
อธิกรณมฺปิ    กโรนฺติ   เอวํ   สํสฏฺโฐ   กิร   ตฺวํ   ผคฺคุน   ภิกฺขุนีหิ
สทฺธึ   วิหรสีติ   ฯ  เอวํ  ภนฺเต  ๒-  ฯ  นนุ  ตฺวํ  ผคฺคุน  กุลปุตฺโต
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. ผคฺคุนาติ ทิสฺสติ ฯ สพฺพตฺถ อีทิสเมว ฯ ๒ โป. ม. อิติสทฺโท ทิสฺสติ ฯ
สทฺธา อคารสฺมา อนคาริยํ ปพฺพชิโตติ ฯ เอวํ ภนฺเต ๑- ฯ
     {๒๖๔.๒}   น  โข  เต  เอตํ  ผคฺคุน  ปฏิรูปํ  กุลปุตฺตสฺส  สทฺธา
อคารสฺมา   อนคาริยํ   ปพฺพชิตสฺส   ยํ   ตฺวํ   ภิกฺขุนีหิ  สทฺธึ  อติเวลํ
สํสฏฺโฐ วิหเรยฺยาสิ ฯ
     {๒๖๔.๓}   ตสฺมาติห   ผคฺคุน   ตว  เจปิ  โกจิ  สมฺมุขา  ตาสํ
ภิกฺขุนีนํ   อวณฺณํ   ภาเสยฺย   ตตฺราปิ   ตฺวํ   ผคฺคุน   เย   เคหสิตา
ฉนฺทา   เย   เคหสิตา   วิตกฺกา   เต   ปชเหยฺยาสิ  ตตฺราปิ  ผคฺคุน
เอวํ   สิกฺขิตพฺพํ   น   เจว   เม   จิตฺตํ   วิปริณตํ   ภวิสฺสติ  น  จ
ปาปิกํ   วาจํ   นิจฺฉาเรสฺสามิ   หิตานุกมฺปี  จ  วิหริสฺสามิ  เมตฺตจิตฺโต
น โทสนฺตโรติ เอวญฺหิ เต ผคฺคุน เอวํ ๒- สิกฺขิตพฺพํ ฯ
     {๒๖๔.๔}   ตสฺมาติห  ผคฺคุน  ตว  เจปิ โกจิ สมฺมุขา ตาสํ ภิกฺขุนีนํ
ปาณินา   ปหารํ   ทเทยฺย   เลฑฺฑุนา  ปหารํ  ทเทยฺย  ทณฺเฑน  ปหารํ
ทเทยฺย   สตฺเถน  ปหารํ  ทเทยฺย  ตตฺราปิ  ตฺวํ  ผคฺคุน  เย  เคหสิตา
ฉนฺทา  เย  เคหสิตา  วิตกฺกา  เต  ปชเหยฺยาสิ ตตฺราปิ เต ผคฺคุน เอวํ
สิกฺขิตพฺพํ   น  เจว  เม  จิตฺตํ  วิปริณตํ  ภวิสฺสติ  น  จ  ปาปิกํ  วาจํ
นิจฺฉาเรสฺสามิ   หิตานุกมฺปี  จ  วิหริสฺสามิ  เมตฺตจิตฺโต  น  โทสนฺตโรติ
เอวญฺหิ เต ผคฺคุน สิกฺขิตพฺพํ ฯ
     {๒๖๔.๕}   ตสฺมาติห   ผคฺคุน  ตว  เจปิ  โกจิ  สมฺมุขา  อวณฺณํ
ภาเสยฺย   ตตฺราปิ   ตฺวํ  ผคฺคุน  เย  เคหสิตา  ฉนฺทา  เย  เคหสิตา
วิตกฺกา   เต   ปชเหยฺยาสิ   ตตฺราปิ  เต  ผคฺคุน  เอวํ  สิกฺขิตพฺพํ  น
เจว  เม  จิตฺตํ  วิปริณตํ  ภวิสฺสติ  น  จ  ปาปิกํ  วาจํ  นิจฺฉาเรสฺสามิ
หิตานุกมฺปี     จ      วิหริสฺสามิ    เมตฺตจิตฺโต    น    โทสนฺตโรติ
@เชิงอรรถ: ๑ โป. ม. อิติสทฺโท ทิสฺสติ ฯ ๒ ม. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ
เอวญฺหิ เต ผคฺคุน สิกฺขิตพฺพํ ฯ
     {๒๖๔.๖}   ตสฺมาติห  ผคฺคุน  ตว เจปิ โกจิ ปาณินา ปหารํ ทเทยฺย
เลฑฺฑุนา   ปหารํ   ทเทยฺย   ทณฺเฑน  ปหารํ  ทเทยฺย  สตฺเถน  ปหารํ
ทเทยฺย  ตตฺราปิ  ตฺวํ  ผคฺคุน  เย  เคหสิตา ฉนฺทา เย เคหสิตา วิตกฺกา
เต  ปชเหยฺยาสิ  ตตฺราปิ  เต  ผคฺคุน  เอวํ  สิกฺขิตพฺพํ น เจว เม จิตฺตํ
วิปริณตํ   ภวิสฺสติ   น  จ  ปาปิกํ  วาจํ  นิจฺฉาเรสฺสามิ  หิตานุกมฺปี  จ
วิหริสฺสามิ เมตฺตจิตฺโต น โทสนฺตโรติ เอวญฺหิ เต ผคฺคุน สิกฺขิตพฺพนฺติ ฯ

             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๔๙-๒๕๑.
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=264&items=1&preline=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
https://84000.org/tipitaka/read/pali_item.php?book=12&item=264&items=1&preline=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
https://84000.org/tipitaka/read/roman_item.php?book=12&item=264&items=1&preline=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=12&item=264&items=1&preline=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=264
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒
https://84000.org/tipitaka/read/?index_12
https://84000.org/tipitaka/english/?index_12